Θέλω να νιώσω ελεύθερη ξανά

Abstract

Η ιδέα του καλλιτεχνικού μου έργου της πτυχιακής μου εργασίας αφορά όλο αυτό που ζούμε με την πανδημία και τι συναισθήματα μας έχει δημιουργήσει με τον καιρό. Ο κορονοϊός έχει προκαλέσει μία ποικιλία συναισθημάτων σε όλους μας και πολλοί είναι αυτοί που δεν μπορούν να διαχειριστούν αυτά τα συναισθήματα. Το έργο μου βασίζεται πάνω στους ανθρώπους που θέλουν την καθημερινότητα τους πίσω, σε αυτούς που δεν μπορούν μέσα στο σπίτι θέλουν να βγουν να διασκεδάσουν πάλι και να νιώσουν ελεύθεροι όπως παλιά. Όλο αυτό που ζούμε αυτή η καταπίεση που μας γεννιέται από τις απαγορεύσεις που επιβάλλει το κράτος και την αβεβαιότητα για το πότε επιτέλους θα τελειώσει όλο αυτό, είναι προβληματισμοί που μέρα με την μέρα μεγαλώνουν. Ζούμε δύσκολες καταστάσεις κάθε άνθρωπος προσπαθεί να ανταπεξέλθει , η κάθε μέρα γίνεται και πιο αποπνικτική που ακόμα και το ίδιο μας το σπίτι που είναι ότι πιο οικείο για εμάς που πολλές φορές το έχουμε ονομάσει το καταφύγιο μας και το μέρος που ηρεμούμε καταλήγει να γίνεται η ίδια μας η φυλακή. Το έργο μου πραγματοποιήθηκε με πρωταγωνίστρια τον εαυτό μου. Είναι μία σειρά αυτοπορτραίτων. Είμαι ένας άνθρωπος που αυτά τα συναισθήματα τα νιώθω και τα περνάω καθημερινά. Παράλληλα γίνονται αναφορές στην πανδημία και σε κάποιες φωτογραφίσεις και πρότζεκτ που έχουν γίνει πάνω σε αυτήν. Μία συγκριτική μελέτη σε παρόμοια έργα σπουδαίων φωτογράφων που με βοήθησαν και με επηρέασαν. Τέλος, το έργο θέλει να δείξει την απόγνωση και γι’ αυτό σε όλες τις φωτογραφίες δεν υπάρχει κάποια έκφραση στο πρόσωπο για να αποτυπώσει το κενό που έχουμε και μας έχει αφήσει η πανδημία.