Διαχείριση του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 στο Σχολείο. Διερεύνηση απόψεων γονέων, παιδιών και εφήβων

Abstract

Εισαγωγή: Η καθημερινή φροντίδα του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 (ΣΔτ1) και η αυτοδιαχείριση του στο σχολικό περιβάλλον κρίνεται αναγκαία και σύνθετη. Τα παιδιά και οι έφηβοι με τη νόσο περνούν πολλές ώρες της ημέρας στο σχολείο με συνέπεια αρκετές φορές αντιμετωπίζουν δυσκολίες και εμπόδια.

Σκοπός: Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η διαχείριση του Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1 στο σχολείο και να μελετηθούν οι απόψεις των ίδιων των παιδιών και των εφήβων με τη νόσο αλλά και των γονέων.

Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 87 γονείς παιδιών με ΣΔτ1 και 74 παιδιά και έφηβοι με ΣΔτ1 στα ελληνικά σχολεία. Ο μελετώμενος πληθυσμός των 87 γονέων αποτελούνταν στην πλειονότητά τους από τις μητέρες των παιδιών (97,7%). Το 56,6% των γονέων ήταν απόφοιτοι ανώτατης εκπαίδευσης, το 36,1% ήταν απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ενώ το 7,2% ήταν απόφοιτοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο μελετώμενος πληθυσμός των 74 παιδιών-εφήβων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 περιελάμβανε το ποσοστό των 54,1% των παιδιών που ήταν αγόρια και το 45,9% ήταν κορίτσια, ενώ η μέση ηλικία των παιδιών ήταν 13 έτη. Για τη συλλογή των δεδομένων του πληθυσμού χρησιμοποιήθηκαν δύο ερωτηματολόγια συμπεριλαμβάνοντας ερωτήσεις διχότομες και πολλαπλής επιλογής προκαθορισμένων απαντήσεων και ελάχιστες ερωτήσεις ελεύθερης συμπλήρωσης. Τα ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν και υποβλήθηκαν μέσω του διαδικτυακού εργαλείου, Google Forms.

Αποτελέσματα: Μόνο το 1/3 των γονέων δήλωσαν ότι υπάρχουν γραπτές εξειδικευμένες πληροφορίες προς τους δασκάλους. Επίσης, βρέθηκε πως μόλις το ένα τρίτο των γονέων να ανησυχούν ότι το παιδί τους δεν λαμβάνει την απαραίτητη υποστήριξη στο σχολείο, όσον αφορά στη διαχείριση της νόσου. Το 44,3% των μαθητών εμφάνισε υπογλυκαιμία στο σχολείο τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα ενώ η πλειοψηφία δήλωσε πως στο σχολείο χρειάζονται βοήθεια από ενήλικα ώστε να διαχειριστούν το ΣΔτ1 ενώ τονίστηκε η ανάγκη οι εκπαιδευτικοί να έχουν περισσότερες γνώσεις για τη νόσο. Στην παρούσα έρευνα, σχεδόν οι μισοί εκ των μαθητών δήλωσαν πως μπορούσαν να ελέγχουν τις τιμές της γλυκόζης και να χορηγούν την ινσουλίνη τους με ηρεμία σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο σχολείο.

Συζήτηση: Στα αποτελέσματα που βρέθηκαν έγινε σύγκριση με παρόμοιες μελέτες κυρίως της διεθνούς βιβλιογραφίας και εντοπίσθηκαν τα κοινά και τα διαφορετικά σημεία των ερευνητικών μελετών.

Συμπέρασμα: Τα ευρήματα αυτά έφεραν στην επιφάνεια τις ανησυχίες των γονέων, τις ανησυχίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα παιδιά και οι έφηβοι με διαβήτη στα σχολεία.

Προτάσεις: Να δημιουργηθούν γραπτά εξατομικευμένα πλάνα φροντίδας σε κάθε μαθητή με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1, όπου θα παραδίνονται στα σχολεία, να υλοποιηθούν σεμινάρια σχετικά με τη νόσο όπου θα ενημερώνουν και θα εμπλουτίζουν τις γνώσεις του εκπαιδευτικού προσωπικού και να τοποθετηθούν Σχολικοί Νοσηλευτές σε όλα τα σχολεία, όπου υπάρχουν μαθητές με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1.