Ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας στην περίοδο της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας covid 19

Abstract

Εισαγωγή: Η πανδημία COVID-19 έχει καταστεί μια πολύ σημαντική πρόκληση για τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης διεθνώς, καθώς και για τους κλινικούς ιατρούς και τους ερευνητές. Παρά τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, την ταχεία εξάπλωση της λοίμωξης, την έλλειψη αποτελεσματικών θεραπειών, την έλλειψη προσωπικού και τους κινδύνους επικοινωνίας κατά τη χρήση του προσωπικού προστατευτικού εξοπλισμού, θα πρέπει πάντα να παρέχεται η κατάλληλη φροντίδα λαμβανομένων υπόψη των σχετικών με την αυτονομία του ασθενούς. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής θέσης είναι η διερεύνηση των απόψεων των νοσηλευτών του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων» σχετικά με ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας κατά τη νοσηλευτική τους πρακτική κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19. Η μελέτη περιλαμβάνει μόνο το νοσηλευτικό προσωπικό. Μεθοδολογία: Επιλέχθηκε η ποσοτική ερευνητική μεθοδολογία για τη διερεύνηση των απόψεων των νοσηλευτών σε ότι αφορά τα ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας κατά την περίοδο της πανδημικής κρίσης. Ο υπό μελέτη πληθυσμός είναι νοσηλευτές του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων» και η χρονική διάρκεια της μελέτης αφορά στο σύνολο 5 μήνες, ήτοι από τον Οκτώβριο 2021 έως και τον Ιανουάριο 2022. Διαμοιράστηκαν 300 ερωτηματολόγια και επιστράφηκαν πλήρως συμπληρωμένα και κατάλληλα προς επεξεργασία 251. Αποτελέσματα: Βρέθηκε ότι οι γυναίκες παρουσίασαν σημαντικά υψηλότερη δυσκολία στην καθημερινή κλινική τους πρακτικής λόγω των ηθικών προβλημάτων (μ.ο=3.04, τ.α=1.00) από τους άνδρες (μ.ο=2.63, τ.α=0.80) που συμμετείχαν στο δείγμα (t(248)= -2,587, p<0.01). Βρέθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ των κατηγοριών της ηλικίας ως προς πόσο τα ηθικά προβλήματα δυσκολεύουν την καθημερινή σας κλινική πρακτική (F(3, 246)= 3.353, p<0.05). Πιο συγκεκριμένα, οι ηλικίας <30 φαίνεται πως δυσκολεύονται λιγότερο στην καθημερινότητα τους από τα ηθικά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν (μ.ο=2.55, τ.α=0.79) σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες καθώς εμφανίζουν υψηλότερους μέσους όρους. Οι έγγαμοι έρχονται πιο συχνά σε σύγκρουση με τους συναδέλφους τους σε ζητήματα ηθικής/δεοντολογίας (μ.ο=2,73, τ.α=0,92) από τους άγαμους (μ.ο=2,44, τ.α=1.08) που συμμετείχαν στο δείγμα (t(248)= -2,294, p<0.05). Τέλος, ο νοσηλευτής δεν μπορεί να αρνηθεί να συμμετάσχει σε μία 18 άμβλωση (F(5, 244)= 7,256, p<0.01). Πιο συγκεκριμένα, οι ερωτώμενοι με εργασιακή εμπειρία >25 έτη συμφωνούν σε μεγαλύτερο βαθμό (μ.ο=3,82, τ.α=1,01) σε σύγκριση με τους υπόλοιπους ερωτώμενους διαφορετικής εργασιακής κλίμακας καθώς εμφανίζουν χαμηλότερους μέσους όρους. Συμπεράσματα: Τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης έχουν φαινομενικά τροποποιηθεί στον απόηχο του COVID-19. Η έναρξη της πανδημίας COVID-19 έχει απαιτήσει την πρόοδο στις βιοηθικές προσεγγίσεις στη λήψη ιατρικών αποφάσεων. Η προστασία των δικαιωμάτων των ασθενών από νοσηλευτές εξασφαλίζει την ποιότητα της φροντίδας των ασθενών και ενισχύει το επίπεδο ικανοποίησης των ασθενών. Η επαρκής γνώση σχετικά με τα δικαιώματα των ασθενών μεταξύ των νοσηλευτών θα είναι καρποφόρα για τη διάδοση της ευαισθητοποίησης των ασθενών.