Εμφάνιση απλής εγγραφής

Η Επίδραση Ενός Προγράμματος Τηλε-Αποκατάστασης Στη Λειτουργική Κινητικότητα Σε Ασθενή Με Πρωτοπαθή Νόσο Πάρκινσον: Μελέτη Περίπτωσης

dc.contributor.advisorΧατζηδαμιανός, Θεόδωρος
dc.contributor.advisorPapandreou, Maria
dc.contributor.authorΡαμάϊ, Ένη
dc.date.accessioned2022-09-21T06:22:54Z
dc.date.available2022-09-21T06:22:54Z
dc.date.issued2022-09-15
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/2881
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-2721
dc.description.abstractΕισαγωγή: Η τηλε-αποκατάσταση των ασθενών με νόσο Πάρκινσον στην Ελλάδα δεν έχει εξεταστεί έως τώρα, παρά τα ενδεχομένως σημαντικά οφέλη για τους ασθενείς. Σκοπός: Η διερεύνηση της επίδρασης ενός προγράμματος τηλε-αποκατάστασης στη λειτουργική κινητικότητα, στην ισορροπία, στην ψυχική υγεία (άγχος και κατάθλιψη) και στη ποιότητα ζωής, ενός ασθενή με νόσο Πάρκινσον, καθώς και η αξιολόγηση της ικανοποίησης του ίδιου του ασθενή από τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα αυτό. Μέθοδος: Η συγκεκριμένη έρευνα αποτελεί μελέτη περίπτωσης και είχε τη δομή 01 Χ 02, όπου 01 η αρχική αξιολόγηση, Χ η παρέμβαση, 02 η τελική αξιολόγηση. Αξιολογήθηκε η λειτουργική κινητικότητα με τις χρονομετρημένες δοκιμασίες TUG FTSTS, η ισορροπία με το Mini-BESTest, η ψυχική υγεία και η ποιότητα ζωής, με τα ερωτηματολόγια HADS και PDQ-39 αντίστοιχα. Στο τέλος, αξιολογήθηκε και η ικανοποίηση του ασθενή με ένα ερωτηματολόγιο που κατασκευάστηκε συγκεκριμένα για τον σκοπό της έρευνας. Η παρέμβαση αποτελούταν από ένα πρόγραμμα 8 εβδομάδων (5 φορές/ εβδομάδα), με διάρκεια συνεδρίας 30-45’, το οποίο εφαρμόστηκε εποπτευόμενα και εξ’αποστάσεως. Αποτελέσματα: Κλινικά σημαντικές διαφορές βρέθηκαν στα επίπεδα των μετρήσεων του FTSTS, HADS-total και στις υποκλίμακές HADS-A και HADS-D, όπως επίσης στο PDQ overall και στις υποκατηγορίες του που αφορούν την συναισθηματική ευεξία, την κοινωνική υποστήριξη, την γνωστική λειτουργία και τη σωματική δυσφορία. Συμπεράσματα: Από την ανάλυση των δεδομένων, προέκυψε βελτίωση στην κινητικότητα, στην ψυχική υγεία και σε τομείς της ποιότητας ζωής του ασθενή. Ωστόσο, χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων τηλε-αποκατάστασης σε ασθενείς με PD, με απώτερο σκοπό να γίνει δυνατή η υιοθέτηση αυτών, από τα συστήματα υγείας.el
dc.format.extent134el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectΝόσος Πάρκινσονel
dc.subjectΛειτουργική κινητικότηταel
dc.subjectΤηλε-αποκατάστασηel
dc.subjectΨυχική υγείαel
dc.subjectΠοιότητα ζωήςel
dc.titleΗ Επίδραση Ενός Προγράμματος Τηλε-Αποκατάστασης Στη Λειτουργική Κινητικότητα Σε Ασθενή Με Πρωτοπαθή Νόσο Πάρκινσον: Μελέτη Περίπτωσηςel
dc.title.alternativeThe Effect Of A Tele-Rehabilitation Program On The Functional Mobility Of A Patient With Primary Parkinson's Disease: A Case Studyel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeSakellari, Vasiliki
dc.contributor.committeeChristakou, Anna
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Φυσικοθεραπείαςel
dc.contributor.masterΝέες Μέθοδοι στη Φυσικοθεραπείαel
dc.description.abstracttranslatedIntroduction: Tele-rehabilitation of Parkinson's disease patients in Greece has not been explored to date, despite potentially significant benefits for patients. Aim: To investigate the impact of a tele-rehabilitation programme on functional mobility, balance, mental health (anxiety and depression) and quality of life of a patient with Parkinson's disease, as well as to evaluate the patient's own satisfaction with the participation in this programme. Method: This study was a case study and was structured as 01 X 02, where 01 was the initial assessment, X was the intervention, 02 was the final assessment. Functional mobility was assessed with the TUG FTSTS timed tests, balance with the Mini-BESTest, mental health and quality of life with the HADS and PDQ-39 questionnaires respectively. Finally, patient satisfaction was also assessed with a questionnaire specifically constructed for the purpose of the study. The intervention consisted of an 8-week program (5 times/week), with a session duration of 30-45 min, which was implemented in a supervised and distance setting. Results: Clinically significant differences were found in the levels of FTSTS, HADS- total measures and the HADS-A and HADS-D subscales, as well as in the PDQ overall and its subscales relating to emotional well-being, social support, cognitive functioning and physical distress. Conclusions: From the data analysis, improvements in mobility, mental health and areas of patient quality of life were found. However, further investigation of the effectiveness of tele-rehabilitation programmes in PD patients is needed, with the ultimate aim of enabling their adoption by health systems.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές