Αλς · βιώνοντας το αττικό τοπίο δίπλα στη θάλασσα. Ανάπλαση ημιτελούς κτιριακής δομής και του περιβάλλοντος τοπίου της στο Θυμάρι Αττικής, σε χώρο πολλαπλών χρήσεων με δημόσιο χαρακτήρα.
Αls· an attic landscape by the sea. Redevelopment of an incomplete structure and its surrounding landscape in Thimari, Attica into a public use complex
Λέξεις-κλειδιά
Αττική ; Σούνιο ; Θυμάρι ; Παράκτιο ; Παράκτιο μέτωπο ; Παράκτια ζώνη ; Ανάπλαση ; Διαμόρφωση εξωτερικού χώρου ; Υπαίθριο ; Χώρος πολιτισμού ; Δημόσιο ; Εστίαση ; Προβλήτα ; Θάλασσα ; Αττικό τοπίο ; Coastal region ; Redevelopment of abandoned building ; Landscape design ; Attica, Greece ; Cultural center ; Public use ; Εγκαταλελειμμένο κέλυφοςΠερίληψη
Στην παρούσα ερευνητική εργασία θίγονται ζητήματα που αφορούν την προστασία και το σχεδιασμό των παρακτίων περιοχών και περιγράφεται η φυσιογνωμία και τα προβλήματα της παραθαλάσσιας ζώνης της νοτιοδυτικής Αττικής. Ακολουθεί πρόταση ανάπλασης εγκαταλελειμμένου κελύφους από σκυρόδεμα και του φυσικού του περίγυρου, στην περιοχή «Θυμάρι» στο 55,8ο χλμ. της παραλιακής οδού Αθηνών – Σουνίου.
Η έρευνα επικεντρώνεται στη δυνατότητα δημόσιας χρήσης του χώρου, στη διασφάλιση ευχερούς και ασφαλούς πρόσβασης για μεγάλο αριθμό επισκεπτών και στη μέγιστη αξιοποίηση κτιρίων και υπαίθριων διαμορφώσεων με στόχο τη δημιουργία ενός πόλου έλξης σαν χώρου πολιτισμού και δραστηριοτήτων με δημόσιο χαρακτήρα, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Περιγράφονται το ύφος και η φυσιογνωμία του σχεδιασμού που υιοθετήθηκε και η εξοχική κατοικία του Άρη Κωνσταντινίδη στην Ανάβυσσο ως πηγή έμπνευσης. Αναλύονται τέλος η μορφή και η χρήσεις των διαφορετικών τομέων της περιοχής ανάπλασης και η ενδεχόμενη ονομασία που θα μπορούσε να δοθεί στο σύνολο.
Περίληψη
Ιn this paper issues concerning the protection and planning in coastal regions are discussed and aspects and problems of the southwestern coast of Attica, Greece are described. The redevelopment of an abandoned cement building in “Thimari” region at a 55 km distance from Athens to Sounion is proposed.
The study focuses primarily on the public use of the area, the safety in accessibility and the full and effective utility of indoor and outdoor structures aiming towards the creation of a public cultural center offering a broad selection of activities.
Design characteristics of the proposed constructions draw inspiration from Aris Konstantinidis’s philosophy. An analysis of morphology and use of the different sectors on the redevelopment area follows and the selection of a suitable name for the complex is discussed.