Μελέτη του Φόβου, της Μοναξιάς και της Κατάθλιψης κατά την Περίοδο της Πανδημίας COVID-19 στην Τρίτη Ηλικία
Study of Fear, Loneliness and Depression in Older Adults during the COVID-19 Pandemic
Λέξεις-κλειδιά
Μεγαλύτεροι σε ηλικία ενήλικες ; Κατάθλιψη ; Μοναξιά ; Φόβος ; Πανδημία COVID-19.Περίληψη
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Η πανδημία COVID-19 θεωρείται ένα αγχωτικό συμβάν που φαίνεται να επηρεάζει την ψυχική υγεία των μεγαλύτερων σε ηλικία ενηλίκων η οποία όπως είναι γνωστό είναι ιδιαίτερα ευάλωτη. Η ραγδαία αλλαγή της καθημερινότητας λόγω των προληπτικών μέτρων, η ίδια η νόσος καθώς και ο φόβος της σοβαρής ασθένειας και τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας, αποτελούν βασικούς στρεσογόνους παράγοντες και αυξάνουν την πιθανότητα εκδήλωσης κατάθλιψης.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει αν η κατάθλιψη που πιθανώς βιώνεται κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19 σχετίζεται με την μοναξιά και τον φόβο στην τρίτη ηλικία.
Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία ευκολίας και το μέγεθος του δείγματος ανήλθε στους 200 συμμετέχοντες ηλικίας άνω των 65 ετών οι οποίοι ήταν διαχωρισμένοι ισομερώς σε εγγεγραμμένους σε προγράμματα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας και σε μη εγγεγραμμένους. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε δομές υπηρεσιών υγείας της ΠΦΥ και ΠΚΦ (ΚΑΠΗ, ΚΗΦΗ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ). Τα ερευνητικά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα ήταν ένα ερωτηματολόγιο με κοινωνικοδημογραφικά δεδομένα, η Αναθεωρημένη κλίμακα μοναξιάς “The revised UCLA loneliness scale”, η Γηριατρική Κλίμακα Κατάθλιψης-15 (GDS-15) και η Κλίμακα Φόβου COVID-19 (FCV-19S) .
Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 76,6 έτη. Το δείγμα της μελέτης ήταν κατά πλειοψηφία γυναίκες (59,5%), απόφοιτοι δημοτικού (49%), είχαν παιδιά (95%), διέμεναν με άλλους (73%) , φρόντιζαν μόνοι τους τον εαυτό τους (78%) και θεωρούσαν ότι η κατάσταση της υγείας τους είναι μέτρια (51,5%). Η μέση βαθμολογία μοναξιάς των συμμετεχόντων` ήταν 39, τιμή το οποίο δηλώνει μέτριο προς χαμηλό επίπεδο μοναξιάς. Η πολυμεταβλητή γραμμική παλινδρόμηση έδειξε ότι μεγαλύτερη μοναξιά βίωσαν οι συμμετέχοντες με χειρότερη εκλαμβανόμενη κατάσταση υγείας, οι εγγεγραμμένοι στα προγράμματα Βοήθεια στο Σπίτι και ΚΗΦΗ καθώς και αυτοί που αντιμετώπιζαν τα προβλήματα μόνοι τους ή με τη βοήθεια προγραμμάτων ΠΦΥ. Το 35,5% του δείγματος παρουσίασαν καταθλιπτικά συμπτώματα (μέση τιμή κατάθλιψης 5±3,7). Μεγαλύτερη κατάθλιψη βίωναν οι συμμετέχοντες με χειρότερη εκλαμβανόμενη κατάσταση υγείας και οι συμμετέχοντες που χρειάζονταν τη βοήθεια άλλων για να φροντίσουν τον εαυτό τους. Η αύξηση της
μοναξιάς σχετίζονταν με αύξηση της κατάθλιψης (r=0,7, p<0,001). Η μέση βαθμολογία φόβου για την COVID-19 ήταν 18,9 το οποίο δηλώνει μέτριο επίπεδο φόβου. Η αύξηση της μοναξιάς και της κατάθλιψης σχετίζονταν με αύξηση του φόβου (r=0,2, p=0,01 και για τα δύο).
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν εμφάνιση μοναξιάς, κατάθλιψης και φόβου για την COVID-19 στους συμμετέχοντες καθώς και θετικές συσχετίσεις μεταξύ τους. Είναι επιτακτική ανάγκη να αναπτυχθούν στρατηγικές με σκοπό όχι μόνο την πρόληψη και τη μετρίαση αλλά και την αντιμετώπιση των προβλημάτων ψυχικής υγείας του γηριατρικού πληθυσμού που προκαλούνται από την πανδημία COVID-19. Η ενίσχυση της ανθεκτικότητας με διάφορες δράσεις και η ψυχολογική υποστήριξη μέσω ειδικών προγραμμάτων καθώς και η προώθηση κοινωνικής σύνδεσης μπορούν να συμβάλουν στην προφύλαξη της ψυχικής ευεξίας των μεγαλύτερων σε ηλικία ενηλίκων αλλά και στην υγιή γήρανση κατά την πανδημία COVID-19.
Περίληψη
ABSTRACT
Introduction: The COVID-19 pandemic is considered a stressful event that seems to affect the mental health of older adults, which is known to be particularly vulnerable. The rapid change of everyday life due to preventive measures, the disease itself as well as the fear of serious illness and high mortality rates, are key stressors and increase the likelihood of developing depression.
Aim: The aim of this research was to investigate whether the depression that is possibly experienced during the COVID-19 pandemic is related to loneliness and fear in old age.
Material and Method: Convenience sampling was performed and the sample was 200 participants over the age of 65 who were equally divided into PHSC enrollees and non-registrants. The study was carried out in health service structures of the PHSC (KAPI, KIFI, HOME CARE). The research tools used in the research were a questionnaire with socio-demographic data, the Revised UCLA Loneliness scale, the Geriatric Depression-15 Scale (GDS-15) and the COVID-19 Fear Scale (FCV-19S).
Results: The average age of the participants was 76.6 years. The sample of the study was predominantly women (59.5%), primary school graduates (49%), had children (95%), lived with others (73%), took care of themselves (78%) and considered their perceived health status to be moderate (51.5%). The participants' average loneliness score was 39, indicating a moderate to low level of loneliness. Higher levels of loneliness were experienced by participants with worse perceived health status, those enrolled in the Help at Home and KIFI programs as well as those who were dealing with their problems on their own or with the help of PHSC programs. 35,5% of the participants presented depressive symptoms (mean value of depression 5±3.7). Higher levels of depression were experienced by participants with worse perceived health status and those who needed the help of others to take care of themselves. The increase in loneliness was associated with an increase in depression (r=0.7, p<0.001). The average score for COVID-19 fear was 18.9 which indicates a moderate level of fear. An increase in loneliness and depression was associated with an increase in fear (r=0.2, p=0.01 for both).
Conclusions: The results of the survey showed the existence of loneliness, depression and fear of COVID-19 in the participants as well as positive associations between them. It is imperative to develop strategies aimed not only at preventing and mitigating but also at addressing the mental health problems of the geriatric population caused by the
COVID-19 pandemic. Strengthening resilience through various actions and psychological support through special programs as well as promoting social connection can contribute to the preservation of the mental well-being of older adults but also to healthy aging during the COVID-19 pandemic.
Αριθμός σελίδων
106Σχολή
Σχολή Επιστημών Υγείας & ΠρόνοιαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα ΝοσηλευτικήςΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Κοινοτική Νοσηλευτική και Νοσηλευτική Δημόσιας ΥγείαςΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές