"Ποιότητα ζωής των γυναικών με ακράτεια ούρων που επισκέπτονται τα ιατρεία Π.Φ.Υ σε ημιαστική περιοχή"
"Quality of life of women with urinary incontinence visiting primary care clinics in a semi-urban area"
Keywords
Ακράτεια ούρων ; Τύποι ακράτειας ; Γυναίκες ; Ποιότητα ζωής ; Μικτή ακράτεια ; Ακράτεια τύπου τάσηςAbstract
Εισαγωγή: Η ακράτεια ούρων είναι ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα υγείας που πλήττει κυρίως τις γυναίκες και επιφέρει πολυάριθμα συμπτώματα και επιπλοκές που δυσχεραίνουν την καθημερινή τους ζωή. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ακράτειας ούρων και σημαντική διαβάθμιση ως προς τη σοβαρότητα και την ποσότητα των συμπτωμάτων, ωστόσο, ακόμα και στις περιπτώσεις ήπιων συμπτωμάτων, είναι πολύ πιθανόν να επηρεάζεται το επίπεδο ποιότητας ζωής αυτών των γυναικών.
Σκοπός: Βασικός σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση της ποιότητας ζωής των γυναικών με ακράτεια ούρων που επισκέπτονται τα ιατρεία Π.Φ.Υ. σε ημιαστική περιοχή.
Μεθοδολογία: Μέσω δειγματοληψίας ευκολίας, έγινε συλλογή δεδομένων από 110 γυναίκες που επισκέπτονταν τα ιατρεία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ενώ πραγματοποιήθηκε και μία δεύτερη αξιολόγηση μόνο στις 32 από αυτές γυναίκες. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση ερωτηματολογίου, το οποίο περιλάμβανε, εκτός των ερωτήσεων των δημογραφικών χαρακτηριστικών, το ερωτηματολόγιο PFQ (”Pelvic Floor Questionnaire”), την υποκλίμακα UDI – 6 (“Urinary Distress Inventory”) του εργαλείου PFDI (“Pelvic Floor Distress Inventory”), και το ερωτηματολόγιο PFIQ - 7 (“Pelvic Floor Impact Questionnaire - 7”), σύντομης μορφής. Μετά τη συλλογή των δεδομένων, έγινε κωδικοποίησή τους και ακολούθησε επεξεργασία των δεδομένων με το στατιστικό πακέτο SPSS v21.
Αποτελέσματα: Από την ανάλυση των δεδομένων προκύπτει ότι οι γυναίκες ενοχλούνταν σε μεγαλύτερο βαθμό από τα συμπτώματα της ουροδόχου κύστης (mean=1,32 ± 0,9), και ακολούθως, από τα συμπτώματα της πρόπτωσης των πυελικών οργάνων (mean=1 ± 1,06), ενώ σε ελάχιστο, σχεδόν μηδαμινό βαθμό, ενοχλούνταν από τα συμπτώματα του εντέρου (mean=0,53 ± 0,81) και από τα προβλήματα που αφορούσαν στη σεξουαλική λειτουργία (mean=0,49 ± 0,81). Όσον αφορά στη συνολική μέση βαθμολογία που αφορούσε στα συμπτώματα σχετικά με την ακράτεια ούρων, την ακράτεια κοπράνων και τη σεξουαλική λειτουργία και τη σοβαρότητα αυτών, εκείνη ήταν ίση με 5,81 ± 3,18, τιμή πολύ χαμηλή που υποδεικνύει ότι οι γυναίκες του δείγματος δεν υποφέρουν σε μεγάλο βαθμό από τα συμπτώματα της ακράτειας ούρων, της ακράτειας κοπράνων και της σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Η συνολική μέση βαθμολογία δυσφορίας των γυναικών (UDI – 6) ήταν ίση με 32,57 ± 16,60, τιμή αρκετά χαμηλή, που υποδεικνύει μικρή συνολική δυσφορία των γυναικών που συμμετείχαν στη μελέτη λόγω συμπτωμάτων από το ουροποιητικό. Οι συσχετίσεις έδειξαν ότι όταν μειώνεται η ενόχληση από τα συμπτώματα της ουροδόχου κύστης και της πρόπτωσης των πυελικών οργάνων, αυξάνεται η συνολική ποιότητα ζωής των γυναικών με ακράτεια ούρων (p-value=0,000 <0,05, rs=0,542 και p-value=0,000<0,05, rs=0,829, αντίστοιχα). Επίσης, ο βαθμός ενόχλησης των γυναικών από τη σεξουαλική λειτουργία βρέθηκε ότι συσχετίζεται σημαντικά με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της σεξουαλικής λειτουργίας (p-value=0,005<0,05, rs=0,319), αλλά όχι με τη σοβαρότητα των συνολικών συμπτωμάτων, ούτε με τη συνολική δυσφορία (p-value=0,05, rs=0,019) και την ποιότητα ζωής των γυναικών (p-value=0,873, rs=0,230).
Συμπεράσματα: Οι γυναίκες με ακράτεια ούρων που επισκέπτονταν χώρους παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας παρουσίασαν μέτρια επίπεδα ποιότητας ζωής, χαμηλά επίπεδα δυσφορίας, και χαμηλά επίπεδα σοβαρότητας των συμπτωμάτων. Το γεγονός ότι οι γυναίκες του δείγματος είχαν χαμηλά επίπεδα σοβαρών προβλημάτων υγείας και συμπτωμάτων, μπορεί να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο, παρά το πρόβλημα της ακράτειας ούρων, οι γυναίκες αυτές φαίνεται να διατηρούν μέτρια επίπεδα ποιότητας ζωής.
Abstract
Introduction: Urinary incontinence is a very important health problem that mainly affects women and causes numerous symptoms and complications that make their daily lives difficult. There are different types of urinary incontinence and a significant gradation in the severity and the amount number of symptoms, however, even in cases of mild symptoms, it is very likely for the quality of life of these women to be affected.
Aim: The main purpose of the present study was to investigate the quality to life of women with urinary incontinence who visit PHC in a semi-urban area.
Methodology: Through convenience sampling, a sample of 110 women who visited primary healthcare clinics was collected, while a second evaluation was performed on only 32 of these women. Data collections was performed using a questionnaire, which included, in addition to demographic questions, the PFQ (”Pelvic Floor Questionnaire”), the subscale UDI – 6 (“Urinary Distress Inventory”) of the tool PFDI (“Pelvic Floor Distress Inventory”), and the short form questionnaire PFIQ - 7 (“Pelvic Floor Impact Questionnaire - 7”). After the collection of the data, the latter ones were coded and processed with the statistical package SPSSv21.
Results: The data analysis indicate that women, who were bothered, on average, to a greater extent by the symptoms of the bladder (1,32 ± 0,9), and then, from the symptoms of pelvic problems (1 ± 1,06), whereas to minimal extent, they bothered by the symptoms of the intestine (0,53 ± 0,81) and by the problems related to sexual function (0,49 ± 0,81). As far as the total mean score of the symptoms related to urinary incontinence, fecal incontinence and sexual function and their severity, itwas5,81 ± 3,18, a score very low, indicating that the women of the sample do not suffer greatly from the symptoms of urinary incontinence, fecal incontinence and sexual function. The total mean score of female distress (UDI – 6) was equal to 32,57 ± 16,60, a score quite low, indicating low total distress among the women who participated in this study due to urinary symptoms. Correlations indicated that when symptoms of the bladder and pelvic problems are reduced, the total quality of life of women with urinary incontinence is increased. Furthermore, the women’s distress by sexual function is associated with the severity of the problems related to sexual function, but neither with the severity of the total symptoms nor the women’s total distress and quality of life.
Conclusions: Women with urinary incontinence who visited primary healthcare showed moderate levels of quality of life, low levels of distress, and low levels of severity of symptoms. The fact that the women of the sample had low levels of serious health problems and symptoms could explain why, despite the problem of urinary incontinence, these women appeared to maintain moderate levels of quality of life.