Προϋπάρχων Σακχαρώδης Διαβήτης και ανεπιθύμητες εκβάσεις εγκυμοσύνης
Pre-existing Diabetes Mellitus and adverse pregnancy outcomes
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Author
Παπαναστασίου, Ελένη
Date
2023-01-19Advisor
Σαρέλλα, ΑγγελικήKeywords
Σακχαρώδης διαβήτης ; Προγεννητικός έλεγχος ; ΝεογνόAbstract
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η ανασκόπηση της διεθνούς γνώσης για τις ανεπιθύμητες εκβάσεις του προϋπάρχοντα διαβήτη στην εγκυμοσύνη, καθώς και τον
ρόλο της προγεννητικής φροντίδας στην ελαχιστοποίηση των κινδύνων. Ο προϋπάρχων διαβήτης αντιπροσωπεύει μια από τις πιο δύσκολες συνθήκες μιας εγκυμοσύνης λόγω της ανάγκης για συχνή παρακολούθηση και προσαρμογή των φαρμάκων, καθώς και της πιθανότητας για επιπλοκές στη μητέρα και στο έμβρυο. Αυτές περιλαμβάνουν προ-εκλαμψία, συγγενείς ανωμαλίες, πρόωρο τοκετό και
μακροσωμία με συνωδά συμβάντα τραύματος γέννησης, όπως δυστοκία ώμου με κολπικό τοκετό και η καισαρική. Άλλες ανεπιθύμητες εκβάσεις περιλαμβάνουν την αποβολή και τη θνησιγένεια, τη μεγαλύτερη συχνότητα αναπνευστικής δυσχέρειας, πολυκυτταραιμίας, υπογλυκαιμίας, και υπερχολερυθριναιμίας σε σύγκριση με τα βρέφη μητέρων χωρίς διαβήτη. Ακόμα, η επιλόχεια κατάθλιψη είναι επίσης πιθανή για τις διαβητικές μητέρες, ενώ κάποια στοιχεία υποδηλώνουν ότι υπάρχει σχέση
μεταξύ του αυτισμού και του προϋπάρχοντα διαβήτη της μητέρας. Ωστόσο, η προγεννητική φροντίδα μπορεί να συμβάλλει στην αποφυγή ή την ελαχιστοποίηση των παραπάνω κινδύνων. Τα προγεννητικά τεστ μπορούν να προβλέψουν κάποιους κινδύνους, ενώ ο προγραμματισμός πριν από τη σύλληψη προτείνεται για την αποφυγή ακούσιων κυήσεων και την ελαχιστοποίηση του κινδύνου συγγενών ανωμαλιών. Είναι επίσης σημαντικό να γίνει έλεγχος και διαχείριση του σακχάρου του αίματος. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η συνεχής παρακολούθηση της γλυκόζης μπορεί να βελτιώσει τον γλυκαιμικό έλεγχο και τα αποτελέσματα για τα νεογνά. Η διατροφή και η άσκηση πρέπει να αποτελούν μέρη του σχεδίου για τον έλεγχο του διαβήτη, επομένως και για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων για ανεπιθύμητες εκβάσεις εγκυμοσύνης. Τέλος, η ινσουλίνη είναι θεραπεία πρώτης γραμμής για όλες τις γυναίκες με προϋπάρχων διαβήτη. Αυτές οι ασθενείς μπορούν να επωφεληθούν από τη στοχευμένη φροντίδα πριν από την εγκυμοσύνη με βελτιστοποίηση του γλυκαιμικού ελέγχου και αξιολόγησης και θεραπείας συννοσηροτήτων.
Abstract
The purpose of this paper was to review the international knowledge on the adverse outcomes of diabetes in the health of women and newborns, as well as the role of antenatal care in minimizing the risks. Pre-existing diabetes represents one of the most difficult conditions of a pregnancy due to the need for frequent monitoring and
adjustment of medications, as well as the potential for maternal and fetal complications. These include pre-eclampsia, congenital anomalies, preterm birth and
macrosomia with concomitant birth trauma events such as shoulder dystocia with vaginal delivery and caesarean section. Other adverse outcomes include miscarriage
and stillbirth, greater incidence of respiratory distress, polycythemia, hypoglycemia, and hyperbilirubinemia compared to infants of mothers without diabetes.
Furthermore, postpartum depression is also likely for diabetic mothers, while some evidence suggests a link between autism and pre-existing maternal diabetes. However, prenatal care can help avoid or minimize the above risks. Prenatal testing can predict some risks, while preconception planning is recommended to avoid unintended pregnancies and minimize the risk of birth defects. It is also important to check and manage your blood sugar. During pregnancy, continuous glucose monitoring can improve glycemic control and neonatal outcomes. Diet and exercise should be part of the plan to control diabetes, thus minimizing the risks of adverse pregnancy outcomes. Finally, insulin is first-line therapy for all women with pre-existing diabetes. These
patients may benefit from targeted pre pregnancy care with optimization of glycemic control and evaluation and treatment of comorbidities.