Διαχωρισμός οπτικών κέντρων δεδομένων

Abstract

Ο 21ος αιώνας είναι μια ακμάζουσα εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας. Είναι επίσης η εποχή του cloud computing όπου τα δεδομένα που βασίζονται στο διαδίκτυο διαχειρίζονται από απομακρυσμένα μέρη. Τα δεδομένα εισάγονται, αποθηκεύονται, επεξεργάζονται και δημιουργούνται αντίγραφα ασφαλείας στην κεντρική πληροφοριακή υποδομή που βρίσκεται σε συγκεκριμένα κτίρια που ονομάζαμε δωμάτια πληροφορικής ή κέντρο δεδομένων (data center). Το κέντρο δεδομένων είναι ένας χώρος όπου συγκεντρώνονται όλοι οι διακομιστές τεχνολογίας πληροφοριών, οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης και δικτύου, όπου ο εξοπλισμός απαιτεί συνεχή λειτουργία. Τα κέντρα δεδομένων γίνονται εξίσου σημαντικό μέρος των επιχειρηματικών λειτουργιών όπως τα γραφεία, τα λιανικά και τα βιομηχανικά περιουσιακά στοιχεία. Σήμερα, υπάρχουν τέσσερα ρεύματα: Τα μεγάλα δεδομένα (big data), το διαδίκτυο των πραγμάτων (Internet of things), η επανάσταση του Industry 4.0 και οι έξυπνες πόλεις είναι όλες οι τάσεις που θα αυξήσουν τη ζήτηση για υπολογιστική ισχύ, και επομένως κέντρα δεδομένων, σε εκθετική και όχι γραμμική κλίμακα. Ωστόσο, έχουμε ορισμένους περιορισμούς σχετικά με τη γνώση στην αρχιτεκτονική υποδομή ενός κέντρου δεδομένων, ειδικά στην εφαρμογή και στο σχεδιασμό υποδομής αυτών σε μια τυπική περιοχή ή τομέα. Η παρούσα διατριβή σκοπεύει να παρουσιάσει μια περιεκτική βιβλιογραφική ανασκόπηση που λαμβάνει υπόψη τους ορισμούς, τις βασικές απαιτήσεις σχεδιασμού εννοιών, τις εφαρμογές και την τοπολογία της υποδομής στα κέντρα δεδομένων.