Show simple item record

Χαρακτηρισμός μοριακής αντίστασης παρασίτων του συμπλέγματος Leishmania donovani σε αντιλεϊσμανιακά φάρμακα

dc.contributor.advisorΒογιατζάκη, Χρυσάνθη
dc.contributor.authorΚαρανίκας, Γεώργιος
dc.date.accessioned2023-03-01T08:58:13Z
dc.date.available2023-03-01T08:58:13Z
dc.date.issued2023-02-24
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/3768
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-3608
dc.description.abstractΗ Leishmania είναι ένα πρωτόζωο που περνάει ένα μέρος του βιολογικού του κύκλου του σε σκνίπες και ένα μέρος του βιολογικού του κύκλου σε διάφορα θηλαστικά όπως οι σκύλοι, τα τρωκτικά και ο άνθρωπος. Το παράσιτο αυτό προκαλεί σοβαρές λοιμώξεις, τις λεϊσμανιάσεις, που διαφέρουν ανάλογα με την γεωγραφική περιοχή, το είδος του παρασίτου και το είδος της σκνίπας που εντοπίζεται σε κάθε περιοχή. Στην Ελλάδα η λεϊσμανίαση είναι ενδημική με συχνότερη εμφάνιση στους σκύλους. Η θεραπεία των λεϊσμανιάσεων αποτελεί μια πρόκληση στις μέρες μας, καθώς το παράσιτο αναπτύσσει μηχανισμούς αντίστασης σε φάρμακα που προηγουμένως θεράπευαν επιτυχώς τις ασθένειες αυτές. Κατά την εκπόνηση της παρούσας διπλωματικής εργασίας μελετήθηκε σε μοριακό επίπεδο η συχνότητα εμφάνισης του γονιδιακού τόπου MSL και του γονιδίου του υποδοχέα της μιλτεφοσίνης (LMT) σε στελέχη παρασίτων του Leishmania donovani complex που απομονώθηκαν από χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς η απουσία τους από το γονιδίωμα του παρασίτου σχετίζεται με αντίσταση στη μιλτεφοσίνη. Επίσης, αναπτύχθηκε δοκιμασία ποσοτικής real time PCR με σκοπό την μελέτη της ενδοχρωμοσωμικής γονιδιακής ενίσχυσης του MRPA μεταφορέα που φαίνεται να προσδίδει ανθεκτικότητα στο παράσιτο σε αντιλεϊσμανιακά φάρμακα, μεταξύ άλλων και στις πεντασθενείς ενώσεις του αντιμονίου. Συνοψίζοντας, κάποιες μεταλλάξεις που έχουν εντοπισθεί στο γονιδίωμα στελεχών του παρασίτου L. infantum της Βραζιλίας, οι οποίες προσδίδουν ανθεκτικότητα στη μιλτεφοσίνη, εμφανίζονται και στα στελέχη του Leishmania donovani complex της Ανατολικής Μεσογείου. Παρόλα αυτά, η αντίσταση στην μιλτεφοσίνη φαίνεται να είναι πολυπαραγοντική. Τέλος, με την μέθοδο της qRT-PCR ανιχνεύτηκε η σχετική διαφορά αντιγράφων του γονιδίου το MRPA μεταφορέα σε δύο στελέχη. Η εφαρμογή της, μελλοντικά, σε προγνωστικό επίπεδο θα μπορούσε να δώσει σημαντικές πληροφορίες για την πιθανή αντίσταση ενός στελέχους στα αντιλεϊσμανιακά φάρμακα. Ωστόσο, απαιτείται εφαρμογή αυτής της μεθόδου σε μεγαλύτερο αριθμό δειγμάτων ώστε να πιστοποιηθεί η ακρίβεια και η ευαισθησίας της.el
dc.format.extent74el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectLeishmania donovani complexel
dc.subjectΜοριακός έλεγχοςel
dc.subjectΓονιδιακός τόπος MSLel
dc.subjectΥποδοχέας μιλτεφοσίνηςel
dc.subjectΜεταφορέας MRPAel
dc.subjectΑντιλεϊσμανιακά φάρμακαel
dc.titleΧαρακτηρισμός μοριακής αντίστασης παρασίτων του συμπλέγματος Leishmania donovani σε αντιλεϊσμανιακά φάρμακαel
dc.title.alternativeMolecular characterization of antileishmanial drug resistance in Leishmania donovani complexel
dc.typeΠτυχιακή εργασίαel
dc.contributor.committeeΤσουμάνη, Μαρία
dc.contributor.committeeΣμυρλή, Δέσποινα
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Βιοϊατρικών Επιστημώνel
dc.description.abstracttranslatedLeishmania is a parasitic protozoan that has a digenetic life cycle involving both mammalian hosts and an insect vector. The parasite is transmitted through sand flies and infects various mammals such as dogs, rodents and humans. It’s responsible for the disease leismaniasis, a serious infection which vary depending on the geographical area, the type of parasite and the type of sand flies that thrive in each area. In Greece, leishmaniasis is endemic with more frequent occurrence in dogs. Nowadays the treatment of leishmaniasis is challenging, as the parasite develops resistance mechanisms to drugs that previously were treating successfully the disease. This undergraduate thesis investigates the incidence of the MSL locus and the miltefosine transporter gene (LMT) in the genome of Leishmania donovani complex strains which were isolated from Eastern Mediterranean regions. Their absence from parasite’s genome is associated with miltefosine resistance. Furthermore, a quantitive real-time PCR assay is being developed in order to study the intrachromosomal amplification of the MRPA transporter gene that appears to confer parasite resistance to antileishmanial drugs, including pentavalent antimonials. To conclude, some mutations that have been identified in the genome of L.infantum parasites isolated in Brazil, which confer resistance to miltefosin, also occur in Eastern Mediterranean strains of Leishmania donovani complex. However, resistance to miltefosin seems to be multi-factorial. Lastly, the in-house qRT-PCR detected successfully the quantitative differences of the MRPA transporter gene in two strains. Knowledge on the number of copies of this gene in Leishmania prior to treatment will help to establish better therapeutic strategies, giving more information about the parasite resistance. Nevertheless, this assay needs further application in order to estimate its sensitivity and accuracy.el


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Except where otherwise noted, this item's license is described as
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές