Ο θεσμός της άρσης απαλλοτρίωσης στο βιώσιμο αστικό περιβάλλον - βασικές αρχές - θεσμικό πλαίσιο - εφαρμογές εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου πόλης Λαμίας

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το θεσμό της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης , ο οποίος τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον με αφορμή τις νομοθετικές ρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν και ειδικότερα το Ν.4759/2020, ο οποίος αφορά τον εκσυγχρονισμό της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας. Η έννοια της ιδιοκτησίας πάνω στην στέρηση της οποίας στηρίζεται η ρυμοτομική απαλλοτρίωση και η προστασία της , έρχεται σε αντιδιαστολή με τον όρο των κοινόχρηστων χώρων , οι οποίοι έχουν άμεσο σκοπό τη διασφάλιση την ποιότητα ζωής των κατοίκων της πόλης. Η εφαρμογή της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ως νομικού εργαλείου εξασφάλισης αυτών των χώρων αναπτύσσεται στη σχετική νομοθεσία της πρώτης ενότητας. Οι όποιες πολεοδομικές παρεμβάσεις στον αστικό χώρο, έχουν σαν αποτέλεσμα δυσάρεστες συνέπειες στην άσκηση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του πολίτη, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η απαλλοτρίωση θεωρείται συντελεσθείσα όταν πραγματοποιηθεί η καταβολή της πλήρους αποζημιώσεως της ιδιοκτησίας. Στην δεύτερη ενότητα επιχειρείται - μέσω συγκεκριμένων εφαρμογών εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου Λαμίας - ανάλυση της σχέσης μεταξύ των κοινοχρήστων χώρων, ανάλογα με τα νοµικά εργαλεία απόκτησής των, και του δικαιώματος της ιδιοκτησίας, αλλά και την αναγκαιότητα της απόκτησης των κοινόχρηστων χώρων εξετάζοντας τις προοπτικές τους μέσω του βιοκλιματικού σχεδιασμού τους και των σχεδίων βιώσιμης αστικής κινητικότητας στα πλαίσια της αειφόρου ανάπτυξης.