Η στρατηγική της Ενιαίας Υγείας στην αντιμετώπιση απειλών δημόσιας υγείας: η περίπτωση του Ιού του Δυτικού Νείλου στην Ελλάδα και την Ευρώπη
The strategy of One Health in dealing with public health threats: the case of West Nile Virus in Greece and Europe
Keywords
Πολιτικές υγείας ; Ιός Δυτικού Νείλου ; Ενιαία Υγεία ; West Nile Virus ; Health Policy ; strategy of One Health ; public health threatsAbstract
Εισαγωγή: Ο ιός του Δυτικού Νείλου είναι μία ιογενής νόσος ζωονοτικού χαρακτήρα,
που αποτελεί μία πρόκληση για την αντιμετώπισή της σε επίπεδο Δημόσιας Υγείας,
τόσο σε εθνικό όσο και υπερεθνικό επίπεδο. Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής
εργασίας είναι η συστηματική διερεύνηση των πρακτικών Ενιαίας Υγείας των χωρών
της ΕΕ για τη διαχείριση και αντιμετώπιση των περιστατικών του ιού του Δυτικού
Νείλου.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας με
χρήση του PRISMA Flow Chart. Η στρατηγική αναζήτησης περιλαμβάνει
ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων, όπως PubMed, Embase και Scopus, εξαιρουμένης
όμως της «γκρι» βιβλιογραφίας, όπως κυβερνητικές εκθέσεις, έγγραφα πολιτικής και
πρακτικά συνεδρίων. Η διαδικασία ανεύρεσης των άρθρων πραγματοποιήθηκε σε δύο
στάδια: προβολή τίτλου και περιλήψεων και προβολή πλήρους κειμένου.
Αποτελέσματα: Αρχικά ανακτήθηκαν 2155 τίτλοι και εφαρμόζοντας τα κριτήρια
επιλογής στην ανασκόπηση εντάχθηκαν τελικά 21 τίτλοι. Στη συστηματική
ανασκόπηση εντάχθηκαν μελέτες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τόσο στην Ελλάδα
όσο και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες ο αριθμός κρουσμάτων
από WNV ήταν επαρκής για να εξάγει δεδομένα. Εκτιμήσεις κινδύνου που
διεξήχθησαν από αρκετές μελέτες, έδειξαν ότι ο κίνδυνος μετάδοσης του WNV ήταν
υψηλότερος στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Οι μέσες θερμοκρασίες του
καλοκαιριού - φθινοπώρου, η παρουσία υγροτόπων και η παρουσία Ζωνών Ειδικής
Προστασίας για τα πτηνά θεωρήθηκαν ως πιθανοί προγνωστικοί παράγοντες. Επίσης,
διαπιστώθηκε ότι ο χρόνος της περιόδου μετάδοσης του WNV διέφερε σε όλη την
Ευρώπη και επηρεαζόταν από περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η θερμοκρασία και
η βροχόπτωση. Τέλος, δεν εντοπίστηκαν κοινές πολιτικές επιτήρησης ή υγείας για την
εφαρμογή μέτρων ελέγχου σε περίπτωση εστιών ασθενειών. Προτείνεται μια
διατομεακή και διεπιστημονική προσέγγιση στο πλαίσιο της Ενιαίας Υγείας και η
δημιουργία μιας «κοινής πρακτικής» ως βασικά στοιχεία για την αποτελεσματική
επιτήρηση.
Συμπεράσματα: Οι αρχές της Ενιαίας Υγείας μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των
εντάσεων μεταξύ διαφορετικών συμφερόντων και να προωθήσουν μια πιο
ισορροπημένη και ηθική προσέγγιση για την αντιμετώπιση κοινών προβλημάτων
υγείας, όπως η εξάπλωση του ιού του Δυτικού Νείλου (WNV).