Αξιοπιστία και Εγκυρότητα Μεθόδων Μέτρησης της Ιδιοδεκτικότητας σε Ασθενείς με Οστεοαρθρίτιδα Γόνατος: Συστηματική Ανασκόπηση
Reliability and Validity of Proprioception Measurement Methods in Patients with Knee Osteoarthritis: Systematic Review
Λέξεις-κλειδιά
Εγκυρότητα ; Αξιοπιστία ; Ιδιοδεκτικότητα ; Μέθοδοι Μέτρησης Ιδιοδεκτικότητας ; Αίσθηση θέσης άρθρωσης ; Οστεοαρθρίτιδα Γόνατος ; ΑξιολόγησηΠερίληψη
Εισαγωγή: Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι μια χρόνια κοινή πάθηση στον ενήλικο πληθυσμό, με
το ποσοστό εμφάνισης να κορυφώνεται στην ηλικία των 60 ετών για άνδρες και γυναίκες.
Συχνότερα προσβαλλόμενες αρθρώσεις αποτελούν το ισχίο και το γόνατο. Η παρούσα
συστηματική ανασκόπηση αφορά την άρθρωση του γόνατος. Εκτός από πόνο, η οστεοαρθρίτιδα
γόνατος (ΟΑΓ) εμφανίζει και διάφορα νευρομυϊκά ελλείμματα όπως η μειωμένη ιδιοδεκτικότητα.
Υπάρχουν μέθοδοι που μετρούν την ιδιοδεκτικότητα του γόνατος όπως είναι η αίσθηση θέσης της
άρθρωσης (Joint Position Sense-JPS) και το κατώφλι ανίχνευσης της παθητικής κίνησης
(Threshold to detect passive motion-TTDPM).
Σκοπός: Σκοπός της εργασίας ήταν ο έλεγχος της εγκυρότητας και της αξιοπιστίας των μεθόδων
μέτρησης της ιδιοδεκτικότητας σε ασθενείς με ΟΑΓ.
Μεθοδολογία: Οι βάσεις δεδομένων στις οποίες έγινε αναζήτηση ήταν οι: PubMed, Scopus,
PEDro και Google Scholar. Η μεθοδολογική ποιότητα των ερευνών αξιολογήθηκε με την κλίμακα
PEDro για τις τυχαιοποιημένες μελέτες και το NIH Quality Assessment Tool για τις συγχρονικές
μελέτες και μελέτες κοόρτης.
Αποτελέσματα: Στην παρούσα πτυχιακή εργασία, ύστερα από την διαλογή των μελετών με
βάση τα κριτήρια εισαγωγής/αποκλεισμού, συμπεριλήφθηκαν 15 μελέτες, εκ των οποίων 8 ήταν
τυχαιοποιημένες (RCTs) και μπορούσαν να εξαχθούν συμπεράσματα για την ανταποκρισιμότητα
των μεθόδων μέτρησης της ιδιοδεκτικότητας, 6 συγχρονικές (η μια ήταν μελέτη αξιοπιστίας και η
άλλη περιείχε μελέτη αξιοπιστίας) και 1 μελέτη κοόρτης, η οποία μελετούσε μακροπρόθεσμα την
μεταβολή της ιδιοδεκτικότητας. Σε όλες εφαρμόστηκαν οι μέθοδοι μέτρησης της ιδιοδεκτικότητας
του γόνατος JPS και TTDPM. Στη μια από τις δύο μελέτες αξιοπιστίας σε ασθενείς με ΟΑΓ οι
μετρήσεις ιδιοδεκτικότητας είχαν καλή-πολύ υψηλή αξιοπιστία, ενώ στην άλλη πτωχή-μέτρια
αξιοπιστία. Πολλές από τις υπόλοιπες μελέτες έκαναν αναφορά σε προηγούμενη μελέτη
αξιοπιστίας της μεθόδου που ακολούθησαν, αλλά πραγματοποιημένες μόνο σε δείγμα υγιών. Οι
μετρήσεις ιδιοδεκτικότητας είχαν στατιστικά σημαντική ανταποκρισιμότητα στις 6/8 RCTs.
Επίσης, από μια συγχρονική μελέτη φάνηκε ότι οι τιμές ιδιοδεκτικότητας μπορούσαν να
διαχωρίσουν άτομα με ΟΑΓ από αντίστοιχης ηλικίας άτομα χωρίς ΟΑΓ. Τέλος, φάνηκε να υπάρχει
μέτριου βαθμού συσχέτιση των τιμών ιδιοδεκτικότητας με λειτουργικούς δείκτες και δείκτες
ισορροπίας σε 4/7 συγχρονικές μελέτες.
Συμπεράσματα: Απαιτούνται περισσότερα ερευνητικά ευρήματα για πιο ξεκάθαρη εικόνα των
καλύτερων μεθόδων μέτρησης ιδιοδεκτικότητας από πλευράς αξιοπιστίας και εγκυρότητας
διαφόρων τύπων, αναλύοντας επιπλέον μεθόδους μέτρησης της ιδιοδεκτικότητας σε μεγαλύτερα
δείγματα ασθενών με ΟΑΓ και σε καλύτερα σχεδιασμένες μεθοδολογικά μελέτες.
Περίληψη
Introduction: Osteoarthritis (OA) is a common chronic condition in the adult population, with
incidence peaking at age 60 for both men and women. The most frequently affected joints are the
hip and the knee. This systematic review concerns the knee joint. In addition to pain, knee
osteoarthritis (KOA) also presents other neuromuscular dysfunctions such as reduced
proprioception. Τhere are methods that measure knee proprioception such as joint position sense
(JPS) and the threshold to detect passive motion (TTDPM).
Objective: The aim of this systematic review was to assess the validity and reliability level of
the methods that measure the proprioception in patients with knee osteoarthritis.
Materials and methods: The databases searched were PubMed, Scopus, PEDro and Google
Scholar. The methodological quality of the studies was assessed with the PEDro Scale for the
randomized controlled trials (RCTs), and the NIH Quality Assessment Tool for the cross-sectional
and cohort studies.
Results: After screening the studies based on the exclusion criteria, 15 studies were included, of
which 8 were RCTs from which responsiveness data on proprioception measurements could be
extracted, 6 cross-sectional (1 of which was a reliability study and the other contained a reliability
study) and 1 cohort study, registering the long-term alteration in proprioception. The knee
proprioceptive measurement methods JPS and TTDPM were applied to all studies. In one of the
two reliability studies in patients with Knee Osteoarthritis (ΚΟΑ), proprioceptive measurements
had good-excellent reliability, while in the other poor-moderate reliability. Many of the remaining
studies referred to a previous reliability study of the method they followed, however performed
only on a sample of healthy participants. Proprioception measurements were responsive in 6/8
RCTs. Also, a cross-sectional study demonstrated that proprioception measures could differentiate
individuals with ΚΟΑ from age-matched individuals without ΚΟΑ. Finally, there appeared to be
a moderate correlation of proprioception measures with functional and balance indices in 4/7 cross-sectional studies.
Conclusion: More research findings are required, to obtain a clearer picture of the better methods
of proprioception measurement, from the reliability and different types of validity aspects, analyzing
additional methods of measuring proprioception in larger samples of patients with KOA and in better
methodologically designed studies.
Αριθμός σελίδων
63Σχολή
Σχολή Επιστημών Υγείας & ΠρόνοιαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα ΦυσικοθεραπείαςΓλώσσα
ΕλληνικάΣυλλογή
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές