Show simple item record

Αιματολογικές διαταραχές σε ασθενείς με φυματίωση (πριν και μετά την φαρμακευτική αγωγή) στο Νοσοκομείο "Η ΣΩΤΗΡΙΑ"

dc.contributor.advisorΚριεμπάρδης, Αναστάσιος
dc.contributor.authorΓονιδάκη, Ελευθερία
dc.date.accessioned2023-10-05T09:22:06Z
dc.date.available2023-10-05T09:22:06Z
dc.date.issued2023-10-02
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/5222
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-5060
dc.description.abstractΕισαγωγή: Η φυματίωση (TB) αποτελεί μια λοιμώδη νόσο που απασχολεί ακόμη και σήμερα την δημόσια υγεία. Οι διαταραχές των αιματολογικών και βιοχημικών δεικτών των ασθενών αποτελούν μια πραγματικότητα της νόσου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον προς διερεύνησή τους πριν και μετά από ένα θεραπευτικό σχήμα αντιφυματικής αγωγής. Σκοπός: Η μεταπτυχιακή εργασία έχει ως κύριο σκοπό την διερεύνηση των αιματολογικών διαταραχών σε ασθενείς με φυματίωση υπό φαρμακευτική αγωγή. Περαιτέρω, σκοπός της μελέτης αποτέλεσε η ανεύρεση τυχόν διαφοροποιήσεων στις τιμές των αιματολογικών και βιοχημικών δεικτών πριν και μετά τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής ασθενών που παρακολουθούνται στο Εξωτερικό Ιατρείο του Αντιφυματικού Τμήματος στο Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών (ΓΝΝΘΑ) «Η Σωτήρια». Μέθοδος: Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε αφορούσε στην ανάλυση αιματολογικών και βιοχημικών δεικτών από γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος σε 40 ασθενείς με φυματίωση μέσης ηλικίας 45,10 ± 19,211 έτη, 27 άνδρες (67,5%) και 13 γυναίκες (32,5%). Τα δείγματα αίματος λήφθηκαν πριν και μετά τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής (ισονιαζίδη, ριφαμπικίνη, ριφαμπουτίνη, πυραζιναμίδη και εθαμβοντόλη), μέσης διάρκειας 38,55 ± 23,336 ημέρες. Αποτελέσματα: Αρχικά, όπως προς την Αναιμία, η φαρμακευτική αγωγή δεν συνετέλεσε στην αύξηση της μέσης τιμής των βιοδεικτών Ερυθρά Αιμοσφαίρια (RBC), Αιμοσφαιρίνη (HGB) και Αιματοκρίτης (HCT) (p 0,90, 0,313, 0,102). Ενώ, οι 22 ασθενείς (55%) με Αναιμία πριν την φαρμακευτική αγωγή μειώθηκαν στους 10 (25%) μετά από αυτή. Επιπλέον, προέκυψε πως η χορήγηση της φαρμακευτικής αγωγής αυξάνει τα επίπεδα των δεικτών RBC, HGB και HCT στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες (p 0,012). Ενώ, κανένας ασθενής δεν παρουσίασε Ερυθροκυττάρωση πριν ή μετά την φαρμακευτική αγωγή. Σχετικά με την Λευκοπενία και τη Λευκοκυττάρωση, προέκυψε ότι η φαρμακευτική αγωγή δεν συνετέλεσε στην μείωση της μέσης τιμής των βιοδεικτών Λευκά Αιμοσφαίρια, Ουδετερόφιλα και Λεμφοκύτταρα (0,213, 0,225 και 0,516). Επιπλέον, οι 14 ασθενείς (40%) με Λευκοπενία πριν την αγωγή αυξήθηκαν στους 18 (45%) μετά και 3 ασθενείς (7,5%) με Λευκοκυττάρωση πριν την αγωγή βελτίωσαν τις τιμές τους φτάνοντας σε φυσιολογικά επίπεδα μετά την αγωγή. Αναφορικά με την Θρομβοπενία και την Θρομβοκυτταραιμία, προέκυψε ότι η φαρμακευτική αγωγή συντέλεσε στη μείωση της μέσης τιμής των Αιμοπεταλίων (p 0,000). Επίσης, μετά την αγωγή καταγράφηκαν ένας (1) ασθενής (2,5%) με Θρομβοπενία και ένας (1) ασθενής (2,5%) με Θρομβοκυτταραιμία. Επιπλέον, για ορισμένους δείκτες του αιματολογικού προφίλ, διαπιστώθηκε πως δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μετά την φαρμακευτική αγωγή, όπως τα: Μέσος Όγκος Ερυθρών (p 0,670), Μέση Περιεκτικότητα Hb (p 0,058), η Μέση συγκέντρωση Κυτταρικής Αιμοσφαιρίνης (p 0,086), Μονοπύρηνα (0,194), Ηωσινόφιλα (p 0,699), Βασεόφιλα (p 0,271), Ουδετερόφιλα (p 0,168), Μονοκύτταρα % (p 0,883), Ηωσινόφιλα % (p 0,447) και Βασεόφιλα % (p 0,127). Ενώ, αντίθετα υπήρξαν δείκτες του αιματολογικού προφίλ για τους οποίους διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μετά την φαρμακευτική αγωγή, όπως η Μέση Συγκέντρωση Hb (p 0,023), το Εύρος Κατανομής Ερυθρών (p 0,046), τα - Μεγάλα μη κεχρωσμένα κύτταρα (p 0,028), η αναλογία Λεμφοκυττάρων (p 0,023) και η αναλογία των Μεγάλα μη κεχρωσμένα κύτταρα (p 0,033). Σχετικά με τους βιοχημικούς δείκτες, η φαρμακευτική αγωγή δεν συνετέλεσε στη μείωση της μέσης τιμής του δείκτη της Κρεατινίνης (p 0,412) δεν είναι στατιστικά σημαντική και από τους 7 ασθενείς (17,5%) με μειωμένα επίπεδα Κρεατινίνης, ο ένας (1) εξ αυτών (2,5%) βελτίωσε τις μετρήσεις του μετά την φαρμακευτική αγωγή. Επιπλέον, η φαρμακευτική αγωγή δεν συνετέλεσε στην αύξηση της μέσης τιμής του δείκτη Χολερυθρίνης (p 0,781) και μετά την αγωγή καταγράφηκαν 7 ασθενείς (17,5%) με μειωμένα επίπεδα Χολερυθρίνης από κανέναν πριν από αυτή. Επιπροσθέτως, η φαρμακευτική αγωγή δεν συνετέλεσε τόσο στην μείωση της μέσης τιμής του δείκτη της Οξαλοξικής Τρανσαμινάσης (p 0,075) και μετά την αγωγή καταγράφηκαν 4 ασθενείς (10%) με αυξημένα επίπεδα Οξαλοξικής Τρανσαμινάσης από τους 3 ασθενείς (7,5%) πριν την αγωγή, όσο και στην μείωση της μέσης τιμής του δείκτη της Πυροσταφυλικής Αμινοτρανσφεράσης (p 0,153) και μετά την αγωγή καταγράφηκαν 9 ασθενείς (22,5%) με αυξημένα επίπεδα Πυροσταφυλικής Αμινοτρανσφεράσης από τους 7 ασθενείς (%) πριν την αγωγή. Συμπεράσματα: Αναφορικά με τους δείκτες της Αναιμίας (RBC, HGB και HCT) και της Ερυθροκυττάρωσης (HGB και HCT) προέκυψε ότι οι μέσες τιμές τους πριν την φαρμακευτική αγωγή ήταν σε φυσιολογικά επίπεδα και δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μετά την αγωγή. Αντίθετα οι δείκτες Λευκοπενίας (WBC, NEUT και LYMP) δεν βελτιώθηκαν με αύξηση των πασχόντων κατά 5% μετά την αγωγή ενώ οι ασθενείς με Λευκοκυττάρωση βελτίωσαν τις τιμές τους φτάνοντας σε φυσιολογικά επίπεδα μετά την αγωγή. Αναφορικά με την Θρομβοπενία και την Θρομβοκυτταραιμία, προέκυψε ότι η φαρμακευτική αγωγή συντέλεσε στη μείωση της μέσης τιμής των αιμοπεταλίων. Σχετικά με τους βιοχημικούς δείκτες, η φαρμακευτική αγωγή δεν συνετέλεσε στη μείωση της μέσης τιμής του δείκτη της Κρεατινίνης, της Χολερυθρίνης, της Οξαλοξικής Τρανσαμινάσης και της Πυροσταφυλικής Αμινοτρανσφεράσης μετά την αγωγή. Περαιτέρω προτείνεται να συνεχιστούν οι ερευνητικές προσπάθειες αξιολόγησης των αιματολογικών και βιοχημικών βιοδεικτών των ασθενών με φυματίωση για την κατανόηση της νόσου και της καλύτερης αντιμετώπισής της στην κλινική πρακτική.el
dc.format.extent82el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectΦυματίωσηel
dc.subjectΑναιμίαel
dc.subjectΕρυθροκυττάρωσηel
dc.subjectΛευκοπενίαel
dc.subjectΛευκοκυττάρωσηel
dc.subjectΘρομβοπενίαel
dc.subjectΘρομβοκυτταραιμίαel
dc.subjectΚρεατινίνηel
dc.subjectΧολερυθρίνηel
dc.subjectΑιματολογικοί και βιοχημικοί δείκτεςel
dc.subjectΟξαλοξική τρανσαμινάσηel
dc.subjectΠυροσταφυλική αμινοτρανσφεράσηel
dc.subjectΦαρμακευτική αγωγήel
dc.titleΑιματολογικές διαταραχές σε ασθενείς με φυματίωση (πριν και μετά την φαρμακευτική αγωγή) στο Νοσοκομείο "Η ΣΩΤΗΡΙΑ"el
dc.title.alternativeHaematological disorders in patients with tuberculosis (before and after drug therapy) to «SOTIRIA» hospitalel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΦόρτης, Σωτήριος
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Βιοϊατρικών Επιστημώνel
dc.contributor.masterΒιοϊατρικές Μέθοδοι και Τεχνολογία στη Διάγνωσηel
dc.description.abstracttranslatedIntroduction: Tuberculosis (TB) is an infectious disease that still concerns public health today. The disorders of the hematological and biochemical indicators of the patients are a reality of the disease with particular interest for their investigation, before and after a therapeutic regien of antituberculosis treatment. Purpose: The main purpose of the work is the investigation of hematological disorders in patients with tuberculosis under medication. Furthermore, the purpose of the study was to find any differences in the values of the hematological and biochemical indicators before and after the administration of medication in patients who are monitored at the Outpatient Clinic of the Antituberculosis Department at the General Hospital for Chest Diseases, "Sotiria" General Hospital of Athens. Method: The study carried out involved the analysis of hematological and biochemical indicators from general and biochemical blood tests in 40 patients with tuberculosis, mean age 45.10 ± 19.211 years, 27 men (67.5%) and 13 women (32.5%). Blood samples were taken before and after administration of medication (isoniazid, rifampicin, rifabutin, pyrazinamide and ethambondole) with mean duration 38.55 ± 23.336 days. Results: Initially, as for Anemia, medication did not increase the average value of the biomarkers Red Blood Cells (RBC), Hemoglobin (HGB) and Hematocrit (HCT) (p 0.90, 0.313, 0.102). Whereas the 22 patients (55%) with Anemia before medication decreased to 10 (25%) after it. In addition, it emerged that the administration of medication increases the levels of RBC, HGB and HCT indices in women compared to men (p 0.012). Whereas no patient experienced Erythrocytosis before or after medication. Regarding Leukopenia and Leukocytosis, it emerged that the medication did not contribute to the reduction of the mean value of the biomarkers White Blood Cells, Neutrophils and Lymphocytes (0.213, 0.225 and 0.516). In addition, 14 patients (40%) with Leukopenia before treatment increased to 18 (45%) after and 3 patients (7.5%) with Leukocytosis (WBC > 10.20 K/μl) before treatment improved their values reaching normal levels after treatment. Regarding Thrombocytopenia and Thrombocythemia, it was found that medication contributed to the reduction of the mean PLT value (p 0.000). Also, one patient (2.5%) with Thrombocytopenia and one patient (2.5%) with Thrombocythemia were recorded after treatment. In addition, for some indicators of the hematological profile, it was found that they did not present statistically significant differences after medication, such as: Mean Red Blood Volume (MCV) (p 0.670), Mean Corpuscular Hemoglobin (p 0.058), the Mean of the Optically Measured Hemoglobin Concentration within the cells (p 0.086), Mononuclear (0.194), Eosinophils (p 0.699), Basophils (p 0.271), Neutrophils (p 0.168), Monocytes % (p 0.883), Eosinophils % (p 0.447) and Basophils % (p 0.127). Whereas, on the contrary, there were indicators of the hematological profile for which statistically significant differences were found after medication, such as Mean Hb Concentration (p 0.023), Red Distribution Range (p 0.046), Large unstained cells (p 0.028), Lymphocytes % (p 0.023) and Large Unstained Cells % (p 0.033). Regarding the biochemical indicators, the medication did not contribute to the reduction of the mean value of the Creatinine (p 0.412) is not statistically significant and of the 7 patients (17.5%) with reduced Creatinine levels, one (1) of these (2.5%) improved their measurements after medication. In addition, the medication did not increase the mean value of the TBIL-Bilirubin index (p 0.781) and after the treatment 7 patients (17.5%) were recorded with reduced Bilirubin levels from none before it. In addition, medication did not reduce the mean value of the Oxaloacetate Transaminase index (p 0.075) and after treatment 4 patients (10%) had elevated levels of Oxaloacetate Transaminase out of 3 patients (7 .5%) before treatment, as well as in the reduction of the mean value of the Pyruvate Aminotransferase index (p 0.153) and after the treatment, 9 patients (22.5%) with increased levels of Pyruvate Aminotransferase (SGPT) were recorded (ALT)) of the 7 patients (%) before treatment. Conclusions: With reference to the indicators of Anemia (RBC, HGB and HCT) and Erythrocytosis (HGB and HCT) it was found that their average values before medication were at normal levels and did not present statistically significant differences after treatment. On the contrary, Leukopenia indices (WBC, NEUT and LYMP) did not improve with a 5% increase in patients after treatment, while patients with Leukocytosis improved their values reaching normal levels after treatment. Regarding Thrombocytopenia and Thrombocythemia, it was found that medication contributed to the reduction of the mean PLT value. Regarding the biochemical indicators, the drug treatment did not contribute to the reduction of the mean value of the Creatinine, Bilirubin, Oxaloacetate Transaminase and Pyruvate Aminotransferase after the lawsuit. It is further suggested that research efforts to evaluate hematological and biochemical biomarkers of TB patients be continued to understand the disease and better manage it in clinical practice.el


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Except where otherwise noted, this item's license is described as
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές