Εμφάνιση απλής εγγραφής

Επισκόπηση της αντιλεϊσμανιακής δράσης φυσικών προϊόντων

dc.contributor.advisorΒογιατζάκη, Χρυσάνθη
dc.contributor.authorΚρουστάλη, Σταυρούλα
dc.date.accessioned2023-12-01T10:02:02Z
dc.date.available2023-12-01T10:02:02Z
dc.date.issued2023-02-10
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/5703
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-5540
dc.description.abstractΗ λεϊσμανίαση αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές του κόσμου. Αιτιολογικός παράγοντας του νοσήματος είναι το ενδοκυττάριο παράσιτο του γένους Leishmania. Παρά το γεγονός ότι η λεϊσμανίαση είναι η δεύτερη σημαντικότερη παρασιτική νόσος μετά την ελονοσία σε έτη ζωής προσαρμοσμένα στην αναπηρία (DALYS), εξακολουθεί να είναι μια παραμελημένη τροπική νόσος, χωρίς διαθέσιμα εμβόλια για τον άνθρωπο. Η θεραπεία του νοσήματος, αποτελώντας σήμερα σχεδόν τον μοναδικό τρόπο ελέγχου, βασίζεται στη χημειοθεραπεία, όμως παρουσιάζει σημαντικούς περιορισμούς συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισης ανθεκτικότητας στελεχών του παρασίτου στα υπάρχοντα φάρμακα. Επιτακτική είναι η ανάγκη να ξεπεραστούν οι σημερινοί περιορισμοί της χημειοθεραπείας της λεϊσμανίασης, δημιουργώντας νέα αντιλεϊσμανιακά φάρμακα. Φυσικά προϊόντα θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια καλή πηγή αντιλεϊσμανιακών φαρμάκων. Φυσικά προϊόντα, που δείχνουν αντιλεϊσμανικές ιδιότητες έχουν περιγραφεί στη βιβλιογραφία με ιδιαίτερη έμφαση να δίνεται στους δευτερογενείς μεταβολίτες των φυτών. Οι κυριότερες κατηγορίες αυτών αποτελούν οι φαινολικές ενώσεις που ανιχνεύονται στο ολικό φαινολικό κλάσμα από παρθένο ελαιόλαδο, τα τερπένια τα οποία ανευρίσκονται στα αιθέρια έλαια με χαρακτηριστικό παράδειγμα το αιθέριο έλαιο του γένους Piper και του γένους Syzygium και οι αζωτούχες ενώσεις, τα σεσκιτερπένια δ- καδινένιο και (Ε)-καρυοφυλλένιο που ανευρίσκονται στο πτητικό έλαιο των φύλλων A. Coriacea, η οξυγονωμένη χαλκόνη Licochalcone A που μπορεί να απομονωθεί από τη ρίζα του κινεζικού φυτού γλυκόριζας Glycyrrhiza glabraor και Glycyrrhiza inflata και η επιγαλλοκατεχίνη 3-O-γαλλική (EGCG) που αποτελεί φλαβονοειδές συστατικό του πράσινου τσαγιού. Ένας νέος τομέας εξερεύνησης για την εύρεση πιθανών θεραπειών είναι τόσο τα ενδοφυτικά βακτήρια των φυτών Fagonia indica, Polygala paniculata, P. polymyxa και οι ενδοφυτικοί μύκητες όπως είναι ο Fusarium sp και ο Trichosporum sp., όσο και διάφορες θαλάσσιες πηγές και το μικροβίωμα αυτών. Τα δεδομένα της παρούσας μελέτης, τα οποία συλλέχθηκαν από PubMed, Elvesier, Google Scholar, συνοψίζουν βιοδραστικά φυσικά προϊόντα και φυτά κατά των παρασίτων του γένους Leishmania, αναφέρονται και αξιολογούνται η ανασταλτική τους δραστικότητα, η μελέτη των οποίων δύναται να οδηγήσει σε νέους δρόμους τη θεραπεία και την πρόληψη της λεϊσμανίασης.el
dc.format.extent121el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el*
dc.subjectLeishmaniael
dc.subjectVisceral Leishmaniasisel
dc.subjectCutaneous Leishmaniasisel
dc.subjectMucocutaneous Leishmansiasisel
dc.titleΕπισκόπηση της αντιλεϊσμανιακής δράσης φυσικών προϊόντωνel
dc.title.alternativeRecent update on natural products with antileishmanial activityel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΣμυρλή, Δέσποινα
dc.contributor.committeeKARKALOUSOS, PETROS
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Βιοϊατρικών Επιστημώνel
dc.contributor.masterΒιοϊατρικές Μέθοδοι και Τεχνολογία στη Διάγνωσηel
dc.description.abstracttranslatedLeishmaniasis is a major public health problem in tropical and subtropical countries around the world, caused by the intracellular protozoan parasite Leishmania. Despite leishmaniasis coming only second after malaria in DALYS, it remains a neglected tropical disease. Moreover, there are no human vaccines available and chemotherapies have major limitations including the appearance of drug resistance. Thus, as the only available treatment strategy is chemotherapy, it is crucial to overcome the current limitations of antileishmanial chemotherapy by improving the armory of current antileishmanial drugs. A good provenance of potential antiparasitics are natural compounds. Natural products have been reported in the literature as showing anti-leishmanial properties. The main categories of which are phenolic compounds detected for example in the total phenolic fraction of virgin olive oil, terpenes, which in turn are found in essential oils with a typical example being the essential oil of the genus Piper and the genus Syzygium and nitrogenous compounds. Promising compounds are the sesquiterpenes δ-ca- dinene and (E)-caryophyllene found in the volatile oil of A. Coriacea leaves, the oxygenated chalcone Licochalcone A which can be extracted from the root of the Chinese licorice plant Glycyrrhiza glabraor and Glycyrrhiza inflata, and epigallocat- echin 3-O-gallate (EGCG) which is a flavonoid component of green tea. A new area of exploration to find potential treatments is both the endophytic bacteria of the plants Fagonia indica, Polygala paniculata, P. polymyxa and fungi such as Fusarium sp and Trichosporum sp. , as well as various marine sources and their microbiome. The review presented data are collected predominantly from Pubmed, Elvesier, Google Scholar reports. Summarize the activity of bioactive natural products and plants against Leishmania parasites, we also discuss inhibitory activities in order to enlighten our perception for discovering new ways for the treatment of leishmaniasis .el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές