Η αποτελεσματικότητα της εκπαιδευτικής παρέμβασης στην ποιότητα ζωής των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και στη μείωση χρήσης των υπηρεσιών υγείας.
The effectiveness of the educational intervention in the quality of life of patients with type ll diabetes and in reducing the use of health services.
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Author
Γεωργιόπουλος, Μηνάς
Date
2023-11-29Advisor
Καλογιάννη, ΑντωνίαKalogiannia
Keywords
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ ; Ποιότητα ζωής ; Εκπαιδευτικές παρεμβάσεις ; Αυτοφροντίδα ; Χρήση υπηρεσιών υγείαςAbstract
Εισαγωγή: Οι περιορισμοί στην καθημερινότητα και η νοσηρότητα που συνοδεύει τους
ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα ζωής τους οδηγεί δε
σε συχνή χρήση των υπηρεσιών υγείας αυξάνοντας το κόστος και επιβαρύνοντας
περισσότερο τους ασθενείς. Η εκπαίδευση στην αυτοδιαχείριση της νόσου αποτελεί έναν
σχετικά φτηνό και αποτελεσματικό τρόπο στον καλύτερο έλεγχο του σακχαρώδη διαβήτη.
Σκοπός: της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της
εκπαιδευτικής παρέμβασης στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με σακχαρώδη
διαβήτη τύπου ΙΙ και στη χρήση των υπηρεσιών υγείας
Μέθοδος: διενεργήθηκε συστηματική ανασκόπηση χρησιμοποιώντας τις οδηγίες της
πρότασης για συστηματικές ανασκοπήσεις PRISMA. Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση
βιβλιογραφίας στις βάσεις δεδομένων Pubmed, και Google Sholar που δημοσιεύθηκαν από
το 2012-2022. Eπιλέχθηκαν τυχαιοποιημένες μελέτες, μελέτες παρέμβασης με ομάδα
ελέγχου, οι οποίες εκτίμησαν την ποιότητα ζωής των ασθενών με ΣΔ ΙΙ και τη χρήση των
υπηρεσιών υγείας μετά από οποιαδήποτε εκπαιδευτική παρέμβαση.
Αποτελέσματα: Από την αναζήτηση προέκυψαν εννέα μελέτες που πληρούσαν τα κριτήρια
ένταξης στην ανασκόπηση. Οι πέντε (5) μελέτες αφορούσαν στο ρόλο της εκπαιδευτικής
παρέμβασης στην ποιότητα ζωής των ασθενών με ΣΔ ΙΙ και οι άλλες τέσσερις (4)
αφορούσαν στη συχνότητα χρήσης των υπηρεσιών υγείας. Η εκπαιδευτική παρέμβαση
φαίνεται ότι βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών με ΣΔ ΙΙ ενώ οι ψυχοεκπαιδευτικές
και φαρμακοθεραπευτικές παρεμβάσεις μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο στη μείωση των
επανεισαγωγών ή της ανάγκης επισκέψεων στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.
Συμπεράσματα: Οι εκπαιδευτικές παρεμβάσεις εστιασμένες στην αυτοφροντίδα των
ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου ΙΙ, παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξασφάλιση της
καλύτερης δυνατής ποιότητας ζωής των ασθενών αυτών. Επίσης, οι ψυχοεκπαιδευτικές
παρεμβάσεις φαίνεται ότι μειώνουν την ανάγκη για επίσκεψη των ασθενών με σακχαρώδη
διαβήτη Τύπου ΙΙ στις δομές Υγείας. Τέλος, οι φαρμακοθεραπευτικές παρεμβάσεις
πιθανόν μέσω της συμμόρφωσης στην αγωγή μετά το εξιτήριο φαίνεται ότι επιφέρουν
μείωση των επισκέψεων στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.
Λέξεις κλειδιά: Σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ, Ποιότητα ζωής, Εκπαιδευτικές
παρεμβάσεις, Αυτοφροντίδα, Χρήση υπηρεσιών υγείας.
Abstract
Introduction: The limitations in everyday life and the morbidity that accompanies patients
with diabetes mellitus negatively affects their quality of life and leads to frequent use of
health services, increasing costs and burdening patients more. Education in selfmanagement
of disease is a relatively cheap and effective way to better control diabetes
mellitus.
Purpose: of the present systematic review was to investigate the effectiveness of the
educational intervention in improving the quality of life of patients with type II diabetes
mellitus and the use of health services
Method: a systematic review was conducted using the PRISMA proposal guidelines for
systematic reviews. A literature search was performed in Pubmed, and Google Scholar
databases published from 2012-2022. . The keywords used in combination were: Type II
Diabetes Mellitus, educational intervention, quality of life, use of health services,
readmissions, medical visits. Randomized studies, intervention studies with a control group,
or those that assessed the quality of life of patients with type 2 diabetes and the use of
health services after any educational intervention were selected.
Results: The search yielded nine studies that met the inclusion criteria for the review. The
five (5) studies concerned the role of educational intervention in the quality of life of
patients with type 2 diabetes and the other four (4) concerned the frequency of use of
health services. Educational intervention appears to improve the quality of life of patients
with type 2 DM, while psychoeducational and pharmacotherapeutic interventions may play
a role in reducing readmissions or the need for hospital outpatient visits.
Conclusions: Educational interventions focused on the self-care of patients with Type II
Diabetes Mellitus play an important role in ensuring the best possible quality of life for
these patients. Also, psychoeducational interventions seem to reduce the need for Type II
diabetes patients to visit health facilities. Finally, pharmacotherapeutic interventions,
possibly through treatment compliance after discharge, appear to reduce visits to hospital
outpatient clinics.
Key words: Type II diabetes mellitus, Quality of life, Educational interventions, Selfcare,
Use of health services.