Βελτιστοποίηση αποδοτικότητας πλοίου. Παράμετροι σχεδιασμού και πλου

Abstract

Στην σύγχρονη εποχή, στο προσκήνιο βρίσκονται τα θέματα περιορισμού της ενεργειακής κατανάλωσης και των εκπομπών βλαβερών αερίων από τις ανθρώπινες βιομηχανικές και εμπορικές δραστηριότητες. Η εμπορική Ναυτιλία ως κυρίαρχος στην διακίνηση αγαθών, είναι ο πρώτος κλάδος που αποφασίζεται επισήμως και σε παγκόσμιο επίπεδο να θεσπιστούν όρια στην κατανάλωση καυσίμου και στις εκπομπές αερίων. Έτσι, η επιστημονική κοινότητα αλλά και οι εμπλεκόμενοι στις θαλάσσιες μεταφορές, καλούνται να βρουν άμεσα λύσεις ώστε να εισαχθούν αποδοτικότερα πλοία στην αγορά και να βελτιωθούν τα υπάρχοντα ώστε να μπορούν να συμμορφώνονται με τους κανονισμούς και τα επιτρεπτά όρια. Αντικείμενο αυτής της μελέτης είναι να παρουσιαστούν και να αξιολογηθούν οι επικρατέστερες μέθοδοι βελτιστοποίησης πλοίου όσον αφορά τον Σχεδιασμό του αλλά και τον Πλου. Η προσέγγιση ξεκινά από την αποτίμηση της σημερινής κατάστασης στην Ναυτιλία, η οποία, έχοντας ανακάμψει στην μετά Covid εποχή, καλείται να ανταπεξέλθει στην αυξανόμενη ζήτηση για θαλάσσιες μεταφορές και ταυτόχρονα να συμμορφώνεται με του διεθνείς κανονισμούς ασφαλείας και προστασίας του περιβάλλοντος. Στην συνέχεια γίνεται ενδελεχής μελέτη στους δείκτες αποδοτικότητας που έχουν θεσπιστεί από τον ΙΜΟ, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον διαχωρισμό των σχεδιαστικών και των λειτουργικών δεικτών αλλά και το τι εκφράζει ο καθένας. Κύριο ζήτημα είναι η αναζήτηση τρόπων με τους οποίους το σύγχρονο πλοίο θα μπορεί να κρατάει αυτούς τους δείκτες κάτω από τα όρια που έχουν τεθεί μειώνοντας έτσι την κατανάλωση καυσίμου αλλά και τις εκπομπές βλαβερών αερίων από τις ναυτιλιακές δραστηριότητες. Το ζητούμενο είναι να αναδειχθούν οι πλέον κατάλληλοι αλλά και από οικονομοτεχνικής άποψης πιο βιώσιμοι τρόποι βελτιστοποίησης του σχεδιασμού και του πλου των συγχρόνων πλοίων με απώτερο σκοπό να επιτευκτεί το μεγάλο όραμα της πλήρους απεξάρτησης της Ναυτιλίας από τον άνθρακα μέσα στον τρέχοντα αιώνα.