Προς μία Ευτοπία | Αναβίωση της συλλογικής μνήμης μέσω της πολυαισθητηριακής εμπειρίας στον Πειραιά
Towards a Eutopia | Revival of collective memory through multisensory experience in Piraeus
Λέξεις-κλειδιά
Μνήμη ; Λήθη ; Πειραιάς ; Πολυαισθητηριακός σχεδιασμός ; Μικρασιάτες πρόσφυγεςΠερίληψη
Η μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία πραγματεύεται και επιχειρεί την αναβίωση της συλλογικής μνήμης μέσω της πολυαισθητηριακής εμπειρίας στην πόλη του Πειραιά, έχοντας ως επίκεντρο μελέτης τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, που κατέφθασαν στον Πειραιά, κατά τη δεκαετία του 1920. Αρχικά, σκιαγραφείται η έννοια της μνήμης και η σχέση αυτής με την ιστορία, τη λήθη, την πόλη, καθώς επίσης η χωρική της έκφραση μέσα από τα μνημεία της πόλης. Εν συνεχεία, μελετώνται και αναλύονται η σημερινή σχέση της αρχιτεκτονικής με τις αισθήσεις και ο πολυαισθητηριακός σχεδιασμός ενώ παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια καταγραφής των μέσων, στα οποία ο εκάστοτε αρχιτέκτονας θα μπορούσε να σταθεί, με στόχο τη δημιουργία μιας πολυαισθητηριακής εμπειρίας. Τέλος, κατόπιν ενδελεχούς μελέτης της ιστορίας των Μικρασιατών προσφύγων, από τη ζωή τους στη Μικρά Ασία μέχρι την εγκατάστασή τους στον Πειραιά και έπειτα, γίνεται οπτικοποίηση της αφήγησης και προτείνεται μια σχεδιαστική παρέμβαση - διαδρομή μέσα στον ιστό της πόλης του Πειραιά. Η διαδρομή αυτή· αποσκοπεί στην ενεργοποίηση της συλλογικής μνήμης κι ενός πεδίου αισθήσεων και δυνατοτήτων για τον κάτοικο και επισκέπτη και κατ’ επέκταση για την ίδια τη πόλη. Μια πόλη που δεν μένει στατική κι αναλλοίωτη, μια πόλη που έχει τη δύναμη να διατηρεί και να εντάσσει μέσα στο ζωντανό της σώμα, όλα αυτά τα στοιχεία της ιστορίας της, μπορεί ασφαλώς να τροφοδοτήσει, αν όλα αυτά τα στοιχεία κατανοηθούν σωστά -και κάποιο όραμα για τη μελλοντική της ζωή, αυτής και των κατοίκων της.
Περίληψη
This master’s thesis deals with and attempts the revival of collective memory through the multisensory experience in the city of Piraeus, having as focus of study, the Asia Minor refugees who arrived in Piraeus in the 1920s. The master’s thesis has the following structure. In the beginning, the concept of memory and its connection to history, oblivion, the city and its spatial expression through the city’s monuments are presented. Then, the current relations between architecture and the human senses and multi-sensory design are studied and analyzed. Besides, the means and methods that an architect can use to create a multi-sensory experience are recorded. Finally, after a thorough study of the Asia Minor refugees’ history, from their life in Asia Minor to their settlement in Piraeus, a narrative is visualized and a design intervention is proposed – a journey through the city of Piraeus. This thesis aims to trigger collective memory and a field of sensations for residents and visitors as well as to unlock new possibilities for the city itself. Piraeus is a city that does not remain static and changeless. It has the power to maintain and integrate all these historic elements within its living presence. Thus, it can undoubtedly be feedback if all these elements are adequately understood and get some vision for the future life in Piraeus city.
Αριθμός σελίδων
142Σχολή
Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών & ΠολιτισμούΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Εσωτερικής ΑρχιτεκτονικήςΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων: Αειφορικός και Κοινωνικός ΣχεδιασμόςΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές