Μέτρηση του βαθμού ευαισθητοποίησης των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα της Ελλάδας σε θέματα ασφάλειας πληροφοριακών συστημάτων

Abstract

Ο ανθρώπινος παράγοντας στην ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων είναι ζωτικής σημασίας, καθώς οι άνθρωποι συχνά αποτελούν τον πιο αδύναμο κρίκο σε ένα σύστημα ασφάλειας. Οι εργαζόμενοι μπορούν ακούσια να εκθέσουν τα συστήματα σε κινδύνους μέσω πράξεων όπως η χρήση αδύναμων κωδικών πρόσβασης, η μη τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας, ή η απερισκεψία στην ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αξιολόγηση του επιπέδου γνώσεων και αντιλήψεων των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα σχετικά με την ασφάλεια των πληροφοριακών συστημάτων καθώς και τομείς όπως η κουλτούρα του οργανισμού και η υιοθέτηση πολιτικών με κατεύθυνση την ασφάλεια των πληροφορίων. Επιπρόσθετα τέθηκαν οκτώ (8) ερευνητικές υποθέσεις με σκοπό τη διερεύνηση του βαθμού επιρροής ορισμένων δημογραφικών χαρακτηριστικών όπως το επίπεδο σπουδών, η ηλικία και το φύλο στο επίπεδο δημιουργίας ευαισθητοποίησης. Για την αξιολόγηση του επιπέδου ευαισθητοποίησης διεξήχθη ποσοτική έρευνα με δείγμα 172 υπαλλήλους του δημοσίου τομέα της Ελλάδας και χρησιμοποιήθηκε ένα ερωτηματολόγιο πενήντα έξι (56) συνολικά ερωτήσεων ως εργαλείο μέτρησης του βαθμού ευαισθητοποίησης σε θέματα ασφάλειας των πληροφοριών. Το είδος της δειγματοληψίας που εφαρμόστηκε είναι η δειγματοληψία μη πιθανότητας με δείγμα ευκολίας (conveniencesampling) και η ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ανήκει στην ηλικιακή μάδα 50-59 ετών με ποσοστό 43,6% και ακολουθεί η ηλικιακή ομάδα 40-49 ετών με ποσοστό 35,5%. Το 55,2% είναι απόφοιτοι μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών και η πλειοψηφία των συμμετεχόντων εργάζονται στο Δημόσιο Τομέα από 15 έως 25 χρόνια ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό του δείγματος (34,9%) είναι εργαζόμενοι στη τοπική αυτοδιοίκηση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα εντοπίστηκαν ορισμένες συνήθειες των εργαζομένων που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την ασφάλεια. Επίσης, η πολιτική των οργανισμών σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι πολύ αυστηρή και οι εκπαιδεύσεις δεν καλύπτουν πάντα τις ανάγκες των εργαζομένων ωστόσο φαίνεται να πραγματοποιούνται αξιόλογα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι χαρακτηριστικά όπως το φύλο, η ηλικία και τα έτη υπηρεσίας μπορούν να επηρεάσουν το βαθμό ευαισθητοποίησης. Συνεπώς, η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση των χρηστών, η ανάπτυξη μιας κουλτούρας ασφάλειας, και η συνεχής αναβάθμιση των γνώσεων τους σχετικά με τις νέες απειλές και τις βέλτιστες πρακτικές, είναι απαραίτητα στοιχεία για την ενίσχυση της ασφάλειας των πληροφοριακών συστημάτων.