Εμφάνιση απλής εγγραφής

Τα δημόσια αγαθά στην οικονομία της χώρας. Η περίπτωση ιδιωτικοποίησης του νερού και η λειτουργία της Ε.Υ.Δ.Α.Π. Α.Ε.

dc.contributor.advisorΠανάγου, Βασίλειος
dc.contributor.authorΣταγάκης, Στέργιος-Χρυσοβαλάντης
dc.date.accessioned2024-06-26T09:40:16Z
dc.date.available2024-06-26T09:40:16Z
dc.date.issued2024-06
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/6909
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-6744
dc.description.abstractΤο αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη των δημοσίων αγαθών τόσο μικροοικονομικά όσο και μακροοικονομικά μέσα από το πρίσμα της διαχείρισης και διάθεσης του νερού. Μελετήθηκε επίσης η περίπτωση της ιδιωτικοποίησης μέρους του συστήματος διανομής και ύδρευσης κατοίκων και περιοχών μέσα από παραδείγματα χωρών σε παγκόσμιο επίπεδο. Συμπερασματικά, η αξιολόγηση της ιδιωτικοποίησης του μέρους του δικτύου συλλογής ,διανομής, και παροχής του νερού στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις κρίνεται μη αποδοτική και ωφέλιμη από την στιγμή που δεν καλύπτει τα κριτήρια αποτελεσματικότητας και κοινωνικού οφέλους προς την κοινωνία. Ωστόσο, υπάρχει ο αντίλογος ότι αν ιδιωτικοποιηθεί η παροχή νερού, οι κοινότητες θα αντιμετωπίσουν σχεδόν άμεση αύξηση των τιμολογίων, καθώς οι εταιρείες (που διαχειρίζονται φυσικούς πόρους) στοχεύουν στο κέρδος, σε αντίθεση με τις χώρες όπου το δημόσιο συμφέρον είναι ο στόχος. Παράλληλα, είναι βέβαιο ότι θα χαθούν θέσεις εργασίας προκειμένου να μειωθεί το κόστος, αλλά το υψηλό κόστος καθιστά απίθανο να εξαχθούν μεγάλες ποσότητες σε περιοχές όπου το πόσιμο νερό είναι σπάνιο, οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες στις ανεπτυγμένες χώρες (ιδίως οι πολυεθνικές βιομηχανίες που χρησιμοποιούν το νερό ως πρώτη ύλη, όπως τα χημικά και τα αναψυκτικά) θα μπορούν να αξιοποιούν τους υδάτινους πόρους άλλων χωρών αντί των δικών τους (όχι μόνο για να τους εκμεταλλεύονται και αναπόφευκτα να ρυπαίνουν), οπότε η επιλογή της μεταφοράς της παραγωγής σε άλλη χώρα δεν μπορεί να θεωρηθεί παράλογη.el
dc.format.extent84el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/*
dc.subjectΔημόσια αγαθάel
dc.subjectΝερόel
dc.subjectΙδιωτικοποίηση νερούel
dc.subjectΕΥΔΑΠel
dc.subjectΑποτελεσματικότηταel
dc.subjectΝομικό πλαίσιοel
dc.titleΤα δημόσια αγαθά στην οικονομία της χώρας. Η περίπτωση ιδιωτικοποίησης του νερού και η λειτουργία της Ε.Υ.Δ.Α.Π. Α.Ε.el
dc.title.alternativeThe public goods in domestic economy, the case of privatization of water and the operation of Athens Water Supply and Sewerage Company (EYDAP S.A.)el
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΔεδούλη, Αικατερίνη
dc.contributor.committeeΒαβούρα, Χαρίκλεια
dc.contributor.facultyΣχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών Επιστημώνel
dc.contributor.departmentΤμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικήςel
dc.contributor.masterΔημόσια Οικονομική και Πολιτικήel
dc.description.abstracttranslatedThe subject of this paper is the study of public goods both micro- and macro-economically through the prism of water management and allocation. The case of privatization of part of the distribution and water supply system for residents and regions was also studied through examples of countries worldwide. In conclusion ,the evaluation of privatization of the part of the water collection ,distribution and supply network to households and businesses is considered inefficient and beneficial since it does not meet the criteria of efficiency and social benefit to society. However, the counter argument is that if water is privatised, communities will almost immediately be faced with an increase in tariffs, since the companies (which will be managing a natural resource) will now aim to make a profit, unlike the State, which is aiming to serve the public interest. At the same time, the loss of jobs to reduce costs is taken for granted, although the probable mass export of drinking water to areas of the world where there is a shortage is unlikely due to the high costs involved, the choice of large multinationals in developed countries (and especially multinational industries where water is a raw material, e.g. chemicals, soft drinks, etc.) to transfer their production to other countries in order to exploit and inevitably pollute the water resources (and not only) of other regions rather than their own should not be considered unlikely.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές