Η Αναπαράσταση της Οικογένειας στην Ιαπωνική Φωτογραφία
The Representation of Family in Japanese Photography
Λέξεις-κλειδιά
Οικογένεια ; Ιαπωνία ; Μνήμη ; Θάνατος ; Σκηνοθεσία ; Μυθοπλασία ; Οικογενειακή Φωτογραφία ; Κοινωνικά φαινόμενα ; Πολιτισμικά φαινόμενα ; Confessional artΠερίληψη
Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις διάφορες προσεγγίσεις που υιοθέτησαν, και υιοθετούν, οι Ιάπωνες φωτογράφοι στην απεικόνιση της οικογένειας. Μετά από μια σύντομη ιστορική αναφορά στη φωτογραφική παραγωγή της Ιαπωνίας και στη διαμόρφωση της μορφής της οικογένειας στη χώρα, αναλύονται οι διάφορες φωτογραφικές προσεγγίσεις. Αυτές οι προσεγγίσεις συνδέονται είτε με τη μνήμη και τις προσωπικές ιστορίες, είτε, με τα κοινωνικο-πολιτισμικά φαινόμενα που απασχολούν την κοινωνία εν γένει, στην εκάστοτε εποχή. Στην πρώτη περίπτωση, όλα τα έργα έχουν αυτοβιογραφικό χαρακτήρα και αναδεικνύουν θέματα που έχουν σχέση κυρίως με τον θάνατο, τη μνήμη και τις τραυματικές εμπειρίες. Στη δεύτερη περίπτωση, αυτής των κοινωνικο-πολιτισμικών ζητημάτων, συμπεριλαμβάνονται και έργα που δεν έχουν αυτοβιογραφικό χαρακτήρα. Τα κοινωνικο-πολιτισμικά φαινόμενα που απασχολούν τους φωτογράφους αφορούν μια πλειάδα ζητημάτων. Διαπραγματεύονται θέματα που έχουν να κάνουν με τη ψυχική και σωματική αναπηρία, τις μονογονεϊκές οικογένειες, τις συνθήκες στέγασης, τις ανεπίσημες οικογένειες, αλλά και τις επιπτώσεις του πυρηνικού πολέμου. Ακόμα θα εξεταστούν οι σκηνοθετικές πρακτικές και η μυθοπλασία στο έργο των Ιαπώνων φωτογράφων. Η εργασία επιχειρεί μια «χαρτογράφηση» των φωτογράφων που ασχολήθηκαν με το θέμα της οικογενειακής φωτογραφίας. Έχει σκοπό να εξετάσει κατά πόσο το είδος καταφέρνει να ανανεώσει τον εαυτό του και να παραμείνει επίκαιρο, μέσω της υιοθέτησης σύγχρονων φωτογραφικών πρακτικών και ανάδειξης επίκαιρων ζητημάτων.
Περίληψη
This thesis examines the various approaches adopted, by Japanese photographers in representing the family. After a brief historical reference to the photographic production of Japan and the formation of the family in the country, the various photographic approaches are analyzed. These approaches are connected either to memory and personal stories, or to the socio-cultural phenomena that concern society in general, in each era. In the first case, all the works are autobiographical in nature and highlight themes related mainly to death, memory and traumatic experiences. In the second case, works that are not autobiographical are also included. The socio-cultural phenomena that concern photographers are related to a multitude of issues. They have to do with mental and physical disability, single-parent families, housing conditions, informal families, but also the effects of nuclear war. The directorial practices and fiction in the work of Japanese photographers will also be examined. The paper attempts a "mapping" of the photographers who dealt with the subject of family photography. It aims to examine to what extent the genre manages to renew itself and remain relevant, through the adoption of contemporary photographic practices and the highlighting of current issues.
Αριθμός σελίδων
172Σχολή
Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών & ΠολιτισμούΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών ΤεχνώνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Φωτογραφία: Έρευνα και ΜεθοδολογίαΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές