Η ενδικοφανής προσφυγή στο πλαίσιο της διοικητικής επίλυσης φορολογικών διαφορών ενώπιον της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων
| dc.contributor.advisor | Κούνη, Δήμητρα | |
| dc.contributor.author | Σαμόλη, Ελένη | |
| dc.date.accessioned | 2024-07-18T07:30:02Z | |
| dc.date.available | 2024-07-18T07:30:02Z | |
| dc.date.issued | 2024-07-16 | |
| dc.identifier.uri | https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/7088 | |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26265/polynoe-6922 | |
| dc.description.abstract | Η ενδικοφανής προσφυγή για την επίλυση φορολογικών διαφορών, όπως νομοθετικά προβλέπεται στο α. 72 του νέου ΚΦΔ, συνιστά έναν σχετικά νεοπαγή θεσμό που εισήχθη στην ελληνική έννομη τάξη προκειμένου να συμβάλλει αφενός στον αυτοέλεγχο της φορολογικής διοίκησης και αφετέρου στην ταχεία εκκαθάριση των φορολογικών υποθέσεων και τη διήθηση τους από νομικά και πραγματικά ελαττώματα πριν αυτές αχθούν ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, με απώτερο σκοπό την αποσυμφόρηση των διοικητικών δικαστηρίων και την ταχύτερη είσπραξη δημοσίων εσόδων. Η παρούσα εργασία διαρθρώνεται σε πέντε (5) κεφάλαια. Στο Κεφάλαιο 1 επιχειρείται μία γενική επισκόπηση των διοικητικών προσφυγών και πως αυτές διακρίνονται σε άτυπες, τυπικές, ενώ παρουσιάζονται και τα ειδικά χαρακτηριστικά, οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ των τυπικών και ενδικοφανών προσφυγών. Ακολούθως, στο Κεφάλαιο 2 παρουσιάζεται η ιστορική εξέλιξη του θεσμού της ενδικοφανούς προσφυγής για την επίλυση φορολογικών διαφορών στη φορολογική διοίκηση και η ratio της νομοθετικής θεσμοθέτησής της. Περαιτέρω, αναλύεται η διάρθρωση και δομή της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ που συνιστά το κατά νόμο αρμόδιο όργανο για την εξέταση των ενδικοφανών προσφυγών. Ακολουθεί η ανάλυση των βασικών ρυθμίσεων του νόμου και η έκταση εξουσίας ελέγχου της ΔΕΔ στο πλαίσιο εξέτασής της ενδικοφανούς προσφυγής, ενώ αναλύεται ο χαρακτήρας της απόφασης που εκδίδεται από τη ΔΕΔ επ’ αυτής, η οποία μπορεί να απορρίπτει, ρητά ή σιωπηρά την προσφυγή, να δέχεται αυτήν ή ακόμη και να ακυρώνει την φορολογική πράξη λόγω τυπικών πλημμελειών αναπέμποντας στη φορολογική διοίκηση. Δεδομένης, μάλιστα, της πλούσιας, επί του ζητήματος της αναπομπής για τυπικές πλημμέλειες, «διοικητικής νομολογίας» παρατίθενται περιπτωσιολογικά σχετικώς εκδοθείσες αποφάσεις της ΔΕΔ. Εν συνεχεία, στο Κεφάλαιο 3 προσεγγίζεται η ενδικοφανής προσφυγή υπό το πρίσμα του ψηφιακού μετασχηματισμού της δημόσιας διοίκησης. Παρουσιάζονται τα βήματα ψηφιοποίησης της διαδικασίας της ενδικοφανούς προσφυγής που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και η διαδικασία ψηφιακής υποβολής της. Δεδομένης δε της χρονικής συγκυρίας έκδοσης νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας κατά τη διαδικασία συγγραφής της παρούσας εργασίας, κρίθηκε σκόπιμη η παρουσίαση του άρθρου 5 του νέου ΚΦΔ, το οποίο σηματοδοτεί την πλήρη μετάβαση της ΑΑΔΕ στον ψηφιακό μετασχηματισμό καθώς καθιστά υποχρεωτική, πλέον, τη ψηφιακή κοινοποίηση των πράξεων της φορολογικής διοίκησης. Στο Κεφάλαιο 4, επιχειρείται επισκόπηση της δικαστικής νομολογίας για μείζονα νομικά ζητήματα ενδικοφανών προσφυγών, ενώ στο τελευταίο κεφάλαιο της παρούσας εργασίας επιχειρείται η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της ενδικοφανούς προσφυγής ως μέσο εξωδικαστικής επίλυσης φορολογικών διαφορών, μέσα από την ανάλυση στατιστικών στοιχείων από το 2013 μέχρι το 2023 και την άντληση ευρημάτων από τον στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό της ΑΑΔΕ και των απολογιστικών εκθέσεων αυτής. Στο κεφάλαιο αυτό συστηματικά εντάσσεται και η αναφορά ενός έτερου θεσμού εξωδικαστικής επίλυσης φορολογικών διαφορών, της νεοσυσταθείσας Επιτροπής Εξώδικης Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών. Τέλος, μετά την παράθεση της κριτικής που έχει ασκηθεί από νομικούς κύκλους τόσο για την ενδικοφανή προσφυγή per se όσο και για τη λειτουργία της ΔΕΔ, ως προμετωπίδα αυτής, παρατίθενται προτάσεις και συστάσεις της γράφουσας για τη βελτίωση τόσο της αποτελεσματικότητας της προσφυγής ως διαδικασίας όσο και της ΔΕΔ ως υπηρεσίας της ΑΑΔΕ. | el |
| dc.format.extent | 73 | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
| dc.subject | Ενδικοφανείς προσφυγές | el |
| dc.subject | Διεύθυνση επίλυσης διαφορών | el |
| dc.subject | Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων | el |
| dc.title | Η ενδικοφανής προσφυγή στο πλαίσιο της διοικητικής επίλυσης φορολογικών διαφορών ενώπιον της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων | el |
| dc.title.alternative | The administrative appeal before the Disputes Settlement Directorate of the Independent Authority for Public Revenue (IAPR) as an administrative procedure for tax disputes resolution | el |
| dc.type | Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία | el |
| dc.contributor.committee | Μάνθος, Απόστολος | |
| dc.contributor.committee | Κομισόπουλος, Φαίδων | |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών Επιστημών | el |
| dc.contributor.department | Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων | el |
| dc.contributor.master | Δημόσια Διοίκηση – Δημόσιο Μάνατζμεντ | el |
| dc.description.abstracttranslated | The administrative appeal for the resolution of tax disputes, as provided by the article 72 of the new Tax Procedure Code, constitutes a relatively new institution introduced in the Greek legal order with a view to contribute, on the one hand, to the self-control of the tax administration and on the other hand to the rapid settlement of tax cases while filtering them from legal and factual defects before they are brought before the administrative courts, with the ultimate aim to relieve the administrative courts and speed up the collection of public revenues. The present paper is structured in five (5) chapters. Chapter 1 attempts to provide a general overview of administrative appeals and how they are divided into informal and formal appeals, while presenting the characteristics, similarities and differences between formal and informal appeals. Subsequently, Chapter 2 presents the historical development of the institution of administrative appeal for the resolution of tax disputes within the content of tax administration and the ratio of its legislative provision. Furthermore, the structure and organization of the Disputes Settlement Directorate (DSD) of the Independent Authority for Public Revenue (IAPR), which is the statutory body responsible for the examination of the administrative appeals, is analyzed. Afterwards, it analyzes the main law provisions and the extent of the DSD’s control power while examinating an appeal, following by the legal nature of the decision issued on the appeal, which may reject, expressly or implicitly, the appeal, accept it or even annul the tax measure on the grounds of formal defects by referring it back to the tax administration. Given the existence of “administrative case law” on the specific issue of referrals for formal defects, the following is a case-by-case reference of the relevant decisions of DSD. Next, Chapter 3 approaches the administrative appeal in the light of the digital transformation of public administration. It presents the steps taken to date to digitize the appeal procedure and the digital submission process. Given the timing of the adoption of a new Code of Tax Procedure during the process of writing this paper, it was deemed appropriate to present Article 5 of the new Code, which marks the full transition of the IAPR to digital transformation as it makes the digital notification of the acts of the tax administration mandatory. In Chapter 4, an overview of the case law on major legal issues of administrative appeals is attempted, while the final chapter of this paper attempts to evaluate the effectiveness of appeals as a means of out-of-court resolution of tax disputes, through the analysis of statistical data from 2013 to 2023 and the extraction of findings from the Strategic and Operational planning of the IAPR and its reports. This chapter also systematically includes the report on another institution for the extrajudicial resolution of tax disputes, the newly established Commission for the Extrajudicial Resolution of Tax Disputes. Finally, after analyzing the criticism made by legal circles both for the administrative appeal per se and the operation of the DSD, as well, the author's proposals and recommendations for improving both the effectiveness of the appeal as a procedure and of the DSD as an IAPR unit are set out. | el |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Μεταπτυχιακές διπλωματικές εργασίες - Δημόσια Διοίκηση – Δημόσιο Μάνατζμεντ
Μεταπτυχιακές διπλωματικές εργασίες ΠΜΣ Δημόσια Διοίκηση – Δημόσιο Μάνατζμεντ
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές