Κυτταρική και μοριακή φυσιολογία της πολλαπλής σκλήρυνσης
| dc.contributor.advisor | Michalopoulos, Efstathios | |
| dc.contributor.author | Δήμητρα, Βλάχου | |
| dc.date.accessioned | 2024-07-29T09:33:21Z | |
| dc.date.available | 2024-07-29T09:33:21Z | |
| dc.date.issued | 2024-07-18 | |
| dc.identifier.uri | https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/7243 | |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26265/polynoe-7075 | |
| dc.description.abstract | Εισαγωγή: Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια προοδευτική νευρολογική νόσος που προσβάλλει το νευρικό σύστημα. Περιγράφεται ως αυτοάνοση ασθένεια, που έχει σαν χαρακτηριστικά τη φλεγμονή, την απομυελίνωση και το νευροεκφυλισμό της λευκής ουσίας του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Σε πολλές χώρες αποτελεί την κύρια αιτία αναπηρίας για τους νέους ανθρώπους. Σκοπός: Η παρούσα εργασία επιχειρεί να παρουσιάσει τα δεδομένα της βιβλιογραφίας, όπως παρουσιάζονται σε έγκυρες και τεκμηριωμένες μελέτες, σχετικά με το θέμα της πολλαπλής σκλήρυνσης, αναλύοντας ειδικότερα την κυτταρική και μοριακή φυσιολογία της νόσου. Υλικό και μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στους ιστότοπους Pubmed και GoogleScholar με τη χρήση των λέξεων κλειδιών:πολλαπλή σκλήρυνση, μυελίνη, νευροεκφυλισμός, έξαρση, αναπηρία. Επιλέχθηκαν μελέτες κυρίως της τελευταίας δεκαετίας, οι οποίες αποτέλεσαν τη σύνθεση της παρούσας ανασκόπησης. Αποτελέσματα:Οι εκτιμήσεις επιπολασμού της πολλαπλής σκλήρυνσης ποικίλλουν γεωγραφικά. Συνήθως διαγιγνώσκεται μεταξύ 20 και 40 ετών και θεωρείται στη σύγχρονη εποχή ως η πιο κοινή αιτία επίκτητης νευρολογικής αναπηρίας μεταξύ των γυναικών. Αν και η αιτία της νόσου παραμένει άγνωστη, πιστεύεται ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει το έλυτρο της μυελίνης, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η μετάδοση των νευρικών ώσεων. Η νόσος κατηγοριοποιείται από τέσσερα κοινά πρότυπα. Τα συμπτώματα της πολλαπλής σκλήρυνσης περιλαμβάνουν κόπωση, ανισορροπία, σπαστικότητα, χρόνιο πόνο, γνωστική εξασθένηση, δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης και του εντέρου, διαταραχές της όρασης και της ομιλίας, αισθητηριακές διαταραχές και μειωμένη κινητικότητα. Τα συμπτώματα και οι εμπειρίες των ατόμων ποικίλλουν ευρέως και είναι μοναδικά για κάθε άτομο. Στη σύγχρονη εποχή η νόσος αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση ειδικών φαρμάκων, που αποσκοπούν στη βελτίωση των συμπτωμάτων, στην επιβράδυνση των επιπτώσεων της νόσου και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Δυστυχώς, αρκετά από τα φάρμακα συνδέονται με μια σειρά από ανεπιθύμητες ενέργειες. Ως απάντηση στις υπάρχουσες ανεπιθύμητες ενέργειες γνωστών φαρμάκων, πολλά άτομα με πολλαπλή σκλήρυνση επιλέγουν εναλλακτικές μεθόδους για τη θεραπεία και τη διαχείριση των συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων μορφών σωματικής και ψυχο-θεραπευτικής ενίσχυσης. Συμπεράσματα: Η πολλαπλή σκλήρυνση αποτελεί μια νόσο που έχει μελετηθεί σε σημαντικό βαθμό τα τελευταία χρόνια και έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδο στην κατανόηση της παθοφυσιολογίας και της θεραπείας της νόσου. Ωστόσο δεν έχει επιτευχθεί ακόμα η ίαση και αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται. | el |
| dc.format.extent | 75 | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
| dc.subject | Πολλαπλή σκλήρυνση | el |
| dc.title | Κυτταρική και μοριακή φυσιολογία της πολλαπλής σκλήρυνσης | el |
| dc.title.alternative | Cellurar and molecular physilogy of Multiple Sclerosis | el |
| dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
| dc.contributor.committee | Βογιατζακη, Χρυσάνθη | |
| dc.contributor.committee | Beloukas, Apostolos | |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιας | el |
| dc.contributor.department | Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών | el |
| dc.description.abstracttranslated | Introduction: Multiple sclerosis or multiple sclerosis is a progressive neurological disease that affects the nervous system. It is described as an autoimmune disease characterized by inflammation, demyelination and neurodegeneration of the white matter of the brain and spinal cord. In many countries it is the leading cause of disability for young people. Purpose: This work attempts to present the literature data, as presented in valid and documented studies, on the subject of multiple sclerosis, analyzing in particular the cellular and molecular physiology of the disease. Material and method: A literature review was performed on the Pubmed and Google Scholar websites using the keywords: multiple sclerosis, myelin, neurodegeneration, exacerbation, disability. Studies mainly from the last decade were selected, which formed the composition of the present review. Results: Prevalence estimates of multiple sclerosis vary geographically. It is usually diagnosed between the ages of 20 and 40 and is considered in modern times to be the most common cause of acquired neurological disability among women. Although the cause of the disease remains unknown, it is believed that the immune system attacks and destroys the myelin sheath, preventing the transmission of nerve impulses. The disease is categorized by four common patterns. Symptoms of multiple sclerosis include fatigue, imbalance, spasticity, chronic pain, cognitive impairment, bladder and bowel dysfunction, vision and speech disorders, sensory disturbances, and decreased mobility. Individuals' symptoms and experiences vary widely and are unique to each individual. In modern times, the disease is treated with the administration of special drugs, which aim to improve the symptoms, slow down the effects of the disease and improve the quality of life. Unfortunately, several of the drugs are associated with a number of side effects. In response to existing side effects of known medications, many people with multiple sclerosis choose alternative methods of treatment and symptom management, including various forms of physical and psychotherapeutic support.Conclusions: Multiple sclerosis is a disease that has been extensively studied in recent years and significant progress has been made in understanding the pathophysiology and treatment of the disease. However, a cure has not yet been achieved and this effort continues. | el |
Files in this item
This item appears in the following Collection(s)
-
Πτυχιακές εργασίες
Πτυχιακές εργασίες τμήματος Βιοϊατρικών Επιστημών
Except where otherwise noted, this item's license is described as
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές