Τα πέτρινα γεφύρια της Ηπείρου, η περίπτωση του Πωγωνίου
The stone bridges of Epirus, the case of Pogoni
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Χατζηθεοδώρου, Γεώργιος
Ημερομηνία
2024-09-26Επιβλέπων
Παγούνης, ΒασίλειοςΛέξεις-κλειδιά
Πέτρινα γεφύριαΠερίληψη
Καθ’ όλη την ιστορία του ο άνθρωπος αγωνίστηκε ώστε να υπερνικήσει και να συμφιλιωθεί με τη φύση με κύριο στόχο την επικοινωνία, την επιβίωση του και τη δημιουργία πολιτισμού. Η ανάγκη της επαφής οδήγησε των άνθρωπο σε κατασκευές όπου σκοπό είχαν να ξεπεράσουν τα φυσικά εμπόδια, να μειώσουν τις αποστάσεις και να καταστήσουν τις μεταφορές ασφαλέστερες. Αυτές οι κατασκευές ήταν οι γέφυρες.
Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής είναι η ανάδειξη των τοξωτών πέτρινων γεφυρών της Ηπείρου, με περισσότερη έμφαση σε αυτών της περιοχής του Πωγωνίου που κατασκευάστηκαν από τον 18ο έως και τις αρχές του 20ου αιώνα και που αποτελεί την περίοδο που γνώρισαν την μεγαλύτερη ακμή τους. Αποτελούν κατασκευές κτισμένες με τα υλικά που πρόσφερε η ίδια η φύση και αποτελούν κορυφαία στοιχεία της παραδοσιακής γεφυροποιίας και τοιχοποιίας της Ηπείρου.
Στόχος είναι γίνει κατανοητή η αξία αυτών των δημιουργημάτων του ανθρώπου τόσο σε χωρικό επίπεδο όσο και σε λειτουργικό και τεχνικό επίπεδο. Στα παρακάτω κεφάλαια θα γίνει ανάλυση της γεωμορφολογίας της περιοχής, των πλεονεκτημάτων που πρόσφεραν τα γεφύρια στους κατοίκους και στις κρατικές αρχές, τις πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή κατά τη δημιουργία τους, της σχέσης τους με το οδικό δίκτυο, καθώς και όλης της διαδικασίας κατασκευής ενός γεφυριού από την σύλληψη της ιδέας μέχρι την τελική διεκπεραίωση του έργου.
Η πολιτιστική κληρονομιά ενός τόπου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του και η διαφύλαξη της και ανάδειξης της είναι απαραίτητη για την διαφύλαξη της ταυτότητας της κάθε περιοχής. Τα γεφύρια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία της Ηπείρου και οδήγησαν στην δημιουργία πολλών τραγουδιών, παραδόσεων αλλά και θρύλων. Τα τοξωτά γεφύρια αποτελούν από τις μεγαλύτερες αρχιτεκτονικές ανακαλύψεις πριν την βιομηχανική επανάσταση και είναι κορυφαία δείγματα της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας.
Περίληψη
Throughout history, humans have struggled to overcome and reconcile with nature, with the primary goal of communication, survival, and the creation of civilization. The need for connection led humans to build structures aimed at overcoming natural obstacles, reducing distances, and making transportation safer. These structures were bridges.
The subject of this thesis is the highlighting of the stone bridges of Epirus, with a particular focus on those in the Pogoni region, which were built from the 18th century to the early 20th century, a period during which they reached their peak. These are constructions built with materials provided by nature itself, representing exemplary elements of traditional bridge and stone masonry in Epirus.
The goal is to understand the value of these human creations both spatially, functionally, and technically. The following chapters will analyze the geomorphology of the region, the advantages these bridges offered to the inhabitants and state authorities, the political conditions prevailing in the area at the time of their construction, their relationship with the road network, as well as the entire process of building a bridge, from the conception of the idea to the final completion of the project.
The cultural heritage of a place is an integral part of its history, and its preservation and promotion are essential for safeguarding the identity of each region. The bridges are inextricably linked to the history of Epirus and have inspired many songs, traditions, and legends. The arched bridges are among the greatest architectural discoveries before the Industrial Revolution and are exemplary of our country’s cultural heritage.