Εμφάνιση απλής εγγραφής

Εξερευνώντας το ταξίδι στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή: μία προσωπική μελέτη περίπτωσης

dc.contributor.advisorKARKALOUSOS, PETROS
dc.contributor.authorΚοντογούρη, Φωτεινή Μαρία
dc.date.accessioned2024-10-10T14:19:13Z
dc.date.available2024-10-10T14:19:13Z
dc.date.issued2024-10-07
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/7671
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-7503
dc.description.abstractΗ επιθυμία για τεκνοποίηση διαμορφώνεται από προσωπικές αξίες, κοινωνικές προσδοκίες και πρακτικές παραμέτρους, όπως η οικονομική κατάσταση και οι κοινωνικοπολιτικές υπηρεσίες. Η ηλικία τεκνοποίησης έχει αυξηθεί παγκοσμίως λόγω κοινωνικών, ψυχολογικών και οικονομικών παραγόντων. Η υπογονιμότητα προκαλεί σημαντικό άγχος και ψυχολογικό τραύμα, επηρεάζοντας τόσο άνδρες όσο και γυναίκες. Το νομικό πλαίσιο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Ελλάδα διασφαλίζει το δικαίωμα των ατόμων να αποφασίζουν ελεύθερα για την τεκνοποίηση. Νόμοι όπως η Σύμβαση του Οβιέδο και οι νόμοι 3089/2002, 3305/2005, 4272/2014, 4958/2022, 5102/2024 και η ΕΑΙΥΑ θέτουν το πλαίσιο για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή αναγνωρίζοντας τη σημασία των βιοϊατρικών πτυχών, την ασφάλεια των μεθόδων και την προστασία των δικαιωμάτων των αγέννητων παιδιών. Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μια διαδικασία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας. Περιλαμβάνει πέντε κύρια στάδια, τη διέγερση των ωοθηκών, την ανάκτηση ωαρίων, τη γονιμοποίηση των ωαρίων, την καλλιέργεια των εμβρύων και τη μεταφορά τους στη μήτρα. Η διαδικασία συνοδεύεται από διάφορα μειονεκτήματα. Η Άννα και ο Δημήτρης αποφάσισαν το 1998 να αποκτήσουν παιδιά. Μετά από τις αποτυχημένες φυσικές προσπάθειες και προσπάθειες με σπερματέγχυση , κατέφυγαν στη λύση της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Στην πρώτη προσπάθεια, παρά τις εκτενείς εξετάσεις και φαρμακευτική αγωγή, το τεστ κυήσεως ήταν αρνητικό. Ωστόσο, συνέχισαν με τη δεύτερη προσπάθεια το 2001, η οποία ήταν επιτυχής. Κατά τη διάρκεια της κύησης, η Άννα παρακολουθήθηκε τακτικά, αντιμετωπίζοντας διάφορα προβλήματα υγείας. Στις 22 Φεβρουαρίου 2002 γέννησε δίδυμα μέσω καισαρικής τομής. Η διαδικασία ήταν γεμάτη συναισθηματικές και ψυχολογικές προκλήσεις, αλλά η υποστήριξη μεταξύ του ζευγαριού ήταν καθοριστική. Η Άννα και ο Δημήτρης αναπολούν την εμπειρία με περηφάνια και συνιστούν στα ζευγάρια να τολμήσουν την εξωσωματική γονιμοποίηση, υπογραμμίζοντας τη σημασία της αλληλοϋποστήριξης και αφοσίωσης στο στόχο. Η εργασία κλείνει με ένα ευχαριστήριο γράμμα της Άννας προς τον γυναικολόγο της.el
dc.format.extent95el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectMελέτη περίπτωσηςel
dc.subjectTεκνοποίησηel
dc.subjectYπογονιμότηταel
dc.subjectNομικό πλαίσιοel
dc.subjectEξωσωματική γονιμοποίησηel
dc.subjectΔιέγερση ωοθηκώνel
dc.subjectΑνάκτηση ωαρίωνel
dc.subjectΜικρογονιμοποίησηel
dc.subjectΜεταφορά εμβρύωνel
dc.subjectΕγκυμοσύνηel
dc.subjectΔίδυμαel
dc.subjectΣυναισθηματικές προκλήσειςel
dc.subjectΚαλλιέργεια εμβρύωνel
dc.titleΕξερευνώντας το ταξίδι στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή: μία προσωπική μελέτη περίπτωσηςel
dc.title.alternativeExploring the Journey of Assisted Reproduction: a personal case studyel
dc.typeΠτυχιακή εργασίαel
dc.contributor.committeeΜιχαλόπουλος, Ευστάθιος
dc.contributor.committeeTRAPALI, ΜΑΡΙΑ
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Βιοϊατρικών Επιστημώνel
dc.description.abstracttranslatedThe desire for procreation is shaped by personal values, social expectations, and practical parameters such as economic status and sociopolitical services. The age of childbearing has increased globally due to social, psychological and economic factors. Infertility causes significant stress and psychological trauma, affecting both men and women. The legal framework for assisted reproduction in Greece ensures the right of individuals to freely decide on procreation. Laws such as the Oviedo Convention and Laws 3089/2002, 3305/2005, 4272/2014, 4958/2022, 5102/2024 and NAAR establish the framework for artificial reproductive technologies, recognizing the importance of biomedical aspects, the safety of methods, and the protection of the rights of unborn children. In vitro fertilization is an assisted reproductive process used to address infertility. It includes five main stages: ovarian stimulation, egg retrieval, fertilization of the eggs, embryo culture, and embryo transfer to the uterus. The process is accompanied by various disadvantages. Anna and Dimitris decided in 1998 to have children. After unsuccessful natural attempts and artificial insemination, they decided to undergo the process of in vitro fertilization. In the first attempt, despite extensive tests and medication, the pregnancy test was negative. However, they continued with the second attempt in 2001, which was successful. During the pregnancy, Anna was monitored regularly, facing various health issues. On February 22 of 2002, she gave birth to twins via cesarean section. The process was full of emotional and psychological challenges, but their mutual support was crucial. Anna and Dimitris recall the experience with pride and recommend other couples to dare in vitro fertilization, emphasizing the importance of mutual support and dedication to the goal. The work concludes with a thank-you letter from Anna to her gynecologist.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές