Εμφάνιση απλής εγγραφής

Η επίδραση των νανοσωματιδιών στα λευκά αιμοσφαίρια

dc.contributor.advisorFortis, Sotirios
dc.contributor.authorΜελέτης, Ευάγγελος
dc.date.accessioned2024-10-18T10:03:26Z
dc.date.available2024-10-18T10:03:26Z
dc.date.issued2024-10-18
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/7808
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-7640
dc.description.abstractΗ παρούσα εργασία μελετά τη βιωσιμότητα των λευκών αιμοσφαιρίων μετά την έκθεση τους σε νανοσωματίδια, τα οποία ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν ως φορείς φαρμάκων. Αναλυτικότερα, εστιάζει στην επίδραση νανοσωματιδίων αλγινικού οξέος και της πολυφαινολικής ένωσης χρυσίνης, είτε ως ελεύθερη ουσία είτε ως σύμπλοκο με τα νανοσωματίδια. Το αλγινικό οξύ, φυσικό βιοπολυμερές από φύκη, θεωρείται ιδανικό  λόγω της βιοσυμβατότητας και χαμηλής τοξικότητάς του. Η χρυσίνη, φυσικό φλαβονοειδές με εξαιρετικές ιδιότητες, έχει περιορισμένη βιοδιαθεσιμότητα, αλλά τα σύμπλοκα της με νανοσωματίδια είναι ικανά να αυξήσουν την αποτελεσματικότητας της.   Στόχος της εργασίας ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης της χρυσίνης και των νανοσωματιδίων αλγινικού οξέος στα λευκά αιμοσφαίρια. Η μεθοδολογία της έρευνας συνδύασε πρωτόκολλα απομόνωσης και καλλιέργειας λευκοκυττάρων, κυτταρομετρίας ροής και μικροσκόπησης. Μελετήθηκαν δείγματα υγιών ατόμων, ώστε να εκτιμηθεί η απόπτωση και οι πιθανές φαινοτυπικές αλλοιώσεις των λευκών αιμοσφαιρίων εξαιτίας της αλληλοεπίδρασης τους με τα νανοσυστήματα. Πιο συγκεκριμένα, με κυτταρομετρία ροής μετρήθηκαν τα επίπεδα απόπτωσης των υποπληθυσμών των λευκοκυττάρων ύστερα από επώαση με τα νανοσυστήματα, ενώ πραγματοποιήθηκε μικροσκοπική παρατήρηση για πιθανές φαινοτυπικές αλλοιώσεις.  Τα αποτελέσματα της έρευνας υποστηρίζουν πως η επίδραση των νανοσυστημάτων διαφέρει στα λευκοκύτταρα ανάλογα με τον κυτταρικό υποπληθυσμό. Η βιωσιμότητα των κοκκιοκυττάρων φαίνεται να επηρεάζεται περισσότερο από εκείνη των λεμφοκυττάρων και μονοκυττάρων μετά από επώαση με τα νανοσυστήματα. Τέλος μετά την επώαση με κάποια από τα νανοσυστήματα παρατηρήθηκε αποκοκκίωση κοκκιοκυττάρων και παρουσιάστηκαν NETs.el
dc.format.extent79el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectΝανοσωματίδιοel
dc.subjectΑλγινικό οξύel
dc.subjectΧρυσίνηel
dc.subjectΑιμοσυμβατότηταel
dc.subjectΛευκά αιμοσφαίριαel
dc.subjectΧορήγηση φαρμάκωνel
dc.subjectNanoparticleel
dc.subjectAlginic acidel
dc.subjectChrysinel
dc.subjectHemocompatibilityel
dc.subjectWhite blood cellsel
dc.subjectDrug deliveryel
dc.titleΗ επίδραση των νανοσωματιδιών στα λευκά αιμοσφαίριαel
dc.title.alternativeThe effect of nanoparticles to white blood cellsel
dc.typeΠτυχιακή εργασίαel
dc.contributor.committeeKriebardis, Anastasios
dc.contributor.committeeFortis, Sotirios
dc.contributor.committeeDryllis, Georgios
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Βιοϊατρικών Επιστημώνel
dc.description.abstracttranslatedThis study investigates the viability of white blood cells after exposure to nanoparticles, which may potentially be used as drug carriers. Specifically, it focuses on the effect of alginic acid nanoparticles and the polyphenolic compound chrysin, either as a free substance or as a complex with nanoparticles. Alginic acid, a natural biopolymer derived from algae, is considered ideal due to its biocompatibility and low toxicity. Chrysin, a natural flavonoid with remarkable properties, has limited bioavailability, but her complexes with nanoparticles can enhance her efficacy. The aim of the study was to evaluate the effect of chrysin and alginic acid nanoparticles on white blood cells. The research methodology combined protocols for leukocyte isolation and culture, flow cytometry, and microscopy. Samples from healthy individuals were studied to assess apoptosis and possible phenotypic alterations in white blood cells due to their interaction with the nanosystems. Specifically, flow cytometry was used to measure the apoptosis levels in leukocyte subpopulations after incubation with the nanosystems, while microscopic observation was conducted for potential phenotypic changes. The research results suggest that the impact of the nanosystems varies among white blood cell subpopulations. The viability of granulocytes appears to be more affected than that of lymphocytes and monocytes after incubation with the nanosystems. Finally, after incubation with some of the nanosystems, granulocyte degranulation was observed, and NETs were formed.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές