dc.contributor.advisor | Νίνος, Γεώργιος | |
dc.contributor.author | Βασιλειάδης, Παναγιώτης | |
dc.date.accessioned | 2024-10-24T10:44:07Z | |
dc.date.available | 2024-10-24T10:44:07Z | |
dc.date.issued | 2024-10 | |
dc.identifier.uri | https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/7887 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26265/polynoe-7719 | |
dc.description.abstract | Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τη δυνατότητα χρήσης του εκτροπόμετρου ως προηγμένη εναλλακτική λύση στο παραδοσιακό αυτόματο διαθλασίμετρο, με στόχο να προσδιοριστεί εάν το εκτροπόμετρο παρέχει πιο ακριβείς μετρήσεις για διαθλαστικά σφάλματα στον ανθρώπινο οφθαλμό. Η μελέτη περιλάμβανε μια συγκριτική ανάλυση των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από τα δύο όργανα, χρησιμοποιώντας στατιστικές μεθόδους όπως t-tests και MANOVA για την αξιολόγηση της ακρίβειας και αξιοπιστίας κάθε εργαλείου. Επιπλέον, ενσωματώθηκαν τρία μαθηματικά μοντέλα από την υπάρχουσα βιβλιογραφία σε έναν προσαρμοσμένο κώδικα για την περαιτέρω αξιολόγηση της ακρίβειας του εκτροπόμετρου. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το εκτροπόμετρο, όταν συνδυάζεται με προχωρημένη μαθηματική μοντελοποίηση, μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ακριβές εργαλείο για τη μέτρηση διαθλαστικών σφαλμάτων, πιθανώς υπερέχοντας του παραδοσιακού αυτόματου διαθλασίμετρου σε κλινικές εφαρμογές. Ακολουθούμενη την παρούσα μελέτη θα πρέπει οι ερευνητές να προχωρήσουν σε νέες που θα εισάγουν
περισσότερες μεταβλητές και μεγαλύτερους πληθυσμούς προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα. | el |
dc.format.extent | 87 | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
dc.subject | Εκτροπομετρία | el |
dc.subject | Αμπερομετρία | el |
dc.subject | Zernike | el |
dc.subject | Aberrometry | el |
dc.subject | Refractometer | el |
dc.subject | Εκτροπές | el |
dc.subject | Aberrations | el |
dc.subject | Οπτική | el |
dc.subject | Optics | el |
dc.subject | Οπτομετρία | el |
dc.subject | Optometry | el |
dc.subject | Αυτόματο διαθλασίμετρο | el |
dc.title | Ανάπτυξη μεθοδολογίας υπολογισμού διαθλαστικών εκτροπών του ανθρώπινου οφθαλμού | el |
dc.title.alternative | Methodology development for calculating refractive aberrations of the human eye | el |
dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
dc.contributor.committee | Νίνος, Γεώργιος | |
dc.contributor.committee | Δρακόπουλος, Παναγιώτης | |
dc.contributor.committee | Μπαρτζής, Βασίλειος | |
dc.contributor.faculty | Σχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιας | el |
dc.contributor.department | Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών | el |
dc.description.abstracttranslated | This thesis explores the potential of using an aberrometer as an advanced alternative to the traditional auto-refractometer, aiming to determine whether the aberrometer provides more precise measurements for refractive errors in the human eye. The study involved a comparative analysis of results obtained from both devices, utilizing statistical methods such as t-tests and MANOVA to evaluate the accuracy and reliability of each instrument. Additionally, three mathematical models from existing literature was integrated into a custom code to further assess the aberrometer’s precision. The findings suggest that the aberrometer, when combined with advanced mathematical modeling, can serve as an accurate tool for refractive error measurement, potentially surpassing the conventional auto-refractometer in clinical settings. Following the current study, the researchers should further
continue studying variables that affect the usage of the aberrometer with bigger populations in order to confirm the study’s results. | el |