dc.contributor.advisor | Κομισόπουλος, Φαίδων | |
dc.contributor.author | Καβαλλιέρου, Αριστέα | |
dc.date.accessioned | 2024-11-06T11:47:35Z | |
dc.date.available | 2024-11-06T11:47:35Z | |
dc.date.issued | 2024-10-30 | |
dc.identifier.uri | https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/7986 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26265/polynoe-7818 | |
dc.description.abstract | Το ανθρώπινο δυναμικό παίζει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων του δημόσιου οργανισμού και στην επίτευξη της επιτυχίας, της συνέχειας και της ανάπτυξής του. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, ως αποτέλεσμα των εξελίξεων που έχουν συντελεστεί στο εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον του οργανισμού. Η δυνατότητα απορρόφησης των θετικών εξελίξεων μιας κρίσης από έναν οργανισμό και προσαρμογή του στις αρνητικές επιπτώσεις εξαρτάται από την αντίδραση του ανθρώπινου δυναμικού. Η προσαρμοστικότητα του οργανισμού στις νέες τεχνολογικές τάσεις και η υιοθέτηση των δυνατοτήτων τους δείχνει ότι συμβάλλουν στην επίτευξη της ενδυνάμωσης, της οργανωτικής μάθησης και της συνολική ποιότητας της διαχείρισης και της ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού. Οι εκτεταμένες κοινωνικές, ψυχολογικές και οικονομικές συνέπειες της πανδημίας COVID-19 έχουν οδηγήσει σε μια σειρά από προκλήσεις και δυσκολίες στη λειτουργία των δημόσιων οργανισμών. Ξαφνικά έπρεπε να ανταπεξέλθουν σε απροσδόκητες περιστάσεις με στόχο να βρουν νέες λύσεις για το πώς να διατηρήσουν την λειτουργικότητα τους σε σχέση με την απόδοση των εργαζομένων. Τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν νέες προκλήσεις προκειμένου να προστατεύσουν και να διατηρήσουν την υγεία των εργαζομένων, διασφαλίζοντας παράλληλα την εύρυθμη λειτουργία ενός οργανισμού. Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι κατευθύνθηκαν προς μια πιο υπεύθυνη στάση σχετικά με τη συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, με θετικό αντίκτυπο στην υγεία, την ασφάλειά τους αλλά και στην εργασίας τους. Αναπόφευκτα, προσπάθησαν να υιοθετήσουν τη σημασία της φυσικής απόστασης και νέες, βέλτιστες πρακτικές εργασίας χωρίς να έχουν πρωτύτερα εκπαιδευτεί για την ατομική και κοινωνική διαχείριση παρόμοιας κρίσης. Το αντικείμενο της μελέτης είναι η κατανόηση του τρόπου που οι οργανισμοί του δημόσιου τομέα αντιμετωπίζουν σήμερα τη σχέση μεταξύ ανθρώπινου δυναμικού και απόδοσης με γνώμονα τις αρνητικές εξωτερικές μεταβολές. Προσεγγίζει τη βαθύτερη κατανόηση της σχέσης μέσα από τη διερεύνηση τόσο της θεωρίας όσο και των προηγούμενων ερευνητικών ευρημάτων άλλων συγγραφέων. Γίνεται προσπάθεια ανάδειξης των πρακτικών ως μέθοδο επηρεασμού της οργανωτικής απόδοσης και των κύριων προκλήσεων του ανθρώπινου δυναμικού στους σύγχρονους οργανισμούς του δημόσιου τομέα σε περίοδο κρίσης, αναδεικνύοντας τη συμβολή της τεχνολογίας ως μια σύγχρονη εργασιακή πραγματικότητα. | el |
dc.format.extent | 114 | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | * |
dc.subject | Δημόσιος τομέας | el |
dc.subject | Διαχείριση κρίσεων | el |
dc.subject | Ανθρώπινο δυναμικό | el |
dc.subject | Μετασχηματισμός δημοσίου τομέα | el |
dc.subject | Προσαρμογή | el |
dc.subject | Πληροφοριακά συστήματα | el |
dc.subject | Προστασία δεδομένων | el |
dc.title | Διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο τομέα κατά την περίοδο κρίσεων | el |
dc.title.alternative | Public sector human resources management during the crisis period | el |
dc.type | Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία | el |
dc.contributor.committee | Σαλμόν, Ιωάννης | |
dc.contributor.committee | Μάνθος, Απόστολος | |
dc.contributor.faculty | Σχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών Επιστημών | el |
dc.contributor.department | Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων | el |
dc.contributor.master | Δημόσια Διοίκηση – Δημόσιο Μάνατζμεντ | el |
dc.description.abstracttranslated | Human resources play an important role in achieving the objectives of a public organization and in attaining its success, continuity and growth. Therefore, it is necessary to pay attention to the growth of human resources as a function of the developments that take place in the internal and external environment of the organization. The ability of an organisation to absorb the positive outcome of a crisis and adapt to the negative effects depends on the reaction of its human resources. The adaptability of the organisation to new technological trends and the adoption of their possibilities shows that they contribute to the achievement of empowerment, organisational learning and the overall quality of human resource management and development.
The far-reaching social, psychological and economic consequences of the COVID-19 pandemic have led to a number of challenges and difficulties in the functioning of public organizations. Suddenly, they have had to cope with unpredictable circumstances in order to find new solutions on how to maintain their functionality in relation to employee performance. HR departments were called upon to face new challenges in order to protect and maintain the health of employees, while ensuring in parallel the smooth functioning of an organisation. On the other hand, employees were directed towards a more responsible attitude regarding their behaviour during this crisis, with a positive impact on their health, safety and work. Inevitably, they tried to adopt the importance of physical distance and new, best working practices without having been previously trained in the individual and social management of a similar crisis. This study focuses on understanding how public sector organisations are currently addressing the relationship between human resources and performance in the face of negative external changes. It approaches a deeper understanding of the relationship through an exploration of both theory and previous research findings by other authors. An attempt is made to highlight practices as a method of influencing organizational performance and the main human resource challenges in contemporary public sector organizations in a period of crisis, highlighting the contribution of technology as a modern workplace reality. | el |