Αιτίες για τις οποίες οι ασθενείς επιλέγουν τα τμήματα επειγόντων περιστατικών. Μία συστηματική ανασκόπηση

Abstract

Εισαγωγή: Το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) διαδραματίζει έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στο σύστημα υγείας, εφόσον αποτελεί το τμήμα διαχείρισης των σοβαρών περιπτώσεων που απαιτούν άμεση και εξειδικευμένη αντιμετώπιση ενώ πολλές φορές καλύπτει τα κενά μεταξύ της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας. Η αυξανόμενη ζήτηση για επείγουσα φροντίδα συνδέεται εδώ και χρόνια με τον συνωστισμό στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών. Στην πραγματικότητα, οι προσελεύσεις μη επειγόντων περιστατικών φαίνεται να αυξάνονται σταθερά με τεράστιες συνέπειες στην αποδοτικότητα του συστήματος υγείας. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι o εντοπισμός και η καταγραφή των αιτιών για τις οποίες οι ασθενείς επιλέγουν το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, μέσω πραγματοποίησης συστηματικής ανασκόπησης της βιβλιογραφίας. Μέθοδος: Η μέθοδος για την επίτευξη του παραπάνω σκοπού, ήταν η συστηματική ανασκόπηση. Διεξήχθη μια βιβλιογραφική αναζήτηση στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων των PubΜed και Scopus και απέδωσε 34 μελέτες, σύμφωνα με το διάγραμμα ροής PRISMA. Αποτελέσματα: Μέσα από την ανάλυση των 34 ερευνών διαπιστώθηκε ότι το φαινόμενο αυτό είναι διαχρονικό και παγκόσμιο. Η ανασκόπηση εντόπισε 8 κοινά και συνεχώς εμφανιζόμενα θέματα που σχετίζονται με τις αιτίες που οι ασθενείς επιλέγουν το ΤΕΠ: η ευκολία-αμεσότητα-ταχύτητα-απόσταση, η μη πρόσβαση (έλλειψη ή μεγάλη αναμονή ραντεβού σε πρωτοβάθμιες δομές) στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), η υπερεκτίμηση του επείγοντος της κατάστασης του ασθενούς, η πρόσβαση σε εξετάσεις και εξοπλισμό, η εμπιστοσύνη-ικανοποίηση φήμη ΤΕΠ, η σύσταση-παραπομπή από υγειονομικό προσωπικό ή και άλλα πρόσωπα, οικονομικοί λόγοι-κόστος και το άγχος-stress. Συμπεράσματα: Η παρούσα ανασκόπηση ανέδειξε τις βασικές αιτίες για τις οποίες οι ασθενείς επιλέγουν το ΤΕΠ και όχι άλλες δομές, για μη επείγουσες καταστάσεις. Το ποσοστό εμφάνισης των αιτιών είναι ποικίλο όσον αφορά , τη συχνότητα εμφάνισης σε κάθε χώρα και εξαρτάται από την αναπτυξιακή πορεία των χωρών, τα εκάστοτε υγειονομικά συστήματα περίθαλψης και τα νομοθετικά πλαίσια. Τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν την ανάγκη για πιο στοχευμένες παρεμβάσεις πολιτικών υγείας, όπως η βελτίωση της πρόσβασης σε πρωτοβάθμιες υπηρεσίες φροντίδας και η εκπαίδευση των πολιτών για την σωστή χρήση του ΤΕΠ. Ένα ισχυρό δίκτυο πρωτοβάθμιας φροντίδας θα βοηθούσε στην μείωση του αριθμού ασθενών που προσέρχονται αυτοβούλως στο ΤΕΠ.