Τεχνολογικές παρεμβάσεις σε αυτόνομα και μη αυτόνομα άτομα με νόσο πάρκινσον και εκπαίδευση ασθενών και φροντιστών

Abstract

Εισαγωγή: Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια από τις πιο συχνές νευροεκφυλιστικές ασθένειες, με σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Οι τεχνολογικές παρεμβάσεις και τα εκπαιδευτικά προγράμματα προσφέρουν νέες δυνατότητες για τη διαχείριση της νόσου. Σκοπός: Η παρούσα μελέτη κλινικών δοκιμών που αποσκοπεί στην ανάλυση των τεχνολογικών λύσεων και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων που στοχεύουν στη βελτίωση της φροντίδας για άτομα με νόσο Πάρκινσον και τους φροντιστές τους. Μέθοδος: Η μελέτη ακολούθησε τη μεθοδολογία PRISMA 2020 για τη συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Έγιναν δύο διαφορετικές αναζητήσεις βασιζόμενες στα ερευνητικά ερωτήματα, στις βάσεις PubMed και Scopus, χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά σχετικές με τεχνολογικές παρεμβάσεις και εκπαίδευση. Συμπεριλήφθηκαν άρθρα της τελευταίας πενταετίας που επικεντρώνονται σε άτομα άνω των 65 ετών. Αποτελέσματα: Εντοπίστηκαν 15 μελέτες για τις τεχνολογικές παρεμβάσεις και 15 για την εκπαίδευση ασθενών και φροντιστών. Οι τεχνολογικές λύσεις περιλαμβάνουν φορητές συσκευές, εικονική πραγματικότητα και αλγορίθμους μηχανικής μάθησης. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα προάγουν τη συμμόρφωση στη θεραπεία και την αυτονομία. Συζήτηση: Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι τεχνολογικές παρεμβάσεις, όπως οι φορητές συσκευές παρακολούθησης και η ρομποτική υποστήριξη, καθώς και η εκπαίδευση ασθενών και φροντιστών, συμβάλλουν στη βελτίωση της κινητικότητας και της ποιότητας ζωής των ατόμων με νόσο Πάρκινσον. Ωστόσο, προκύπτουν προκλήσεις, όπως το υψηλό κόστος των εξειδικευμένων συσκευών, η περιορισμένη διαθεσιμότητα σε απομακρυσμένες περιοχές και η ανάγκη προσαρμογής των παρεμβάσεων στις ατομικές ανάγκες κάθε ασθενούς. Συμπερασματικά, απαιτούνται επιπλέον έρευνες για τη μείωση του κόστους, τη βελτίωση της πρόσβασης και την ανάπτυξη εξατομικευμένων λύσεων.