Αυτοφροντίδα και αυτοεκτίμηση σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2
Self–care and self-esteem in people with type 2 diabetes mellitus

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Πεντότη, Αναστασία
Ημερομηνία
2025-03-10Επιβλέπων
Kalogianni, AntoniaΛέξεις-κλειδιά
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 ; Συμπεριφορές αυτοφροντίδας ; Αυτοεκτίμηση ; Υγιεινή διατροφή ; Σωματική δραστηριότηταΠερίληψη
Εισαγωγή: Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 (ΣΔτ2) είναι ένα από τα συχνότερα χρόνια νοσήματα, όπου οι συμπεριφορές αυτοφροντίδας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της νόσου.
Σκοπός: Ήταν να διερευνηθούν τα επίπεδα αυτοφροντίδας και αυτοεκτίμησης των ατόμων με ΣΔτ2, η συσχέτιση μεταξύ τους καθώς και οι παράγοντες από τους οποίους επηρεάζονται.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη με δείγμα ευκολίας. Στη μελέτη εντάχθηκαν ενήλικοι με ΣΔτ2 που επισκέφθηκαν το διαβητολογικό ιατρείο Γενικού Νοσοκομείου της Αττικής. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια. α) «Diabetes Self-Care Activities Questionnaire», και β) η κλίμακα «Rosenberg Self-Esteem Skale». Η συσχέτιση αυτοφροντίδας και αυτοεκτίμησης εξετάστηκαν με τη χρήση του συντελεστή του Pearson και η στατιστική ανάλυση έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS.
Αποτελέσματα: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 120 άτομα, με μέση ηλικία τα 65,2 έτη και με υπεροχή των ανδρών. Η τήρηση των δραστηριοτήτων αυτοφροντίδας ήταν σε μέτρια επίπεδα (61,7/105), ενώ τα επίπεδα αυτοεκτίμησης βρέθηκαν σε οριακά καλά επίπεδα(30,6/40). Συγκεκριμένα η τήρηση ελέγχου του σακχάρου ήταν μέτρια με τους υπέρβαρους να επιδεικνύουν συχνότερο έλεγχο σε σχέση με όσους είχαν φυσιολογικό βάρος. Φτωχή αυτοφροντίδα βρέθηκε στη διάσταση άσκηση, ενώ τα άτομα με μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και όσοι δεν έπασχαν από άλλη χρόνια νόσο ασκούνταν συχνότερα. Βρέθηκε θετική συσχέτιση της αυτοεκτίμησης με τις συμπεριφορές αυτοφροντίδας. Επίσης τα άτομα που δεν διαβιούν μόνα παρουσίασαν σημαντικά καλύτερη αυτοφροντίδα από τα μοναχικά άτομα. Αρνητική συσχέτιση της αυτοφροντίδας φάνηκε με τη συννοσηρότητα, το χαμηλότερο μηνιαίο εισόδημα, καθώς και με το υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης. Ο σταθερός ιατρός παρακολούθησης και η συχνότητα επισκέψεων σε αυτόν φάνηκαν να έχουν θετική συσχέτιση με τις συμπεριφορές αυτοφροντίδας.
Συμπεράσματα: Τα επίπεδα αυτοφροντίδας συνολικά ήταν μέτρια, ενώ τα επίπεδα αυτοεκτίμησης ήταν οριακά καλά. Η αυτοεκτίμηση επηρεάζει σημαντικά τις συμπεριφορές αυτοφροντίδας ενώ η οικογενειακή κατάσταση, το εισόδημα και η ύπαρξη σταθερού ιατρού παρακολούθησης επηρεάζουν την αυτοεκτίμηση.
Περίληψη
Abstract
Introduction: Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM) is one of the most common chronic diseases, where self-care behaviors play an important role in disease control.
Aim: was to investigate the levels of self-care and self-esteem of people with T2DM, the correlation between them as well as the factors by which they are affected.
Methodology: A cross-sectional study with a convenience sample was conducted. The study included all adults with T2DM who visited the diabetes clinic of the General Hospital of Attica. The data were collected by i) "Diabetes Self-Care Activities Questionnaire" and ii) the "Rosenberg Self-Esteem Scale". ". The correlation between self-care and self-esteem was examined using the Pearson coefficient and the statistical analysis was performed with the SPSS statistical program.
Results: The study sample consisted of 120 individuals, with a mean age of 65.2 years and a predominance of men. Compliance with self-care activities was at moderate levels (61.7/105), while self-esteem levels were found at marginally good levels (30.6/40). Specifically, compliance with blood sugar control was moderate, with overweight individuals demonstrating more frequent control compared to those with normal weight. Poor self-care was found in the exercise dimension, while individuals with higher self-esteem and those without another chronic disease exercised more frequently. A positive correlation was found between self-esteem and self-care behaviors. Also, individuals who do not live alone presented significantly better self-care than lonely individuals. Self-care was negatively correlated with comorbidity, lower monthly income, and higher education level. A stable physician and the frequency of visits seemed to have a positive correlation with self-care behaviors.
Conclusions: Self-care levels overall were moderate, while self-esteem levels were borderline good. Self-esteem significantly influences self-care behaviors, while marital status, income, and the existence of a stable physician influence self-esteem.