Μικροπλαστικά σε υπόγεια ύδατα και οι επιπτώσεις τους

Abstract

Τα μικροπλαστικά (MPs) εισέρχονται στο περιβάλλον ως πρωτογενή MPs και ως δευτερογενή MPs. Τα τελευταία αποτελούν ένα τρόπο εισαγωγής τους στο περιβάλλον και ελλοχεύουν κινδύνους για τη ασφάλεια του νερού και λειτουργούν ως φορείς σε υδρόφοβους οργανικούς ρύπους. Τα μικροπλαστικά πολυγαλακτικού οξέος (PLA-MPs) προσροφούν φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα ισχυροποιώντας τη τοξικότητα των ρύπων. Τα MPs διακρίνονται για τη αντοχή στη βιοαποικοδόμηση, υδροφοβία τους και καθιζάνουν και συσσωρεύονται στο σώμα των μικροοργανισμών και διαιωνίζονται σε όλη τη τροφική αλυσίδα όταν καταναλωθούν. Ο όγκος των πόρων επηρεάζουν τη ικανότητα προσρόφησης των MPs. Η μικροπανίδα του εδάφους μαζί με τη απέκκριση, τη ώθηση και τη κατάποση επηρεάζουν τις οδούς μεταφοράς των MPs στο έδαφος. Η ενδυνάμωση της θερμοκρασίας ενισχύει τη ικανότητα των MPs να απελευθερώνουν οργανικούς και ανόργανους ρύπους. Η συνεργασία των χουμικών ενώσεων και των MPs αλλάζει τις περιβαλλοντικές τους συμπεριφορές και σχηματίζουν ένα σύμπλεγμα που προκαλεί τη ρύπανση των υδάτων. Για τη κατανομή και τη μεταφορά των MPs στα υπόγεια ύδατα αξιοποιούνται πληροφορίες σχετικά με τη διαπερατότητα του εδάφους, τη υδραυλική κλίση, το υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα. Τα πρόδρομα παραπροϊόντα απολύμανσης χαρακτηρίζονται για τη γονιδιοτοξικότητα τους. Τα MPs υποβαθμίζουν το περιβάλλον και η τοξικότητα τους παρουσιάζεται με τη αναπαραγωγική τοξικότητα, τη απορρύθμιση του ανοσοποιητικού και τη διαταραχή της μεμβράνης και υποβιβάζουν τη ποιότητα του νερού. Τα MPs προκαλούν κυτταρική βλάβη στα φυτά, φλεγμονή στα ζώα, στα ψάρια εμβρυοτοξικότητα και στο άνθρωπο οξειδωτικό στρες. Το πολυστυρένιο (PS-MPs) προξενεί ορμονικές ανισορροπίες και τα PLA-MPs εξαλείφουν τη βιολογική κινητικότητα. Η απομάκρυνση των MPs υλοποιείται με τα φλαβονοειδή που χαρακτηρίζονται για το ευρύ φάσμα των φαρμακολογικών επιδράσεών τους, είναι ασφαλή και δεν έχουν ανεπιθύμητες παρενέργειες.