Πτυχές της ιστορίας της συντήρησης. Από το Anti-restoration Movement έως τη συμβολική ανατίναξη της Ακρόπολης
Aspects of the history of conservation: from the Anti-Restoration Movement to the symbolic blasting of the Acropolis
Keywords
Συντήρηση ; SPAB ; Anti-restoration movement ; Εθνικισμός ; Γαλλική Επανάσταση ; Φουτουρισμός ; Φιλίπο Μαρινέτι ; Γεώργιος Μακρής ; Ακρόπολη ; Παρθενώνας ; Αρχαιολατρία ; Μουσεία ; Τεχνικές αποκατάστασης ; Βανδαλισμός ; Επαναστάσεις ; Αρχαιότητες ; Αναγέννηση ; Δέκατος ένατος αιώνας ; Εικοστός αιώναςAbstract
Η μεταπτυχιακή εργασία που ακολουθεί, ερευνά την ιστορία της συντήρησης και ειδικότερα τον τρόπο που η εξέλιξή της διαμορφώνεται από προτεραιότητες που η κοινωνία σε μια εποχή κάθε φορά θέτει. Με σημείο αφετηρίας τις καταστροφές σε μνημεία που προκλήθηκαν στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, μια νέα ευαισθησία προέκυψε το 1793 για την ιστορική
και πολιτιστική κληρονομιά. Η μελέτη μας ερευνά την εξέλιξη της νέας αυτής ευαισθησίας για την προστασία των μνημείων σε όλο τον δέκατο ένατο αιώνα, ο οποίος και σφραγίζει καθοριστικά το ενδιαφέρον των λαών για το παρελθόν τους: μουσεία, εθνικές ιστορίες, αποκαταστάσεις αρχαιοτήτων κ.λπ. όλα συνδέονται με την ανακάλυψη του ιστορικού παρελθόντος και (επομένως) την προστασία των τεκμηρίων του. Από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, ο πυρετός αυτός των αποκαταστάσεων θα γεννήσει και έναν αντίλογο: πρόκειται για το κίνημα του anti-restoration movement που θα επισημάνει τις υπερβολές της λατρείας
των ιστορικών καταλοίπων και τις φθορές που προκαλούσε η φρενίτιδα ανάδειξής τους. Στις αρχές του εικοστού αιώνα η κρίση εμπιστοσύνης απέναντι στον ενθουσιασμό του προηγούμενου αιώνα θα γεννήσει πολλά ρεύματα κριτικής, ανάμεσα σε αυτά και τον φουτουρισμό: ο τελευταίος θα στραφεί ενάντια στη λατρεία της αρχαιότητας, θα την αποδομήσει θεωρώντας την υπεύθυνη για μια στείρα προσέγγιση του παρελθόντος που μοιάζει με νεκροφιλία, και θα ζητήσει επιτακτικά αλλά και με λεκτική υπερβολή την καταστροφή της. Η εργασία μας εξετάζει την κριτική του φουτουρισμού και εστιάζει στην ελληνική του εκδοχή που είναι το κάλεσμα για καταστροφή της Ακρόπολης.
Abstract
The following M.A./post-graduate thesis’ purpose is to research the history of Restoration, and more specifically the way its evolution is shaped from the priorities that society establishes throughout the years. Starting with the destruction of monuments during the French Revolution, more awareness was raised in 1793 about the cultural and historical heritage. Our survey researches the evolution of this particular awareness for the protection of monuments throughout the whole 19th
century, an era that ultimately gives prominence to the interest of people for their past: museums, national histories, restorations of ancient monuments and art pieces etc. Everything is blatantly connected with the discovery of historical past and the
protection of its evidence. Since the mid-19th century, this restoration fever also meant the existence of an opposing movement, the so called “anti-restoration movement”, which indicates the extravagant, preposterous love for historical “remains”, as well as
the damage caused by this “prominence frenzy”. Around the beginning of the 20th century the trust crisis next to the excitement of the previous century will give birth to numerous critique/ social/ artistic movements, such as futurism: the latter will go
against the adoration of the past, will disapprove of it, rendering it liable for a barren approach to the past (being characterized as a form of necrophilia) and will imperatively and verbally superfluously ask for this worship’s destruction. This thesis examines
futurism’s critique and will focus on its Greek version, characterized by its demand for the destruction of the Acropolis.