Οι Νέες Τεχνολογίες στη διδακτική της Ιστορίας στο Δημοτικό Σχολείο και εφαρμογές σε συμπεριληπτικά μαθησιακά περιβάλλοντα

Abstract

Στις μέρες μας, η αξιοποίηση της επαυξημένης πραγματικότητας στην εκπαίδευση συνδέεται με πληθώρα παιδαγωγικών αντικειμένων, μεταξύ των οποίων η ιστορία η γεωγραφία, οι φυσικές επιστήμες και οι τέχνες. Άλλωστε, η εκτεταμένη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην εκπαιδευτική διαδικασία, κατά τα τελευταία έτη, καθώς και η εξοικείωση των εκπαιδευομένων με τη χρήση του διαδικτύου και των εφαρμογών, που συνδέονται με τη λειτουργία του, οδηγεί στην αναζήτηση δημιουργικών μεθόδων, οι οποίες θα ενισχύουν την αλληλεπίδραση κατά την παιδαγωγική προσέγγιση. Με τον τρόπο αυτό, προκύπτει ένα ψηφιακό μαθησιακό περιβάλλον, εντός του οποίου οι καταρτιζόμενοι αποκτούν πρόσβαση στη γνώση με διασκεδαστικό και διαδραστικό τρόπο, κάνοντας χρήση καινοτομιών και αποκτώντας τη δυνατότητα ελέγχου των γνώσεων τους. Η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι ιδιαίτερα σημαντική στη διαφοροποιημένη διδασκαλία που εστιάζει στην συμπερίληψη όλων των μαθητών με σεβασμό στη μοναδικότητα του κάθε παιδιού. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αναδειχθεί ο ρόλος των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία, εξετάζοντας την περίπτωση της διδασκαλίας του μαθήματος της ιστορίας με τη χρήση εφαρμογών επαυξημένης πραγματικότητας. Ο σχεδιασμός αντίστοιχων εφαρμογών προϋποθέτει την άμεση εμπλοκή του εκπαιδευτικού και, όπως καταδείχθηκε από τη μελέτη περίπτωσης, τα οφέλη είναι εξαιρετικά σημαντικά, καθώς οι μαθητές αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το μαθησιακό αντικείμενο και σημειώνουν υψηλότερες επιδόσεις, σε σύγκριση με τις συμβατικές μορφές διδασκαλίας.