Διδασκαλία Θεατρικής Αγωγής με στόχο τη συμπερίληψη μαθητών με ΔΕΠΥ και ΔΑΦ υψηλής λειτουργικότητας

Abstract

Στο Ελληνικό σχολείο τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια να συμπορευθεί με τις ανάγκες των καιρών, να αποβάλει τους κοινωνικούς και κάθε είδους αποκλεισμούς. Παράλληλα, έχει αναγνωρισθεί η αξία της Τέχνης και του Πολιτισμού στην επίτευξη του παραπάνω στόχου. Ο εμπλουτισμός του αναλυτικού προγράμματος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με μαθήματα από το χώρο της Τέχνης είναι αρωγός και αποτελεί ουσιαστικά κομμάτι της πολύπλευρης προσπάθειας για τη διαμόρφωση μιας συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Η διαπραγμάτευση της παραπάνω πρότασης αποτελεί και τον στόχο αυτής της διπλωματικής εργασίας. Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται τα οφέλη του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής για τα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα του Αυτισμού με Υψηλή Λειτουργικότητα και τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και συγκεκριμένα στις πρώτες τέσσερις τάξεις. Αρχικά, περιγράφεται η φύση των διαταραχών και οι μαθησιακές δυσκολίες καθώς και τα προβλήματα συμπεριφοράς που προκύπτουν από αυτές. Στο δεύτερο μέρος, αναλύεται η μεθοδολογία του μαθήματος που βασίζεται στο θεατρικό παιχνίδι καθώς και η σημασία του εκπαιδευτικού - εμψυχωτή μέσα σε αυτό. Στο τέλος, παρουσιάζονται τα οφέλη που προσφέρει στα παιδιά με τις πιο πάνω διαταραχές όσον αφορά τις κοινωνικές, συμπεριφορικές και γνωστικές τους δεξιότητες αλλά και τη δημιουργία κλίματος συμπερίληψης για όλη την τάξη. Η έρευνα βασίζεται σε ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία καθώς και σε μελέτες περιπτώσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα συμπεράσματα που διεξάγονται εδώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν παρότρυνση για περαιτέρω εμβάθυνση στα θέματα που αφορούν την συμπεριληπτική εκπαίδευση σε συνδυασμό με την Αισθητική Αγωγή γενικότερα.