Η οργανωσιακή κουλτούρα της δημόσιας διοίκησης ως αιτιολογικός παράγοντας μη εφαρμογής καινοτόμων αλλαγών
The organizational culture of public administration as a rationale for non-implementation of innovative changes
Λέξεις-κλειδιά
Δημόσιοι οργανισμοί ; Δημόσια διοίκηση ; Οργανωσιακή κουλτούρα ; Ηγεσία ; Μετάδοση γνώσης ; Διαχείριση γνώσης ; Οργανωσιακή αλλαγή ; Covid-19Περίληψη
Η οργανωσιακή κουλτούρα θεωρείται βασικό χαρακτηριστικό σ’ όλους τους δημοσίους οργανισμούς. Περιλαμβάνει όλες τις γνώσεις, τις πρακτικές, και τους τρόπους συμπεριφοράς και ανταλλαγής απόψεων, συναισθημάτων, ιδεών, σκέψεων μεταξύ δύο ή περισσότερων προσώπων μιας κοινωνίας ή ενός οργανισμού. Οι τύποι της οργανωσιακής κουλτούρας, αν και δεν μπορούν να καθορίσουν επακριβώς τα χαρακτηριστικά ενός οργανισμού, προσφέρουν μια πιο σαφή εικόνα σχετικά με το σχεδιασμό, τη στρατηγική και τις πρακτικές που θα ακολουθηθούν. Μέσα σ’ ένα οργανισμό μπορούν να δημιουργηθούν υποκουλτούρες που να είναι πολύ δυνατές ώστε να επιφέρουν όχι όμοιες αξίες, οι οποίες είναι ικανές να χωρίσουν τον υπόλοιπο οργανισμό, σε μια υποομάδα. Η δημόσια διοίκηση θεωρείται ως αντικείμενο της οργάνωσης, που υποδηλώνει όλα τα νομικά πρόσωπα στα οποία είναι διατεταγμένα και με σύστημα, τα όργανα διοίκησης τα οποία προσδιορίζουν ή ρυθμίζουν τους νόμους δικαίου. Η αλλαγή της κουλτούρας στους εκσυγχρονισμένους δημόσιους οργανισμούς επιβάλλεται και είναι πλέον απαραίτητη. Στο σύγχρονο περιβάλλον, οι ακαθόριστες καταστάσεις προκαλούν κινδύνους σχετικά με την ισχύουσα κουλτούρα, αντί να βοηθήσουν στην πραγματοποίηση του στόχου του οργανισμού, και αυτό ενδεχομένως να προκαλέσει εμπόδια ή να επιβραδύνει μια κατάσταση. Οι οργανισμοί αυτοί, προκειμένου να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν από τις ακαθόριστες καταστάσεις του περιβάλλοντος, πρέπει να ενεργήσουν με ιδιαίτερη προσοχή στην αλλαγή της κουλτούρας τους, ώστε να βελτιωθεί η απόδοση τους. Η κατάλληλη ηγεσία έχει ως προνόμιο τα αποτελέσματα. Προκειμένου η κουλτούρα να υποστεί κάποια μεταβολή, οι ηγέτες πρέπει με τη σειρά τους να αλλάξουν τον τρόπο δράσης και ενέργειας τους. Η κουλτούρα έτσι όπως τη γνωρίζουμε, δίνει στους ηγέτες το έναυσμα να καταλάβουν το τρόπο σκέψης και δράσης του υπαλληλικού τους προσωπικού. Ένας οργανισμός για να έχει γερές βάσεις και μεγαλύτερη αποδοτικότητα, θα πρέπει εκτός από την έμφαση που δίνει στο στρατηγικό σχεδιασμό και την υποδομή, να δίνει έμφαση και στην κουλτούρα του. Άσχετα με το είδος αλλαγής που θα εφαρμόσει ο κάθε οργανισμός, θα πρέπει να δώσει έμφαση και στην αντίληψη όλων των εμπλεκομένων, στο κατά πόσο απαραίτητη είναι η εφαρμογή της αλλαγής, πόσο σημαντική είναι και ποια θα ήταν τα αποτελέσματα εάν παρέμειναν παθητικοί ή επέλεγαν άλλη αλλαγή.
Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η αντίδραση στην αλλαγή, θεωρείται αξιοσημείωτη η ανάλυση της μεθόδου με την οποία θα επιδρά η αλλαγή στους υπαλλήλους, είτε αρνητικά είτε θετικά. Μέσα σε ένα οργανωτικό πλαίσιο η οργανωσιακή κουλτούρα έχει τη βασικότερη συμμετοχή ως προς την τακτική που τα άτομα που θα διαμοιράσουν τη γνώση. Η διαμοίραση της γνώσης μπορεί να γίνει με τη χρησιμοποίηση διεύρυνσης των γνώσεων που αποκτούνται μέσω εμπειριών. Οι γνώσεις αυτές στηρίζονται στο σύνολο των στοιχείων και γεγονότων που εξετάζονται ως βασικά χαρακτηριστικά της κουλτούρας. Η οργανωσιακή κουλτούρα εξυπηρετεί τις διεργασίες εκπαίδευσης εντός των οργανισμών, εξασφαλίζοντας έτσι τη μετάδοση της γνώσης και την σχετική ενημέρωση, καθώς επίσης και ότι όλη η γνώση θα παραμείνει εσωτερικά του οργανισμού. Η δεξιότητα των υπαλλήλων στη μετάδοση της γνώσης έχει ενδεχομένως τη δυνατότητα να δημιουργήσει ζωτικής σημασίας πλεονεκτήματα στους οργανισμούς, όσον αφορά τον ανταγωνισμό. Ο οργανισμός που αναζητά να εφαρμοσθούν καινούργιες γνώσεις, έχει ως κύρια δράση του η μάθηση να είναι προσπελάσιμη στο σύνολο του.
Περίληψη
Organizational culture is considered a key feature in all public organizations. It includes all the knowledge, practices, and ways of behaving and exchanging views, feelings, ideas, thoughts between two or more people of a society or an organization. The types of organizational culture, although they cannot accurately determine the characteristics of an organization, offer a clearer picture of the program, strategy and practices to be followed. Subcultures can be created within an organization, that are very strong in order to bring about dissimilar values, which are capable of dividing the rest of the organization into a subgroup. The public administration is considered as the object of the organization, which indicates all the legal entities to which they are ordered with a system, and the administrative bodies, which determine or regulate the laws of law. The change of culture in modernized public administration these days is imperative and necessary. In the modern environment, indeterminate situations pose risks to the current culture, rather than helping to achieve the organization's goal, and this may cause obstacles or slow down a situation. These organizations, in order to be able to cope with the vague conditions of the environment, must act with particular care in changing their culture, in order to develop their output. Proper leadership has the advantage of results. In order for culture to change, leaders must change the way they think and act. Culture as we know it, gives leaders the boost to understand also the way their employees think and act. In order for an organization to have strong foundations and greater efficiency, special attention must be paid to strategic planning, infrastructure and it must also emphasize its culture. Regardless of the type of change that each organization will implement, it should also emphasize the perception of all involved, whether the change is necessary, how important it is and what the results would be if they remained sluggish or chose another change. In order to deal effectively with the reaction to change, it is considered remarkable to analyze the method by which change will affect employees, either negatively or positively. Within an organizational context, organizational culture has the most basic involvement in terms of the tactics that individuals will share knowledge with. Knowledge sharing can be done by using the expansion of knowledge gained through experiences. This knowledge is based on all the elements and facts that are considered as key features of the culture. Organizational culture serves the training processes within organizations, thus ensuring knowledge sharing and related information, as well as all knowledge will remain within the organization. Employees' skill in transmitting knowledge may have the potential to create vital competitive advantages in organizations. The organization that seeks to apply new knowledge, has as its main action the learning to be accessible to the whole.
Αριθμός σελίδων
164Σχολή
Σχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Διοίκησης ΕπιχειρήσεωνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Διοίκηση και Διαχείριση Υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής ΦροντίδαςΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές