Παθολογικές τροποποιήσεις ερυθρών αιμοσφαιρίων και πλάσματος στην χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου

Abstract

Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της δομής και της φυσιολογίας των ερυθρών κυττάρων και του πλάσματος στη Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια (ΧΝΑ). Τα ερυθροκύτταρα αντιπροσωπεύουν τον πολυπληθέστερο πληθυσμό κυττάρων στο αίμα των ενηλίκων. Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, αποτελεί μια προοδευτική μη αναστρέψιμη μείωση της νεφρικής λειτουργίας, εξαιτίας της ύπαρξης νεφρικής βλάβης. Αυτή οδηγεί στη δημιουργία ουραιμικού περιβάλλοντος λόγω ανικανότητας αποβολής τοξικών ουσιών από το αίμα. Στο ουραιμικό περιβάλλον, τα κύτταρα εκτίθενται σε οξειδωτικές, μεταβολικές και μηχανικές καταπονήσεις που επηρεάζουν περαιτέρω τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα τους. Λόγω της ανεπάρκειας ερυθροποιητίνης αλλά και του ουραιμικού, οξειδωτικού περιβάλλοντος, τα ερυθροκύτταρα υφίστανται αλλαγές οι οποίες τα καθιστούν επιρρεπή σε κυτταρική λύση, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της αναιμίας. Παρατηρείται επίσης αύξηση στις τιμές των δεικτών φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες, χαρακτηριστικά που επιδεινώνουν περαιτέρω την αναιμία. Παράλληλα, διαταραχές παρατηρούνται και στους παράγοντες πήξης αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο θρομβωτικών επιπλοκών, ο οποίος αποτελεί από τις πιο κοινές αιτίες θανάτου σε ασθενείς με ΧΝΑ. Μέχρι και σήμερα, συνεχίζονται οι μελέτες με σκοπό την εύρεση όλων των αλλοιώσεων που υφίστανται τα κύτταρα του αίματος, ούτως ώστε να βρίσκονται και οι αντίστοιχες θεραπείες που θα εξασφαλίσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής στους πάσχοντες από την νόσο.