Επικίνδυνες καταστάσεις κατα την διαδικασία ανακύκλωσεις οχημάτων και μέτρα προστασίας εργαζομένων

Abstract

Το αυτοκίνητο κυριάρχησε στη ζωή στον Πλανήτη με την εμφάνισή του, εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Η συμβολή του ήταν ουσιαστική στη βελτίωση του επιπέδου της ανθρώπινης διαβίωσης και προόδου, και η εξάρτηση του ανθρώπου από αυτό είναι τόσο πρακτική όσο και ψυχολογική. Παρά την τεχνολογική εξέλιξή του, ένα σοβαρό μειονέκτημα του είναι ότι καταναλώνει φυσικούς πόρους και γεννά ρύπους σε όλο τον κύκλο ζωής του, από την παραγωγή, τη λειτουργία έως και τη λήξη της χρήσιμης ζωής του. Του αντιστοιχεί μεγάλο μερίδιο στη δημιουργία της μάστιγας της κλιματικής αλλαγής και των δυσμενών επιπτώσεων της στο περιβάλλον. Τόσο η περιβαλλοντική προστασία όσο και η κυκλική οικονομία, επιβάλλουν την επείγουσα αναγκαιότητα της επωφελούς διαχείρισης των απορριμμάτων και καθιστούν υψίστης σημασίας ενέργειες την ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και ανάκτηση υλικών στα Ο.Τ.Κ.Ζ., των οποίων η παράνομη διαχείριση αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για το σκοπό αυτό. Κύριος είναι ο ρόλος της δραστηριοποίησης χιλιάδων επιχειρήσεων ανακύκλωσης παγκοσμίως, καθώς το αυτοκίνητο είναι ένα πολύπλοκο στη σύνθεσή του προϊόν και αντίστοιχη είναι η διαχείρισή του στο τέλος της ζωής του. Ωστόσο, η φύση των παραπάνω εργασιών διαχείρισης αποβλήτων ενέχει υψηλή επικινδυνότητα προς τους εργαζόμενους στον κλάδο αυτό. Οι εργαζόμενοι εκτίθενται σε επιβλαβείς παράγοντες μέσω των αποβλήτων τα οποία χειρίζονται, όπως μολυσματικά, τοξικά, διαβρωτικά, εύφλεκτα – εκρηκτικά κλπ. Επιπλέον οι ίδιες εργασίες ενέχουν υψηλή επικινδυνότητα, αφού περιλαμβάνουν ανύψωση φορτίων, μεταφορά επί οχημάτων χωρίς ασφάλεια, έκθεση σε κάθε είδους καιρικές – περιβαλλοντικές συνθήκες (ψύχος, καύσωνας) κλπ. Έτσι απαιτείται ειδική μέριμνα για την προστασία των εργαζομένων τόσο από τυχόν επαγγελματικές ασθένειες, όσο και από ενδεχόμενα ατυχήματα.