H επίδραση των ανομοιογενειών στην εξέταση απορροφησιομετρίας ακτίνων Χ διπλής ενέργειας (DXA)

Abstract

Η μέθοδος DXA θεωρείται η κύρια μέθοδος για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας (BMD) και μια αξιόπιστη μέθοδος για την εκτίμηση της σύστασης μάζας του ανθρώπινου σώματος. Ο προσδιορισμός των παραπάνω πραγματοποιείται μέσω του υπολογισμού της εξασθένησης της ακτινοβολίας δύο δεσμών ακτινοβολίας διαφορετικών ενεργειών που παράγονται από την πηγή ακτίνων Χ και καταγράφονται από το σύστημα ανίχνευσης. Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται η επίδραση ανομοιογενειών, όπως το λίπος και το κολλαγόνο, που μπορεί να υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα και ο τρόπος που επηρεάζουν τους αλγόριθμους και το τελικό αποτέλεσμα του τεστ DXA. Αυτή η μελέτη πραγματοποιήθηκε στο πρόπλασμα (phantom) της σπονδυλικής στήλης του συστήματος DXA. Οι μετρήσεις BMD πραγματοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας το μοντέλο DXA “Hologic Discovery QDR’’ με το phantom να ακτινοβολείται παρουσία των παραγόντων ανομοιογένειας (λίπος), όντας εμβαπτισμένο σε νερό. Οι τιμές BMD που ελήφθησαν παρουσία λίπους συγκρίθηκαν στη συνέχεια με τις τιμές BMD που ελήφθησαν μετρώντας το πρόπλασμα σπονδυλικής στήλης με την κανονική διαδικασία (στον αέρα). Η μέση τιμή BMD που μετρήθηκε σε συνθήκες ατμοσφαιρικού αέρα ήταν 0,97 gr/cm2 ενώ όταν το phantom εμβαπτίστηκε σε νερό ήταν 0,94 gr/cm2 παρουσιάζοντας στατιστικά σημαντική διαφορά (p<0,01). Παρουσία ανομοιογενειών (χοιρινό λίπος) οι τιμές BMD που βρέθηκαν κυμαίνονταν από 0,91 gr/cm2 έως 0,99 gr/cm2 ανάλογα με την τοποθέτηση.