Οι επιμορφωτικές ανάγκες εκπαιδευτικών, τεχνικών και επαγγελματικών ειδικοτήτων, στα εργαστηριακά κέντρα στο πλαίσιο της Αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας. Η περίπτωση του 1ου Εργαστηριακού Κέντρου Πειραιά.

Abstract

Εισαγωγή: Η επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών αποτελεί βασικό στόχο της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας για τη διασφάλιση της ποιότητας του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου και επιτυγχάνεται μέσω της συμμετοχής σε επιμορφωτικές δράσεις. Η διερεύνηση των επιμορφωτικών αναγκών των εκπαιδευτικών που συνδέονται με την καθημερινή πρακτική στο σχολείο συνιστά απαραίτητη συνθήκη και αναπόσπαστο στοιχείο του σχεδιασμού ποιοτικών επιμορφωτικών προγραμμάτων. Σκοπός: Η διερεύνηση και η μελέτη των επιμορφωτικών αναγκών των εκπαιδευτικών τεχνικών και επαγγελματικών ειδικοτήτων του 1ου εργαστηριακού Κέντρου Πειραιά. Μέθοδος: Ακολουθείται ποσοτική ερευνητική προσέγγιση με τη χρήση ερωτηματολογίου. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό λογισμικό SPSS, έκδοση 29. Αποτελέσματα: Το δείγμα αποτελείται από 52 εκπαιδευτικούς, οι 31 (71,2%) άνδρες και οι 15 (28,8%) γυναίκες, με μέσο όρο ηλικίας τα 49,79 έτη και μέσο όρο διδακτικής προϋπηρεσίας τα 16,83 έτη. Οι κυριότεροι λόγοι συμμετοχής σε επιμορφωτικά προγράμματα είναι για την απόκτηση νέων γνώσεων και δεξιοτήτων (μ.ο=3,19) και για να ενημερωθούν σε επιστημονικές/τεχνολογικές εξελίξεις (μ.ο=3,13). Επιλέγουν να επιμορφωθούν πάνω στο γνωστικό τους αντικείμενο (μ.ο=3,02) και ακολουθεί η επιμόρφωση σε ψυχοπαιδαγωγικά θέματα (μ.ο=2,94). Προτιμούν η παρακολούθηση ενός επιμορφωτικού προγράμματος να γίνεται εντός του εργασιακού τους ωραρίου (61,5%) και κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους (50%). Η μορφή της εξ αποστάσεως επιμόρφωσης (σύγχρονη και ασύγχρονη) επιλέγεται από το 42,3% των εκπαιδευτικών. Θεωρούν σημαντικά χαρακτηριστικά για τη συμμετοχή τους σε επιμορφώσεις το περιεχόμενο (μ.ο=3,81) αυτών και την επιστημονική επάρκεια των εισηγητών (μ.ο=3,73), ενώ ως εμπόδια συμμετοχής αναφέρουν την έλλειψη ελεύθερου χρόνου (μ.ο=3,25) και τη διάρκεια με το χρόνο υλοποίησης ενός προγράμματος (μ.ο=3,19). Η διαφοροποίηση των αναγκών λόγω ηλικίας και διδακτικής προϋπηρεσίας εμφανίζεται στους νεαρότερους και με τα λιγότερα χρόνια προϋπηρεσίας εκπαιδευτικούς. Οι επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών που διδάσκουν σε ανήλικους μαθητές δεν διαφοροποιούνται σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν σε ενήλικους μαθητές, παρά μόνο όσον αφορά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Οι ελλείψεις των υλικοτεχνικών υποδομών φαίνεται να επηρεάζουν την επιλογή για επιμόρφωση με αντικείμενο την υγιεινή και ασφάλεια εργαστηρίων, σε οργανωτικά-διοικητικά θέματα και στο χειρισμό του εργαστηριακού εξοπλισμού. Όσο περισσότερες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στο σχεδιασμό-υλοποίηση της διδασκαλίας, τόσο περισσότερο επιθυμούν την επιμόρφωση στις θεματικές κατευθύνσεις για το χειρισμό του εργαστηριακού εξοπλισμού και την υγιεινή και ασφάλεια στα εργαστήρια. Η έλλειψη υποστήριξης στα εργαστηριακά μαθήματα δημιουργεί την ανάγκη για επιμόρφωση σε θέματα που αφορούν τις σχέσεις με τους μαθητές και τη διαχείριση της τάξης. Οι δυσκολίες στη διδασκαλία αλλοδαπών και παλιννοστούντων μαθητών και στην εισαγωγή και διαχείριση νέων τεχνολογιών διαμορφώνουν την επιλογή τους για επιμόρφωση σε θέματα επικοινωνίας-συνεργασίας με τους γονείς και στο γνωστικό αντικείμενο αντίστοιχα. Συμπεράσματα: Οι επιμορφωτικές ανάγκες δεν διαφοροποιούνται μεταξύ των εκπαιδευτικών που διδάσκουν σε ανήλικους μαθητές σε σχέση με αυτούς που διδάσκουν σε ενήλικους .Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο καθημερινό τους έργο επηρεάζουν την θεματική κατεύθυνση που επιλέγουν για να επιμορφωθούν.