Χημειοθεραπεία και διαταραχές της αιμόστασης

Abstract

Σκοπός της ακόλουθης πτυχιακής εργασίας είναι η μελέτη της σχέσης δύο ζητημάτων ζωτικής σημασίας για τον ανθρώπινο οργανισμό, συγκεκριμένα της πήξης του αίματος και το πώς αυτή επηρεάζεται από την επίδραση της χημειοθεραπείας. Η πήξη αποτελεί μια υψηλά συντηρημένη διαδικασία η οποία προκύπτει ύστερα από τραυματισμό κάποιου αιμοφόρου αγγείου και καταλήγει στην αιμόσταση. Κατά τη διαδικασία της πήξης, το αίμα μετατρέπεται σε μια μαλακή, ημίρρευστη γέλη στην οποία παγιδεύονται κυτταρικά συστατικά του αίματος, συμπεριλαμβανομένων των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων με ακόλουθο αποτέλεσμα την αποτροπή εξαγγείωσης του αίματος. Τα γεγονότα της πήξης είναι απολύτως ελεγχόμενα χάρη σε όλα τα μόρια που λαμβάνουν μέρος στον λεγόμενο ‘’καταρράκτη της πήξης’’ και έτσι η πορεία της διαδικασίας λειτουργεί ομαλά. Όμως, σε περιπτώσεις ασθενών οι οποίοι αντιμετωπίζουν κάποια μορφή καρκίνου, τα δεδομένα αλλάζουν. Μελέτες έχουν γνωστοποιήσει ότι ο εκάστοτε όγκος, κατά τη διάρκεια της παθογένεσης, της εξέλιξης και της μετάστασής του, εκκρίνει ουσίες οι οποίες επηρεάζουν τον καταρράκτη της πήξης καθώς και τις γενικότερες διαδικασίες που σχετίζονται με την αιμόσταση. Σημαντικό είναι και το αντίκτυπο της χημειοθεραπείας στις άνωθεν διαδικασίες, καθώς πολλά χημειοθεραπευτικά παράγωγα αντιδρούν και μεταβάλλουν τις ποσότητες των ουσιών που συμμετέχουν στην πήξη. Στην ακόλουθη εργασία, λοιπόν, αναλύεται διεξοδικά η δομή και η λειτουργία πολλαπλών πρωτεϊνών του συστήματος της πήξης και παρουσιάζονται αναλυτικά τέσσερις τύποι καρκίνουκαθώς και η επίδραση αυτών στην αιμόσταση.