Η θεραπευτική σχέση και οι μέθοδοι τροποποίησης συμπεριφοράς

Μιχαϊλοβα, Βαλεντίνα

Behavioral management

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Μιχαϊλοβα, Βαλεντίνα

Date

2021-03-23

Advisor

Κουράκος, Μιχαήλ

ΜΔΕ ΜΙΧΑΙΛΟΒΑ1 2021.pdf (5.138Mb)

Keywords

Θεραπευτική σχέση ; Εργασιακές συμμαχίες ; Συμπεριφορική γνωσιακή θεραπεία ; Ψυχική υγεία ; Θεραπευτική συμμαχία ; Ψυχοθεραπεία ; Σχέσεις νοσηλευτών-ασθενών ; Νοσηλευτική φροντίδα

Abstract

Μέσα από αυτή τη μελέτη έγινε προσπάθεια να παρουσιαστεί η ύπαρξη της σχέσης «θεραπευτική συμμαχία – αποτέλεσμα της θεραπείας», με την αντιμετώπιση μέσα από ένα ευρύ φάσμα επαγγελμάτων στο χώρο της υγειονομικής περίθαλψης, χρησιμοποιώντας ειδικά εργαλεία μέτρησης, για να αναδειχθεί η σημαντικότητα της θεραπευτικής παρέμβασης. Σύμφωνα με τη προσωποκεντρική προσέγγιση, ο θεραπευτής βιώνει την εμπειρία με τέτοιον τρόπο ώστε να αισθανθεί τον ιδιωτικό κόσμο του πελάτη σαν να ήταν δικός του, αλλά δίχως να χαθεί ποτέ η ποιότητα του «σαν». Το να αισθάνεσαι δηλαδή τον θυμό, τον φόβο ή τη σύγχυση του πελάτη σαν να ήταν δικός σου, χωρίς να δεσμευτείς για την αντίδραση που θα ακολουθήσει. Μπορεί επίσης ο θεραπευτής να εκφράσει νοήματα στον πελάτη για την εμπειρία του πελάτη τα οποία ο ίδιος δεν γνωρίζει. Το γνωσιακό μοντέλο του Beck εξηγεί την παρέμβαση στην αναδιάρθρωση του γνωστικού πεδίου πάνω σε συναισθηματικές διαταραχές, χρησιμοποιώντας τις γνωστικές προκαταλήψεις με στόχο την αναδιοργάνωση των λανθασμένων διαδικασιών των σκέψεων, κατά τις οποίες οι γνωστικές λειτουργίες χρησιμοποιούνται με ένα ακατάλληλο τρόπο. Εξηγώντας με τη σειρά τις διαδικασίες που προκύπτουν από την εσφαλμένη οργάνωση των σχημάτων, ο Beck επισημαίνει ότι, οι γνωστικές προκαταλήψεις ενσωματώνονται συνειδητά σε αυτόματα αρνητικά σχήματα που επικεντρώνονται στον εαυτό, στον κόσμο (στο περιβάλλον) και στο μέλλον. Δίνεται έμφαση στη «δυναμική της μεταβίβασης» για την αξία της διατήρησης του ενδιαφέροντος “serious interest” του αναλυτή και της κατανόησης του πάσχοντος μέσα από ενσυναίσθηση “sympathetic understanding”, με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέψει στο «υγιές κομμάτι του εαυτού», να διαμορφώσει μια θετική προσκόλληση στον αναλυτή, ως αποτέλεσμα της υποστηρικτικής στάσης. Ως εκ τούτου, σε μια επιτυχημένη ψυχανάλυση, ο πελάτης κυμαίνεται μεταξύ περιόδων όπου η σχέση χαρακτηρίζεται από έναν μηχανισμό άμυνας, και περιόδων που χαρακτηρίζονται από έναν μηχανισμό μετάθεσης (displacement) για να περάσει σε μια αμοιβαία συμμαχία. Η διαδικασία της απόδειξης για την ύπαρξη «αποχρώσεων» της σχέσης συμμαχίας – αποτελέσματος είναι περίπλοκη και η περαιτέρω εμβάθυνση θα ωφεληθεί από μια προσεκτική εξέταση του τρόπου με τον οποίο η συμμαχία αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου. Η θεραπευτική συμμαχία ορίζεται ως ο συνεργατικός και συναισθηματικός δεσμός μεταξύ θεραπευτή και ασθενούς. Ένας διευρυμένος ορισμός από τον Bordin διαχωρίζει τη θεραπευτική συμμαχία WAI σε τρεις υπο-ομάδες: στόχος (Goal), έργο (Task) και δεσμός (Bond). Ο στόχος αναφέρεται σε μια αμοιβαία συμφωνία για τα συγκεκριμένα αποτελέσματα που είναι ο στόχος της παρέμβασης. Το έργο περιλαμβάνει μια συμφωνία για την τρέχουσα προσέγγιση για την επίτευξη των στόχων. Τέλος ο δεσμός, αντανακλά την ανάπτυξη μιας θετικής σχέσης θεραπευτή - ασθενούς που χαρακτηρίζεται από μια αμοιβαία και συμπαγή εμπιστοσύνη. Στην μεταβλητότητα θεραπείας, και στον βαθμό αξιολόγησης της συμμαχίας δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι, ο παράγοντας πρώιμης συμμαχίας επηρεάζει τα αποτελέσματα, έτσι ώστε οι προσδοκίες θεραπείας του ασθενούς να οδηγήσουν στην ανάπτυξη του θεραπευτικού δεσμού, ο οποίος επηρεάζει τα αποτελέσματα της θεραπείας. Οι αξιολογήσεις των ασθενών για τη θεραπευτική συμμαχία ξεκινούν συνήθως αρκετά υψηλά στην αρχή της θεραπευτικής διαδικασίας αλλά με την πάροδο του χρόνου και κάπου στη μέση της διαδικασίας, μειώνεται ο ενθουσιασμός δοκιμάζοντας το σθένος της σχέσης αυτής και στη συνέχεια προς το τέλος, η σχέση βελτιώνεται αργά και σταθερά πράγμα το οποίο φαίνεται και στο αποτέλεσμα. Τα ευρήματα δείχνουν ότι, ένας θεραπευτικός δεσμός (Bond) με μια ισχυρή επικοινωνία συνδέονται με την ενεργοποίηση ασθενών κατά την έναρξη της θεραπείας, αλλά όχι με μεγαλύτερη αλλαγή στις βαθμολογίες της βελτίωσης συμπτωμάτων. Υποδηλώνουν ότι, η ισχυρή επικοινωνία και ο δεσμός μπορεί να είναι τα προαπαιτούμενα για έγκαιρη ενεργοποίηση της θεραπευτικής σχέσης νωρίς στη διαδικασία. Όμως η θεραπευτική́ συμμαχία σχετικά με τα καθήκοντα (Task) / στόχους (Goal) της θεραπείας, ενσταλάζει στους ασθενείς την αίσθηση ότι είναι σε θέση να διαχειριστούν τις συνθήκες της ψυχικής τους υγείας μακροπρόθεσμα και με μεγαλύτερη αυτονομία.

Abstract

This study sought to reveal the coexistence of the treatment “alliance – outcome” relationship in a wide range of health care professions, using special measurement-tools to show their differentiation, but also the importance of therapeutic intervention. According to Rogers’ approach, the therapist experiences the way the client's private world feels as if, it were his own but, without ever losing the quality of himself; that is feeling the client's anger, fear or confusion as if it were his/her own, without committing to the reaction that would follow. Also, the therapist may express meanings in relation to the customer’s experience which the customer is not aware of. Beck's cognitive model explains the intervention in cognitive restructuring on emotional disorders, using cognitive biases to reorganize the erroneous thought processes in which cognitive functions are used inappropriately. Explaining in turn the processes that result from the misorganization of shapes, Beck points out that cognitive biases are consciously incorporated into automatic negative patterns that focus on oneself, the world and the future. An emphasis is given on the transfer dynamics for the value of maintaining the serious interest of the analyst and the sympathetic understanding of the patient, in such a way as to allow the "healthy part himself" to form a positive attachment to the analyst, as a result of the supportive attitude. Therefore, in a successful psychoanalysis, the client ranges between periods where the relationship is characterized by a mechanism of defense - displacement to move to a mutual alliance. Proving the "nuances" of the alliance-outcome relationship is complex, and further in-depth understanding will benefit from a closer examination of how the alliance develops over time. Therapeutic alliance is defined as the cooperative and emotional bond between therapist and patient. An expanded definition by Bordin divides the WAI Therapeutic Alliance into three subgroups: Goal, Task, and Bond. The objective refers to a mutual agreement on the specific results which is the objective of the intervention. The project includes an agreement on the current approach to achieving the goals. Finally, the bond reflects the development of a positive therapist-patient relationship characterized by a mutual trust. The clients’ ratings of therapeutic alliance typically started fairly high at the beginning of the services-declined, and then slowly rebounded. The analyses showed that the factor of early alliances affects the results, so that the patient's treatment expectations lead to the development of a therapeutic bond, which affects the results of treatment. Findings reveal that, a therapeutic bond with a strong communication is associated with the activation at the start of treatment, but not with a major change in symptom improvement scores. They suggest that strong communication and bond may be prerequisites for early activation of the healing relationship. On the other hand, the therapeutic alliance on the Task / Goal of therapy instills in patients a sense that they are able to manage their mental health conditions in the long run.