Διερεύνηση των στρατηγικών που χρησιμοποιούν τα παιδιά πρόσφυγες για να εκφράσουν την άποψή τους: Μελέτη περίπτωσης σε μια δομή αγωγής και φροντίδας
Exploring the strategies that refugee children use to express their views: A case study in an early childhood education and care setting
Λέξεις-κλειδιά
Παιδιά πρόσφυγες ; Πρώιμη παιδική ηλικία ; Αλληλεπιδράσεις παιδιών-ενηλίκων ; Αλληλεπιδράσεις παιδιών-συνομηλίκωνΠερίληψη
Η παρούσα πτυχιακή εργασία διερευνά τους τρόπους που χρησιμοποιούν έξι παιδιά πρόσφυγες τα οποία δεν μιλούν ελληνικά, ηλικίας τριών ετών και τριών μηνών έως πέντε ετών και τεσσάρων μηνών σε μια δομή αγωγής και φροντίδας, για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Η μελέτη έχει στόχο να παρέχει δεδομένα σχετικά με τις στρατηγικές που χρησιμοποιούν τα παιδιά αυτά για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την ανάλυση των ερευνητικών δεδομένων θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή βέλτιστων παιδαγωγικών πρακτικών σε παρόμοιες συνθήκες. Πρόκειται για μια μελέτη περίπτωσης για την οποία η συγκέντρωση των ερευνητικών δεδομένων διήρκησε δύο μήνες και έγινε μέσω της κλείδας παρατήρησης συγκεκριμένου συμβάντος. Οι παρατηρήσεις που αφορούσαν στις στιγμές που τα παιδιά εξέφραζαν την άποψή τους προς τους ενήλικες ή τους συνομηλίκους τους αναλύθηκαν με τη χρήση της θεματικής ανάλυσης. Τα τρία κυριότερα σημεία στα οποία εστιάζει η παρούσα μελέτη είναι: α) οι στρατηγικές με τις οποίες τα παιδιά εκφράζουν τη διαφωνία τους με τους ενήλικες και με τους συνομηλίκους τους, β) οι στρατηγικές με τις οποίες τα παιδιά εκφράζουν τη συμφωνία τους με τους ενήλικες και με τους συνομηλίκους τους και γ) οι ομοιότητες ή διαφορές που ενδεχομένως υπάρχουν όταν τα παιδιά εκφράζουν τη συμφωνία τους ή τη διαφωνία τους προς ενήλικες ή τους συνομηλίκους τους. Συνοψίζοντας, η συγκεκριμένη έρευνα έδειξε ότι τα παιδιά χρησιμοποιούν μια πληθώρα από στρατηγικές προκειμένου να δείξουν τη διαφωνία τους απέναντι στους ενήλικες και τους συνομηλίκους τους, όπως για παράδειγμα τη στρατηγική της διεκδίκησης αντικειμένων και της ανάληψης πρωτοβουλίας αλλά και τις στρατηγικές της συναίνεσης μέσω σωματικής παραμονής και της παθητικής αποδοχής προκειμένου να δείξουν ότι συμφωνούν με αυτό που συμβαίνει. Η μελέτη αυτή προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για τους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά αυτής της ηλικίας εκφράζουν τις απόψεις τους και υπογραμμίζει ότι τα παιδιά είναι κοινωνικά υποκείμενα που συνδιαμορφώνουν το κοινωνικό τους περιβάλλον αλληλεπιδρώντας τόσο με τους ενήλικες όσο και με τους συνομηλίκους τους, όπως υποστηρίζεται και στη Νέα Κοινωνιολογία της Παιδικής Ηλικίας. Η παρούσα πτυχιακή εργασία διερευνά τους τρόπους που χρησιμοποιούν έξι παιδιά πρόσφυγες τα οποία δεν μιλούν ελληνικά, ηλικίας τριών ετών και τριών μηνών έως πέντε ετών και τεσσάρων μηνών σε μια δομή αγωγής και φροντίδας, για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Η μελέτη έχει στόχο να παρέχει δεδομένα σχετικά με τις στρατηγικές που χρησιμοποιούν τα παιδιά αυτά για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την ανάλυση των ερευνητικών δεδομένων θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή βέλτιστων παιδαγωγικών πρακτικών σε παρόμοιες συνθήκες. Πρόκειται για μια μελέτη περίπτωσης για την οποία η συγκέντρωση των ερευνητικών δεδομένων διήρκησε δύο μήνες και έγινε μέσω της κλείδας παρατήρησης συγκεκριμένου συμβάντος. Οι παρατηρήσεις που αφορούσαν στις στιγμές που τα παιδιά εξέφραζαν την άποψή τους προς τους ενήλικες ή τους συνομηλίκους τους αναλύθηκαν με τη χρήση της θεματικής ανάλυσης. Τα τρία κυριότερα σημεία στα οποία εστιάζει η παρούσα μελέτη είναι: α) οι στρατηγικές με τις οποίες τα παιδιά εκφράζουν τη διαφωνία τους με τους ενήλικες και με τους συνομηλίκους τους, β) οι στρατηγικές με τις οποίες τα παιδιά εκφράζουν τη συμφωνία τους με τους ενήλικες και με τους συνομηλίκους τους και γ) οι ομοιότητες ή διαφορές που ενδεχομένως υπάρχουν όταν τα παιδιά εκφράζουν τη συμφωνία τους ή τη διαφωνία τους προς ενήλικες ή τους συνομηλίκους τους. Συνοψίζοντας, η συγκεκριμένη έρευνα έδειξε ότι τα παιδιά χρησιμοποιούν μια πληθώρα από στρατηγικές προκειμένου να δείξουν τη διαφωνία τους απέναντι στους ενήλικες και τους συνομηλίκους τους, όπως για παράδειγμα τη στρατηγική της διεκδίκησης αντικειμένων και της ανάληψης πρωτοβουλίας αλλά και τις στρατηγικές της συναίνεσης μέσω σωματικής παραμονής και της παθητικής αποδοχής προκειμένου να δείξουν ότι συμφωνούν με αυτό που συμβαίνει. Η μελέτη αυτή προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για τους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά αυτής της ηλικίας εκφράζουν τις απόψεις τους και υπογραμμίζει ότι τα παιδιά είναι κοινωνικά υποκείμενα που συνδιαμορφώνουν το κοινωνικό τους περιβάλλον αλληλεπιδρώντας τόσο με τους ενήλικες όσο και με τους συνομηλίκους τους, όπως υποστηρίζεται και στη Νέα Κοινωνιολογία της Παιδικής Ηλικίας.
Περίληψη
This thesis explores the ways that six refugee children, aged three years and three months to five years and four months, who do not speak Greek use to express their views. The study aims to provide information on the strategies that these children use to express their opinions. The emerging results can be used in similar situations to assist the efficacy of pedagogical practices. The case study’s research data has been gathered over a period of two months and the Event Sample observation technique was used to collect the data. The analysis of the observational data, which were collected regarding the ways that children express their views towards adults or peers, was conducted by using Thematic Analysis. The three research questions that the study aims to answer are: a) what strategies do children use to express disagreement towards adults and their peers, b) what strategies do children use to express agreement towards adults and their peers and c) what are the potential similarities or differences between the strategies that the children use to express their agreement or disagreement towards adults and their peers? In conclusion, this research found that children use a variety of strategies to show their disagreement toward adults and their peers, such as the strategy of claiming objects and taking the initiative, but also the strategies of assenting by physically staying in the situation and passive acceptance in order to show that they agree with what is happening. Also, useful information is provided on the ways that children of this age express their views and emphasizes that children are active agents who co-construct their social environment by interacting with both adults and their peers, as suggested in the New Sociology of Childhood.