Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αιμολυτικές αντιδράσεις από αντισώματα έναντι ερυθροκυττάρων

dc.contributor.advisorKriebardis, Anastasios
dc.contributor.authorΣταματόπουλος, Μάριος
dc.date.accessioned2023-10-03T06:21:08Z
dc.date.available2023-10-03T06:21:08Z
dc.date.issued2023-10-02
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/5187
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-5025
dc.description.abstractΟι μεταγγίσεις αίματος προσφέρουν πολυάριθμα οφέλη αλλά ενέχουν και εγγενείς κινδύνους, με τις αιμολυτικές αντιδράσεις να είναι μια από τις πιο συχνές και σοβαρές επιπλοκές. Η αιμόλυση, η διάσπαση των ερυθρών αιμοσφαιρίων, μπορεί να συμβεί μέσω διαφόρων μηχανισμών. Οι ομάδες αίματος προσδιορίζονται από την παρουσία ειδικών αντιγόνων στα ερυθρά αιμοσφαίρια και αντίστοιχων αντισωμάτων στον ορό. Η κατανόηση αυτών των τύπων αίματος είναι ζωτικής σημασίας για ασφαλείς μεταγγίσεις. Τα φυσικά αντισώματα, κυρίως του τύπου IgM, συνδέονται με τον ορό του ασθενούς αλλά αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου. Αντίθετα, αλλοαντισώματα μπορεί να αναπτυχθούν μετά από μεταγγίσεις ή να μεταφερθούν από έγκυο μητέρα. Τα αυτοαντισώματα, που στοχεύουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια ενός ατόμου, είναι γενικά λιγότερο ανησυχητικά και κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την ευαισθησία τους στη θερμοκρασία. Σε περιπτώσεις αιμολυτικής αναιμίας, τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι ευάλωτα σε λύση λόγω διαφόρων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων κληρονομικών καταστάσεων ή επίκτητων διαταραχών που προκαλούνται από αντισώματα. Η δοκιμή Coombs, τόσο άμεση όσο και έμμεση, είναι καθοριστικής σημασίας για την ανίχνευση της αιμόλυσης με την αναγνώριση αντισωμάτων που συνδέονται με ή κυκλοφορούν γύρω από τα ερυθρά αιμοσφαίριαel
dc.format.extent56el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el*
dc.subjectΜετάγγισηel
dc.titleΑιμολυτικές αντιδράσεις από αντισώματα έναντι ερυθροκυττάρωνel
dc.title.alternativeHemolytic reactions by antibodies against erythrocytesel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeFortis, Sotirios
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Βιοϊατρικών Επιστημώνel
dc.contributor.masterΒιοϊατρικές Μέθοδοι και Τεχνολογία στη Διάγνωσηel
dc.description.abstracttranslatedBlood transfusions offer numerous benefits but also carry inherent risks, with hemolytic reactions being one of the most common and serious complications. Hemolysis, the breakdown of red blood cells, can occur through several mechanisms. Blood groups are determined by the presence of specific antigens in the red blood cells and corresponding antibodies in the serum. Understanding these blood types is cru cial for safe transfusions. Natural antibodies, mainly of the IgM type, bind to the α-serum but develop over time. Conversely, alloantibodies may develop after transfusions or be transferred from a pregnant mother. Autoantibodies, which target a person's red blood cells, are generally of less concern and are categorized according to their sensitivity to temperature. In cases of hemolytic anemia, red blood cells are vulnerable to lysis due to various factors, including inherited conditions or acquired disorders caused by antibodies. The Coombs test, both direct and indirect, is instrumental in detecting hemolysis by identify ing antibodies attached to or circulating around red blood cellel


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail
Όνομα:
Αιμολυτικές αντιδράσεις από ...
Μέγεθος:
1.382Mb
Τύπος:
PDF
Περιγραφή:
Διπλωματική Εργασία
Προβολή/Άνοιγμα

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές