Επιδημιολογική διερεύνηση καντιντιασικής κολπίτιδας
Epidemiological investigation of vulvovaginal candidiasis
Λέξεις-κλειδιά
Ελλάδα ; pH 4,5 ; Καντιντιασική αιδoιοκολπίτιδα ; Επιδημιολογία ; Επιδημιολογικά όρια ευαισθησίαςΠερίληψη
Επί του παρόντος, η επιδημιολογική εικόνα της καντιντιασικής αιδoιοκολπίτιδας (VVC) παγκοσμίως παραμένει ασαφής. Συγχρόνως, εξακολουθούν να υπάρχουν κενά αναφορικά με τον προσδιορισμό της in vitro ευαισθησίας των υπεύθυνων παθογόνων στα αντιμυκητικά, όπως η έλλειψη ορίων ευαισθησίας και η επίδραση συνθηκών που προσομοιώνουν το γυναικείο κόλπο, η κάλυψη των οποίων κρίνεται αναγκαία. Σκοπό, λοιπόν, της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτέλεσε αφενός η περιγραφή της σύγχρονης επιδημιολογίας της VVC στη χώρα μας και αφετέρου η διερεύνηση παραμέτρων για τη βελτιστοποίηση του ελέγχου της in vitro δραστικότητας αντιμυκητικών παραγόντων έναντι Candida spp., ευρήματα που το καθένα από την πλευρά του θα συμβάλει στην καλύτερη θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών.
Κολπικά επιχρίσματα ενηλίκων γυναικών με κλινική συμπτωματολογία ύποπτη για VVC, συλλέχθηκαν στο ιδιωτικό διαγνωστικό εργαστήριο «MycoLab» (Αθήνα, Ελλάδα) μεταξύ Οκτωβρίου 2019 και Νοεμβρίου 2021. H VVC επιβεβαιώθηκε με μικροσκοπική ανίχνευση δομών ζυμομύκητα στις κολπικές εκκρίσεις και με θετικές για Candida spp. καλλιέργειες. Η υποτροπιάζουσα VVC (RVVC) ορίστηκε σε περιπτώσεις που η ασθενής ανέπτυξε ≥3 συμπτωματικά οξέα επεισόδια της νόσου σε διάστημα ενός έτους. Η ταυτοποίηση των στελεχών που απομονώθηκαν πραγματοποιήθηκε με MALDI-ToF MS. Ο έλεγχος της in vitro ευαισθησίας τους στα αντιμυκητικά (φλουκοναζόλη, ιτρακοναζόλη, κλοτριμαζόλη, κετοκοναζόλη, μικοναζόλη, εκοναζόλη, φεντικοναζόλη και βορικό οξύ) διενεργήθηκε με την πρότυπη μεθοδολογία κατά EUCAST (E.DEF 7.3.2) και προσδιορίστηκαν επιδημιολογικά όρια ευαισθησίας για όσους συνδυασμούς Candida spp.-αντιμυκητικού δεν είναι διαθέσιμα. Επιπλέον, διερευνήθηκε η επίδραση της τιμής pH 4,5, το οποίο μιμείται το περιβάλλον του κόλπου, στην in vitro δραστικότητα της φλουκοναζόλης και της ιτρακοναζόλης, που αποτελούν θεραπεία πρώτης και δεύτερης γραμμής της VVC.
Η VVC αποτελεί συχνή λοίμωξη στη χώρα μας (18%, 5% RVVC), με την C. albicans να εμφανίζει την ίδια συχνότητα απομόνωσης με τα non-albicans Candida spp. (50% έκαστος). Αντοχή στη φλουκοναζόλη παρατηρήθηκε στις C. albicans (4%) και C. glabrata (39%), το 19% των στελεχών C. glabrata είχαν φαινότυπο μη άγριου τύπου στην ιτρακοναζόλη και μερίδα στελεχών παρουσίασε διασταυρούμενη αντοχή στα επιμέρους αζολικά αντιμυκητικά.Παράλληλα, παρατηρήθηκε επίπτωση του pH στις τιμές MIC της φλουκοναζόλης για τις C. parapsilosis και C. glabrata και της ιτρακοναζόλης για όλα τα Candida spp.
Η συνεχής επιτήρηση της τοπικής επιδημιολογίας της VVC σχετικά με τις αλλαγές στην κατανομή των ειδών και την ευαισθησία στα αντιμυκητικά είναι απαραίτητη για την καθοδήγηση της θεραπείας. Η κλινική συνάφεια των αυξημένων MICs που λαμβάνονται σε συνθήκες που προσομοιώνουν το πραγματικό περιβάλλον του κόλπου πρέπει να συσχετιστεί μελλοντικά με το αποτέλεσμα της θεραπείας.
Περίληψη
To date, the epidemiological landscape of vulvovaginal candidiasis (VVC) remains unclear worldwide. Meanwhile, there are still gaps in terms of determining the in vitro antifungal susceptibility of the responsible pathogens, such as the lack of breakpoints and the impact of conditions simulating the vagina, whose filling is considered crucial. Therefore, the purpose of this thesis is, on the one hand, to describe the contemporary epidemiology of VVC in our country and, on the other hand, to investigate parameters for optimizing the evaluation of the in vitro antifungal activity against Candida spp., findings that will contribute to a better therapeutic approach of patients.
Vaginal swab specimens from adult women with clinical symptoms suggestive of VVC were collected at the private diagnostic laboratory "MycoLab" (Athens, Greece) between October 2019 and November 2021. VVC was confirmed by microscopic detection of yeast structures in vaginal secretions and positive cultures for Candida spp. Recurrent VVC (RVVC) was defined in cases where the patient developed ≥ 3 symptomatic acute episodes within one year. Species were identified by MALDI-ToF MS. The in vitro susceptibility profile to antifungals (fluconazole, itraconazole, clotrimazole, ketoconazole, miconazole, econazole, fenticonazole and boric acid) was determined following the reference EUCAST methodology (E.DEF7.3.2) and epidemiological cut-off values were defined for Candida spp.-antifungal combinations that are not currently available. In addition, the effect of low-pH 4,5, which mimics the vaginal environment, on the in vitro activity of fluconazole and itraconazole that are recommended as first- and second-line therapeutic regimens for VVC was investigated.
VVC is a common infection in our country (18%, 5% RVVC), with C. albicans being equally distributed with non-albicans Candida spp. (50% each). Resistance to fluconazole was observed in C. albicans (4%) and C. glabrata (39%), 19% of C. glabrata isolates exhibited a non-wild type phenotype to itraconazole, and some strains were cross-resistant to azole antifungals. Additionally, the pH had an impact on the fluconazole MIC values of C. parapsilosis and C. glabrata and on itraconazole MICs of all Candida spp.
Continuous local epidemiological monitoring of VVC regarding changes in species distribution and antifungal susceptibility is essential for guiding therapy. The clinical relevance of elevated MICs observed in the simulated vaginal environment should be correlated with treatment outcomes.
Αριθμός σελίδων
171Σχολή
Σχολή Επιστημών Υγείας & ΠρόνοιαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Βιοϊατρικών ΕπιστημώνΓλώσσα
ΕλληνικάΣυλλογή
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές