Οι αντιλήψεις των παιδαγωγών πρώιμης παιδικής ηλικίας ως προς την αξιοποίηση των μουσείων με παιδιά προσχολικής ηλικίας. Η περίπτωση του Δήμου Δέλτα Θεσσαλονίκης.

Abstract

Εισαγωγή: Το μουσείο αποτελεί έναν χώρο άτυπης μάθησης μέσα στον οποίο το παιδί αποκτά πολλές εμπειρίες. Η μουσειακή αγωγή μπορεί να αποτελέσει ένα «γερό χαρτί» στα χέρια των παιδαγωγών, αφού η αξιοποίησή της είναι μια καινοτομία που μπορεί να ανανεώσει την μαθησιακή διαδικασία. Σκοπός: Η διερεύνηση των απόψεων και των αντιλήψεων των παιδαγωγών πρώιμης παιδικής ηλικίας των δημοσίων βρεφονηπιακών σταθμών του Δήμου Δέλτα Θεσσαλονίκης σχετικά με την αξιοποίηση των μουσείων ως μέσο μάθησης από τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Μέθοδος: Αποτελεί ποσοτική έρευνα με χρήση ερωτηματολογίου σε δείγμα 30 παιδαγωγών πρώιμης παιδικής ηλικίας που εργάζονται σε έναν από τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς του Δήμου Δέλτα Θεσσαλονίκης. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση SPSS. Αποτελέσματα: Το μουσείο είναι ένας χώρος όπου το παιδί βιώνει εμπειρίες, με σκοπό την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και τη διάδοση της γνώσης. Οι παιδαγωγοί το χαρακτηρίζουν ως ένα χώρο συντήρησης εκθεμάτων που προσφέρει ιστορικές πληροφορίες. Οι γνώσεις των παιδαγωγών παρουσιάστηκαν περιορισμένες ως προς τα μουσεία και την ύπαρξη μουσειακών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Οι παιδαγωγοί δεν είναι εξοικειωμένοι με το μουσείο και δηλώνουν απρόθυμοι να το αξιοποιήσουν, κυρίως, οι παιδαγωγοί μεγαλύτερης ηλικίας. Δεν έπαιξε ρόλο η εμπειρία των παιδαγωγών στις απαντήσεις. Οι τεχνικές που προτάθηκαν για την αξιοποίηση του μουσείου απορρίφθηκαν από τους παιδαγωγούς ενώ κάποιοι τρόποι επιλέχθηκαν περισσότερο από άλλους και το επίπεδο εκπαίδευσης δεν επηρέασε τις απαντήσεις τους. Οι παιδαγωγοί συμφώνησαν ότι το μουσείο παρέχει πολλά οφέλη στα παιδιά προσχολικής ηλικίας, αλλά δεν είχαν εμπεριστατωμένη άποψη ως προς τις αντιλήψεις των γονέων σχετικά με τα μουσεία. Για τα εμπόδια που μπορεί να αντιμετωπίσουν κατά την αξιοποίηση των μουσείων αναφέρθηκαν διεξοδικά, με βασικότερη τη δυσκολία μετακίνησης. Συμπεράσματα: Τα μουσεία έχουν εξελιχθεί και έχουν εκπαιδευτικά προγράμματα που είναι κατάλληλα για τα παιδιά κάθε ηλικίας. Αυτή η εξέλιξη πρέπει να υπάρξει και στους παιδαγωγούς που επιμένουν στο ότι το μουσείο είναι ένας απλός χώρος μάθησης, αποκλείοντας την ψυχαγωγία που παρέχει στα παιδιά. Αναγνωρίζουν τα οφέλη που παρέχει η επαφή παιδιού- μουσείου, αλλά λόγω έλλειψης γνώσεων, επιλέγουν την μη αξιοποίησή του, κάτι που είναι πολύ σημαντικό να αλλάξει μέσω καλύτερης ενημέρωσης σε τέτοια ζητήματα.