Συγκριτική καταγραφή εμφάνισης εργασιακού στρες σε περιόδους εργασίας και κατά τη διάρκεια ανεργίας.

Abstract

Η επαγγελματική ζωή και η εργασιακή καθημερινότητα βρίσκονταν πάντα στον πυρήνα της κοινωνικής δομή. Με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη των επιχειρήσεων και οργανισμών, αυξάνεται η έμφαση που δίνεται στην ψυχική υγεία των εργαζομένων ως επακόλουθο της αποδοτικότητας και της εργασιακής του ικανοποίησης. Τόσο η σωματική όσο και η ψυχική υγεία του ανθρώπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την εργασία του γιατί στην εργασία επενδύεται το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας. Ενώ η εργασιακή ασφάλεια, η ικανοποίηση, οι υγιείς συναδελφικές σχέσεις και τα κίνητρα, προάγουν την ευημερία του ανθρώπου και έχουν θετικό αντίκτυπο στην υγεία του, στον αντίποδα, το στρες που προέρχεται από το εργασιακό περιβάλλον, η εργασιακή ανασφάλεια, η υπερεργασία και τα φαινόμενα βίας και παρενόχλησης μπορούν να αυξήσουν τη νοσηρότητα. Παράλληλα, λόγω των σύγχρονων κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων, η επισφάλεια κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο και τα ποσοστά ανεργίας είναι αυξημένα. Εγείρονται με αυτόν τον τρόπο ερωτήματα ως προς το ποιοι εργασιακοί παράγοντες είναι ικανοί να επηρεάσουν το άτομο και να έχουν αντίκτυπο στη ζωή του ακόμα και σε περιόδους ανεργίας. Το σκοπό αυτό εξυπηρετεί η παρούσα έρευνα η οποία επιχειρεί να καταγράψει, να συγκρίνει και να μετρήσει τους αγχωτικούς παράγοντες που βιώνει ένας εργαζόμενος στο περιβάλλον εργασίας του και στη συνέχεια πόσο πιθανό είναι, όντας άνεργος να υιοθετήσει συγκεκριμένες συμπεριφορές. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο 90 ερωτήσεων ανοικτού, κλειστού τύπου και πολλαπλών επιλογών ενώ η ανάλυση των δεδομένων έγινε μέσω του εργαλείου IMB SPSS2019 με σκοπό την εύρεση των στατιστικών συσχετίσεων. Το δείγμα αποτελούνταν από 56 άνεργους συμμετέχοντες ηλικίας 18- 64 ετών, που συμμετείχαν σε πρόγραμμα κατάρτισης ανέργων σε ΚΕΚ, με σκοπό την βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Μέσω των βιωμάτων τους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόδειξη των ευρημάτων. Συγκεκριμένα προέκυψαν θετικές στατιστικές συσχετίσεις όσον αφορά παράγοντες όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, τα συναισθήματα ύπνου ή οι ώρες ύπνου ενώ άλλοι όπως η υποστήριξη από συναδέλφους , οι ασύμβατες απαιτήσεις ή η μειωμένη όρεξη, εμφάνισαν εξίσου ιδιαίτερο ενδιαφέρον.