Η συμβολή της κρυοσυντήρησης γαμετοκυττάρων ζωικών προτύπων και της in vitro γονιμοποίησης στην εφαρμογή της αρχής των 3Rs

Abstract

Από αρχαιοτάτων χρόνων η χρήση ζώων έχει συνεισφέρει στην επιστήμη ως ένα πολύ χρήσιμο αντικείμενο πειραματισμού. Η επιστήμη των ζώων εργαστηρίου έχει συμβάλει σε πολλές ανακαλύψεις και έχει εφαρμογές σε πολλούς διαφορετικούς κλάδους της επιστήμης. Η ευρεία επιλογή των ποντικών για την διεξαγωγή πειραμάτων οφείλεται στις μεγάλες ομοιότητες που υπάρχουν στο γενετικό υλικό τους με τον άνθρωπο. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει στη δημιουργία πολλών πειραματικών μοντέλων που προσομοιάζουν ανθρώπινες ασθένειες, και αντιπροσωπεύουν βασικά ερευνητικά εργαλεία στην ανάπτυξη πειραματικών θεραπευτικών προσεγγίσεων. Ωστόσο η χρήση ζώων εργαστηρίου εγείρει εύλογους ηθικούς προβληματισμούς που κυρίως αφορούν την δυσφορία που νιώθουν τα ζώα κατά την διάρκεια των πειραματικών διαδικασιών καθώς και τον τρόπο διαβίωσής τους κάτω από συγκεκριμένες εργαστηριακές συνθήκες. Για αυτό τον λόγο έχουν καθιερωθεί κανόνες και κατευθυντήριες οδηγίες που καλύπτουν όλο το φάσμα του πειραματισμού από την οργάνωση και την διεξαγωγή μέχρι και την δημοσίευση των αποτελεσμάτων. Ένα τυπικό παράδειγμα που συνδυάζει την χρήση ζώων εργαστηρίου με ηθικές εργαστηριακές πρακτικές είναι η κρυοσυντήρηση γαμετοκυττάρων και εμβρύων διαγονιδιακών σειρών ποντικιών. Η παραγωγή διαγονιδιακών σειρών αποτέλεσε σταθμό στην πορεία της επιστήμης με εφαρμογές τόσο την μελέτη ασθενειών όσο και στην βιοτεχνολογική εξέλιξη. Η κρυοσυντήρηση μίας διαγονιδιακής σειράς εκτός του πρωταρχικού ρόλου της διατήρησης της επιθυμητής σειράς συνεισφέρει επίσης και στην μείωση του αριθμού των ζώων εντός της εργαστηριακής εγκατάστασης.