Οι αρχές που διέπουν το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων. Ιδίως η εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας στην επιβολή και επιμέτρηση των πειθαρχικών ποινών
The main principles of the disciplinary law for public servants. Mainly, the implementation of proportionality principles on the imposition and assessment of discipline penalties
Λέξεις-κλειδιά
Πειθαρχικό δίκαιο ; Δημόσιοι υπάλληλοι ; Πειθαρχική ευθύνη ; Αρχή της αναλογικότητας ; Πειθαρχική διαδικασία ; Πειθαρχικά παραπτώματα ; Πειθαρχικές ποινέςΠερίληψη
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η συστηματική παρουσίαση των αρχών τόσο του δημοσίου όσο του ποινικού δικαίου που εφαρμόζονται κατά την πειθαρχική διαδικασία, ως απότοκος της διττής φύσης του πειθαρχικού δικαίου, ως μεν τμήμα του διοικητικού δικαίου διαθέτει, ωστόσο, έντονη ποινική χροιά. Έμφαση δίνεται στην «αρχή της αναλογικότητας» η οποία εκτός από δικαιοηθική αρχή που πραγματώνει εν γένει την ιδέα του μέτρου και της δικαιοσύνης, αποκτά ειδικό βάρος στο πλαίσιο του πειθαρχικού δικαίου καθώς προστατεύει αφενός τον διωκόμενο υπάλληλο από μία άδικη και αδικαιολόγητα μεγάλη ποινή και αφετέρου λειτουργεί ως προς το συμφέρον της δημόσιας διοίκησης συμβάλλοντας στην εξάλειψη επιβολής απαραδέκτως ελαφρών
πειθαρχικών ποινών για σοβαρότατα πειθαρχικά παραπτώματα που σπιλώνουν το κύρος του δημοσίου λειτουργήματος και την εν γένει εικόνα της δημόσιας διοίκησης. Η αρχή του κράτους δικαίου επιτάσσει η «αρχή της αναλογικότητας» να εφαρμόζεται σε κάθε
στάδιο της πειθαρχικής διαδικασίας και ιδίως κατά το στάδιο της επιβολής και επιμέτρησης της πειθαρχικής ποινής η οποία πρέπει να είναι κατάλληλη, αναλογική και αναγκαία εν τη στενή έννοια ώστε η αναμενόμενη ωφέλεια της αποκατάστασης της ευταξίας της δημόσιας υπηρεσίας μέσα από τον πειθαρχικό κολασμό του υπαλλήλου να μην υπολείπεται της βλάβης που θα προκληθεί στον υπάλληλο. Ερευνητικό αντικείμενο της παρούσης εργασίας είναι η εφαρμογή της «αρχής της αναλογικότητας» στις διατάξεις του πειθαρχικού δικαίου, η νομοθετική κατοχύρωσή της σε αυτό, η κλιμάκωση των πειθαρχικών ποινών και της πειθαρχικής αρμοδιότητας στη βάση της πειθαρχικής εξουσίας και τέλος η ειδικότερη εφαρμογή της αρχής κατά το στάδιο της επιμέτρησης των πειθαρχικών ποινών. Περαιτέρω, σημαντικό τμήμα της παρούσας έρευνας αφιερώνεται στην επισκόπηση δικαστικών αποφάσεων του ΣτΕ, του Διοικητικού Εφετείου καθώς και του ΔΠΣ του ΥΠΕΣ μέσα από τις οποίες αποτυπώνεται νομολογιακά η εφαρμογή της «αρχής της αναλογικότητας» κατά τη διαδικασία επιμέτρησης των πειθαρχικών ποινών στο πλαίσιο της ελληνικής δημόσιας
διοίκησης. Μέσα από τη νομολογιακή προσέγγιση της «αρχής της αναλογικότητας» η παρούσα καταλήγει ότι τα συλλογικά πειθαρχικά όργανα και τα αρμόδια δικαστήρια αντιμετωπίζουν με τη δέουσα αυστηρότητα τα πειθαρχικά παραπτώματα των δημοσίων υπαλλήλων εφαρμόζοντας την «αρχή της αναλογικότητας». Ωστόσο, αυτό δεν παρατηρείται στη κρίση των μονοπρόσωπων πειθαρχικών οργάνων, τα οποία πολλές φορές επιβάλλουν αδικαιολόγητα επιεικείς ποινές που παραβιάζουν την «αρχή της αναλογικότητας». Περαιτέρω, προκύπτει ότι, σε περιπτώσεις βαρύτατων πειθαρχικών παραπτωμάτων που απάδουν της ιδιότητας των δημοσίων υπαλλήλων και θίγουν το κύρος της δημόσιας υπηρεσίας, τα πειθαρχικά όργανα μολονότι εξετάζουν τυχόν
ελαφρυντικές περιστάσεις που συντρέχουν δεν τις λαμβάνουν υπόψη καθώς με γνώμονα την «αρχή της αναλογικότητας» προκρίνουν την επιβολή βαρύτερων ποινών με σκοπό την εμπέδωση της αρχή της νομιμότητας στη δημόσια διοίκηση και τη διασφάλιση της δίκαιης απονομής της πειθαρχικής δικαιοσύνης.
Περίληψη
The subject of this study is the systematic presentation of the principles of both public and criminal law applied during the disciplinary procedure, as a result of the dual nature of disciplinary law. Disciplinary law is indeed a part of administrative law but possesses a strong criminal nature. Emphasis is placed on the principle of proportionality, which, beyond being a legal principle
that generally realizes the idea of justice and measure, acquires special significance in the context of disciplinary law. On one hand, it protects the prosecuted employee from an unjust and unjustifiably severe penalty, and on the other hand, it serves the interest of public administration by contributing to the elimination of unduly lenient disciplinary penalties for serious disciplinary offenses that tarnish the status of public function and the overall image of public administration. The rule of law requires the principle of proportionality to be applied at every stage of the disciplinary procedure, particularly during the application and quantification of disciplinary penalties. The penalty should be appropriate, necessary, and proportionate in the narrow sense,
so as the expected benefit of public service restoration through the disciplinary punishment of the employee does not fall short of the impending harm to the employee. The research object of this study is the application of the principle of proportionality in the
provisions of disciplinary law, its legislative safeguard, the escalation of disciplinary penalties and disciplinary jurisdiction based on disciplinary authority. Finally, specific attention is given to its application during the stage of imposing disciplinary penalties.
Furthermore, a significant part of this research is dedicated to the review of judicial decisions from the Council of State, the Administrative Court of Appeals, and the Secondary Disciplinary Council of the Ministry of Internal Affairs, through which the judicial application of the principle of proportionality in the process of imposing disciplinary penalties in the context of Greek public administration is reflected. Through the judicial approach to the principle of proportionality, this study concludes that collective disciplinary bodies and relevant courts rigorously address the disciplinary offenses of public servants by applying the principle of proportionality. However, this is not observed in the judgment of individual disciplinary bodies, which often impose unjustifiably lenient penalties that violate the principle of proportionality. Furthermore, it is revealed that, in cases of serious disciplinary offenses affecting the status of public servants and undermining the status of public service, disciplinary bodies, while examining mitigating circumstances, prioritize the imposition of heavier penalties, aiming to reinforce the principle of legality in public administration and ensure the fair administration of disciplinary justice.
Αριθμός σελίδων
85Σχολή
Σχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Διοίκησης ΕπιχειρήσεωνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Δημόσια Διοίκηση – Δημόσιο ΜάνατζμεντΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές