Πρότυπα διαπίστευσης πρωτοβάθμιας και χρόνιας φροντίδας υγείας

Πουρνάρα, Αθανασία

Accreditation standards for primary and chronic health care

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Πουρνάρα, Αθανασία

Date

2024-06-11

Advisor

Πιερράκος, Γεώργιος

Pournara_22037.pdf (1.589Mb)

Keywords

Διαπίστευση ; Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ; Χρόνια φροντίδα υγείας ; Ποιότητα φροντίδας ; Ασφάλεια ασθενών ; Πρότυπα διαπίστευσης

Abstract

Εισαγωγή: Η διαπίστευση έχει καθιερωθεί ως σημαντικός μηχανισμός για τη βελτίωση της ποιότητας και της ασφάλειας της φροντίδας υγείας, ιδιαίτερα στην πρωτοβάθμια και χρόνια φροντίδα υγείας. Παρά την αναγνώριση της σημασίας της, η εφαρμογή και η αποτελεσματικότητά της παρουσιάζουν σημαντικές προκλήσεις. Αυτές περιλαμβάνουν την ποικιλομορφία των προτύπων διαπίστευσης σε διαφορετικές χώρες, τις δυσκολίες προσαρμογής σε διάφορα υγειονομικά συστήματα και τις προκλήσεις στην αξιολόγηση του αντίκτυπου των διαπιστευτικών διαδικασιών στην ποιότητα της φροντίδας. Σκοπός: Ο κύριος σκοπός αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνήσει και να αναλύσει τα πρότυπα διαπίστευσης που εφαρμόζονται στην πρωτοβάθμια και χρόνια φροντίδα υγείας διεθνώς. Η εργασία στοχεύει να αναγνωρίσει και να κατηγοριοποιήσει τα διάφορα πρότυπα διαπίστευσης, να εξετάσει τις προκλήσεις και τα εμπόδια που εμποδίζουν την εφαρμογή τους και να διερευνήσει τον αντίκτυπο της διαδικασίας διαπίστευσης στην οργανωτική απόδοση και διοικητική αποτελεσματικότητα. Μεθοδολογία: Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, ακολουθήθηκε η μεθοδολογία της συστηματικής ανασκόπησης βάσει του PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses). Η αναζήτηση των μελετών πραγματοποιήθηκε σε πολλαπλές βάσεις δεδομένων, όπως Web of Science, Scopus, Science Direct, Springer, PubMed και ProQuest. Χρησιμοποιήθηκαν συνδυασμοί λέξεων-κλειδιών, όπως “Primary Care”, “Primary Health Care”, “Chronic Health Care”, “Accreditation”, “Model”, “Program” και “Standard”, για την επικέντρωση στην αναζήτηση σχετικών μελετών. Οι μελέτες περιορίστηκαν χρονικά από τον Ιανουάριο του 1995 έως τον Δεκέμβριο του 2022 και επιλέχθηκαν μόνο επιστημονικά άρθρα που είχαν αξιολογηθεί και δημοσιευτεί στην αγγλική γλώσσα. Συνολικά, συμπεριλήφθηκαν 45 άρθρα από διάφορες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, ευρωπαϊκές χώρες και αναπτυσσόμενες χώρες. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της ανασκόπησης ανέδειξαν ότι η διαπίστευση έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την ποιότητα της φροντίδας σε διεθνές επίπεδο,αλλά η επιτυχία της εξαρτάται από την προσαρμογή των προτύπων στις τοπικές ανάγκες, την επαρκή εκπαίδευση και υποστήριξη του προσωπικού και την παροχή επαρκών πόρων. Σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Αυστραλία, η διαπίστευση προωθεί την ασφάλεια και τη συνεχή βελτίωση μέσω της συμμόρφωσης με κανονισμούς και της ενίσχυσης των πολιτισμών ασφάλειας. Στον Καναδά, η διαπίστευση ενίσχυσε την επαγγελματική ανάπτυξη και τις πρακτικές διαχείρισης ποιότητας, ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι προκλήσεις περιλαμβάνουν την προσαρμογή των προτύπων στις τοπικές συνθήκες και την ανάγκη για πρόσθετους πόρους και υποδομές. Συμπεράσματα: Η ανασκόπηση καταδεικνύει ότι η διαπίστευση αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για τη βελτίωση της ποιότητας της φροντίδας υγείας. Ωστόσο, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να ενσωματωθεί στις καθημερινές πρακτικές των υπηρεσιών υγείας και να προσαρμοστεί στις τοπικές ανάγκες. Η εμπειρία από την μελέτη των ερευνών δείχνει ότι η συστηματική διαπίστευση μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές βελτιώσεις, αλλά απαιτείται η παροχή επαρκών πόρων, η συνεχής εκπαίδευση του προσωπικού και η υποστήριξη από την ηγεσία των οργανισμών υγείας. Η εφαρμογή συστηματικών προγραμμάτων διαπίστευσης στην πρωτοβάθμια και χρόνια φροντίδα υγείας στην Ελλάδα είναι επιτακτική για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.

Abstract

Introduction: Accreditation has been established as a critical mechanism for improving the quality and safety of healthcare, particularly in primary and chronic care. Despite its recognized importance, the implementation and effectiveness of accreditation present significant challenges. These include the diversity of accreditation standards across different countries, difficulties in adapting them to various healthcare systems, and challenges in evaluating the impact of accreditation processes on the quality of care. Purpose: The primary purpose of this thesis is to investigate and critically analyze the accreditation standards applied in primary and chronic healthcare internationally. The study aims to identify and categorize various accreditation standards, examine the challenges and barriers to their implementation, and explore the impact of the accreditation process on organizational performance and administrative efficiency. Methodology: To achieve these objectives, a systematic review methodology based on the PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses) framework was followed. The search for studies was conducted across multiple databases, including Web of Science, Scopus, Science Direct, Springer, PubMed, and ProQuest. Keywords such as “Primary Care,” “Primary Health Care,” “Chronic Health Care,” “Accreditation,” “Model,” “Program,” and “Standard” were used to focus the search on relevant studies. The studies were limited to those published between January 1995 and December 2022 and included only peer-reviewed articles published in English. In total, 45 articles from various countries, including the USA, Canada, Australia, European countries, and developing nations, were included. Results: The review results highlighted that accreditation has the potential to improve care quality internationally, but its success depends on adapting standards to local needs, adequate training and support for staff, and sufficient resource provision. In countries such as the USA and Australia, accreditation promotes safety and continuous improvement through regulatory compliance and the enhancement of safety cultures. In Canada, accreditation has strengthened professional development and quality management practices, while in developing countries, challenges include adapting standards to local conditions and the need for additional resources and infrastructure. Conclusions: The review demonstrates that accreditation is a critical tool for improving healthcare quality. However, to be effective, it must be integrated into the daily practices of healthcare services and adapted to local needs. The experience from the study of the research indicates that systematic accreditation can lead to significant improvements, but it requires the provision of adequate resources, continuous training of staff, and support from the leadership of healthcare organizations. The implementation of systematic accreditation programs in primary and chronic healthcare in Greece is imperative for addressing challenges and improving the quality of provided healthcare services.